Κrautrock: Πέντε άλμπουμ που έγραψαν ιστορία στον μοντέρνο ήχο

Για παράδειγμα, οι CAN έγιναν γνωστοί με τα εντυπωσιακά αλλά μινιμαλιστικά κρουστά, με επιρροή από την funk μουσική και με αραιά λυρικά μοτίβα. Εν τω μεταξύ, οι Kraftwerk εγκατέλειψαν γρήγορα τα παραδοσιακά όργανα, προτιμώντας τα συνθεσάιζερ, τα drum machines και τους κωδικοποιητές φωνής.

• Διαβάστε επίσης: Record Digging: H Antonina Nowacka και τα παράξενα υπναγωγικά της τοπία

Το λεγόμενο Krautrock μάς έφερε μια εκλεκτική γκάμα progressive μουσικής χωρίς την οποία πολλοί από τους αγαπημένους μας εναλλακτικούς ροκ και ηλεκτρονικούς καλλιτέχνες δεν θα υπήρχαν σήμερα.

Τα πιο εξέχοντα ονόματα στο krautrock ήταν οι Neu!, οι Can, οι Faust, ο Tangerine Dream, οι Kraftwerk, οι Cluster, οι Ash Ra Tempel, οι Popol Vuh, οι Amon Düül II και οι Harmonia, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα ακόμη για εξερεύνηση.

Παρακάτω θα δούμε σε περίληψη αυτό το εξαιρετικό μουσικό κίνημα με πέντε βασικά αριστουργηματικά άλμπουμ.

Tangerine Dream – Phaedra (1974)

Μια εισαγωγή στο krautrock θα πρέπει πάντα να έχει χώρο για να αναφέρουμε αυτό το μεγαθήριο που γεννήθηκε στο Βερολίνο. Μην σας τρομάζει ο τεράστιος κατάλογος του συγκροτήματος και επικεντρωθείτε στα κλασικά πρώτα άλμπουμ. Το πιο σεβαστό άλμπουμ του συγκροτήματος με τα συνειρμικά μέσα πειραματικής ηλεκτρονικής μουσικής είναι τα Phaedra, Rubycon και Stratosfear. Το προσωπικό μας αγαπημένο είναι το Phaedra λόγω της λεπτής ισορροπίας των διαθέσεων του, που εκτείνεται από έντονους ρυθμούς έως μια ελεγειακή ατμόσφαιρα γαλήνης.

CAN – Tago Mago (1971)

Η δισκογραφία των CAN προσφέρει τόσα πολλά για να απολαύσετε, από τα χρόνια του Malcolm Mooney μέχρι το χορευτικό σινγκλ «I Want More». Ωστόσο, η πιο ώειμη δουλειά τους είναι μια τριλογία άλμπουμ από τα χρόνια του Damo Suzuki: Tago Mago, Ege Bamyasi και Future Days. Το Ege Bamyasi είναι πιθανώς το πιο προσιτό χάρη στα προσβάσιμα σύντομα κλασικά του κομμάτια, όπως το «Vitamin C» και το «One More Night». Ωστόσο, λίγοι θαυμαστές θα διαφωνήσουν εναντίον του Tago Mago ως το κόσμημα στο στέμμα. Είναι ένα αριστούργημα που παντρεύει την ψυχεδελική ροκ και τα funky grooves σε μια τέλεια ισορροπία.

Kraftwerk – Trans-Europe Express (1977)

Πλησιάζοντας στα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι Kraftwerk μετανάστευσαν σε πιο φιλικό προς το ραδιόφωνο έδαφος με το The Man-Machine και το Computer World, θέτοντας έτσι τις ιδανικές συνθήκες για το ξεπούλημα της synth-pop στη δεκαετία του 1980. Λίγο πριν από αυτά τα δύο βασικά άλμπουμ, η ρομποτική κολεκτίβα του Ντίσελντορφ κυκλοφόρησε την πιο τέλεια κυκλοφορία τους, το Trans-Europe Express. Το άλμπουμ είναι μια τέλεια ισορροπία μεταξύ της πρώιμης πειραματικής φάσης των Kraftwerk και των μεταγενέστερων ποπ τάσεων.

Faust – Faust IV (1973)

Ο κατάλογος Faust χωρίζεται σε δύο κεφάλαια, το πρώτο από το 1971 μέχρι το ‘75 και το δεύτερο από την επανένωση των αρχών της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού πλαισίου, το συγκρότημα έχει πειραματιστεί με πολλές διαφορετικές στυλιστικές προσεγγίσεις. Ωστόσο, οι νεοφερμένοι θα πρέπει να ξεκινήσουν με την κλασική εποχή και να δώσουν πρώτα μια ευκαιρία στο Faust IV.

Neu! – Neu! (1972)

Ιδρύθηκαν στο Ντίσελντορφ το 1972 από τους Klaus Dinger και Michael Rother, πρώην μέλη των Kraftwerk.. Κατά τη διάρκεια της κλασικής τους πορείας, κυκλοφόρησαν τρία σημαντικά άλμπουμ: Neu!, Neu! 2 και νέο! 75. Ευτυχώς, η μουσική στο καθένα είναι πολύ πιο εφευρετική από τους τίτλους. Για όποιον θέλει να ασχοληθεί με το Krautrock, αυτά τα τρία άλμπουμ είναι όλα απαραίτητα, αλλά το ντεμπούτο του 1972 είναι το σημαντικότερο μέρος για να ξεκινήσει, τόσο χρονολογικά όσο και επειδή φιλοξενεί μερικά από τα πιο προσιτά κομμάτια του συγκροτήματος, όπως το "Hallogallo" και «Weissensee».