ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Record Digging: H Antonina Nowacka και τα παράξενα υπναγωγικά της τοπία

Record Digging: H Antonina Nowacka και τα παράξενα υπναγωγικά της τοπία

H μουσικός Antonina Nowacka.

YouTube still

Το τελευταίο άλμπουμ της σχηματίζεται από διάφορα ασυνηθιστα όργανα και την ανατριχιαστική της φωνή.

Η Antonina Nowacka δεν αποφοίτησε από μουσική σχολή αλλά από την Ακαδημία Καλών Τεχνών, η οποία μπορεί να αποτελέσει το βασικό χαρακτηριστικό για την προοπτική της στη δημιουργία μουσικής.

Αργότερα σπούδασε Hindustani μουσική στην Ινδία με τον τραγουδιστή Shashwati Mandal. Ο υπέροχος συνδυασμός των παράξενων φωνητικών είναι επίσης παρών στο Sylphine Soporifera, ένα άλμπουμ στο οποίο η Nowacka συλλέγει διάφορα όργανα από διάφορες γωνιές του κόσμου, όπως μια ocarina από την Ιταλία, φλάουτα από μπαμπού από το Νεπάλ ή σφυρίχτρες από το Μεξικό.

Από την άλλη, ποντάροντας στη μοναδικότητα των χώρων που ηχογράφησε, αυτή τη φορά βγαίνει από τη σπηλιά σε ατελείωτους, φωτεινούς χώρους, όπως δείχνει το εξώφυλλο του άλμπουμ.

Στολίζει τη φωνή της με μια πολυεπίπεδη ταπετσαρία ήχων. Από τη μια πλευρά, το άλμπουμ δείχνει μια έντονα νέα εποχή, η οποία μπορεί ήδη να ακουστεί στο εναρκτήριο κομμάτι, «Moth Spins», όπου ένα ηλεκτρονικό μάντρα βασισμένο σε οργανικά στοιχεία συνυφαίνεται με τον ήχο ενός τσιμούρα.

Το «I Found You In The Cloud» έρχεται σε αντίθεση με τα φωνητικά της σε ένα φόντο από πλήκτρα. Υπάρχουν μετα-εικόνες ήχου, μπαλώματα από ποίηματα και πινελιές από έναν περίεργο ηχητικό καπνό που μας υπνωτίζει, αλλά τα φωνητικά ξεδιπλώνονται και υφαίνουν τον κόσμο της – λίγο παραμυθένια, λίγο ιερά αλλά και με έμφαση στο τώρα.

Η Nowacka παίζει με τα διάφορα ηχητικά της σκηνικά: μερικές φορές τα ηλεκτρονικά είναι πιο κοντά, ακριβώς πίσω από τη φωνή της, μερικές φορές τα φωνητικά είναι από μακριά όπως στο "Nite Vision", όπου τα φλάουτα ακούγονται σαν να είναι μακριά και στο προσκήνιο υπάρχουν θραύσματα από synths.

Η Nowacka παίζει με τον αέρα. υφαίνει τις φωνητικές της φράσεις με έναν αιθέριο και μυστηριώδη τρόπο και φτιάχνει δονούμενες καντάδες. Από τη μια πλευρά, τα φωνητικά της είναι πολύ προσγειωμένα, όπως ένας μάντης αφήνει τα ερημικά τοπία του Περού και των Εξωτερικών Εβρίδων να ανθίσουν μέσα του.

Από την άλλη, είναι σαν πομπός εξωτερικών κόσμων ανείπωτων και χωρίς λόγια, μεταφέροντας διαλογιστικές μεταφορές που υπαγορεύονται από ατελείωτους χώρους. Αυτό είναι το πιο ζωτικό στοιχείο της δουλειάς της: ψάλλει μελωδίες παρά τραγουδά.