Kolotumba και pasokification: Όταν η Ελλάδα δημιουργεί νέους πολιτικούς όρους

Η λέξη «κωλοτούμπα» έγινε εξαιρετικά δημοφιλής εκείνες τις ημέρες της μεγάλης έντασης και διαδόθηκε κυρίως από ξένους ανταποκριτές που παρακολουθούσαν τις εξελίξεις στην Ελλάδα αλλά και μέσω των social media.

Το ελληνικό κοινό επέδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για το δημοψήφισμα της Καταλονίας, όχι βεβαίως επειδή υπήρχε η παραμικρή ομοιότητα με το ελληνικό, αλλά κυρίως λόγω περιέργειας για τις συνέπειες και τον χειρισμό από πλευράς της καταλανικής κυβέρνησης. Δεν ήταν λίγα τα σχόλια που ανέφεραν τη λέξη «kolotumba» για την οπισθοχώρηση της επιθετικής ρητορικής του Πουτζντεμόν. Τα ίδια σχόλια εμφανίστηκαν και κατά την περίοδο του βρετανικού δημοψηφίσματος.

Ο όρος «kolotumba» λοιπόν, πήρε διεθνείς διαστάσεις και ενδεχομένως να καταγραφεί και επισήμως ως δόκιμος πολιτικός όρος που θα περιγράφει την πολιτική υποχώρηση έναντι ενός κινδύνου που, όπως φαίνεται, είχε αρχικά υποτιμηθεί σημαντικά.

Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που η εγχώρια πολιτική σκηνή παράγει πολιτικό όρο. Για παράδειγμα ο όρος pasokification (πασοκοποίηση) έχει προηγηθεί της «κωλοτούμπας» και μάλιστα έχει δικό του λήμμα στην Wikipedia. O όρος προήλθε από το κόμμα του ΠΑΣΟΚ το οποίο υπέστη συντριπτική συρρίκνωση στις εκλογές του 2015, με ποσοστό 5%, ενώ στις εκλογές του 2009 είχε ποσοστό 44%, λόγω του χειρισμού της ελληνικής κρίσης χρέους.

Ο όρος επανεμφανίστηκε αρκετές φορές στον ισπανικό Τύπο (και πάλι) με αφορμή τις ισπανικές εκλογές και τον κίνδυνο «πασοκοποίησης» των Σοσιαλιστών της χώρας σε περίπτωση που προχωρούσαν σε κυβέρνηση συνεργασίας με τον Ραχόι, ώστε να τερματιστεί το πολιτικό αδιέξοδο μηνών.

Αν μη τι άλλο, η ελληνική κρίση, πέρα από τις «παγίδες» της λιτότητας και της ύφεσης για τον ελληνικό λαό, ανέδειξε σε διεθνές επίπεδο τις επιπτώσεις των πολιτικών χειρισμών με φόντο τη σφικτή δημοσιονομική πολιτική στο ευρωπαϊκό τοπίο.