Bookreads: Ο Ντανίλο Κις σηκώνει το βαρύ πέπλο της πολιτικής αυτοκαταστροφής

Είχα πολύ καιρό να διαβάσω κάτι τόσο δυνατό, σκοτεινό αλλά την ίδια στιγμή γεμάτο ζωή και πόνο. Ο Ντανίλο Κις γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει να είσαι Εβραίος, γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει αποστροφή, αηδία, μίσος και πολιτική ανυπακοή. Οι λέξεις του μπαίνουν παράξενα η μία μπροστά στην άλλη και το αποτέλεσμα είναι μαγικό. Τα διηγήματα του βιβλίου αυτού είναι μνημεία μιας περασμένης Ευρώπης που έτρωγε τα ίδια της τα σωθικά προσπαθώντας να βρει την πραγματική πολιτική της ταυτότητα. Απαρτίζεται από επτά σκοτεινές ιστορίες και παρουσιάζει παραλλαγές του θέματος της πολιτικής και κοινωνικής αυτοκαταστροφής σε ολόκληρη την Ανατολική Ευρώπη κατά το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα.

Το κλίμα είναι βαρύ κι ασήκωτο, η γραφή όμως για κάποιον παράξενο λόγο δεν κουράζει, καμπυλώνει τον χρόνο, αφήνει τον αναγνώστη ζεστό μέσα σε έναν παγωμένο κόσμο, το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη είναι μία εποχή γεμάτη με φόνους, προπαγάνδα, πολέμους, συνομωσίες και πάθη. Τα προσωπικά αυτά πάθη αναμιγνύονται με τα πολιτικά, τα μικρά με τα πιο μεγάλα. Εκεί μέσα ζουν και πεθαίνουν οι χαρακτήρες του Κις.

Οι χαρακτήρες σε αυτές τις ιστορίες, οι οποίες κατασκευάζουν μια ενιαία φοβερή αφήγηση για την αντίδραση και τη βία, βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε έναν κόσμο όπου τα παιχνίδια της εξουσίας, η υποκρισία, ο φόβος, οι ανακρίσεις, τα βασανιστήρια και οι ψευδείς ομολογίες οδηγούν σε μια κοινή μοίρα, τον θάνατο.

Ο ίδιος ο συγγραφέας κατάγεται από δύο θρησκείες. Ο πατέρας του ήταν Εβραίος από την Ουγγαρία και η μητέρα του Χριστιανή από το Μαυροβούνιο. Ένα εκρηκτικό μίγμα. Ο ίδιος δεν ήθελε ποτέ να παρατήσει τις εβραϊκές του ρίζες. Η απώλεια του πατέρα του τον στιγματίζει σε όλη του τη ζωή. Ο Κις υπήρξε ένας διανοούμενος που είχε στο αίμα του πολλές επιρροές, από τον Τζόυς και τον Μπόρχες μέχρι τον Ίβο Άντριτς. Η ζωή του είναι γεμάτη έντονες καταστάσεις και καβγάδες για την τέχνη. Αυτό που τον κατασπάραζε μια ζωή ήταν η ανομοιογένεια της πολιτικής αλλά και θρησκευτικής του ταυτότητας.

Στο «Ένας τάφος για τον Μπόρις Νταβίντοβιτς» ο συγγραφέας προσεγγίζει με νέο τρόπο ένα μοτίβο που τον απασχολούσε έντονα: το θύμα που αντιμετωπίζει την τυφλή δύναμη της αυθαιρεσίας. Ένα κλασικό πλέον έργο της σύγχρονης ευρωπαϊκής πεζογραφίας σε νέα μετάφραση και έκδοση