Η πρώτη rock μπάντα που έπαιξε ζωντανά στον Λευκό Οίκο

Έχοντας αυτό κατά νου, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί οι όροι «White House» και «Rock Music» σπάνια εμφανίζονται δίπλα-δίπλα στην ίδια πρόταση.

Ο Μικ Τζάγκερ των Rolling Stones έλαβε τον τίτλο του ιππότη το 2003, προς μεγάλη αγανάκτηση του Κιθ Ρίτσαρντς. Ομοίως, ο Λευκός Οίκος έχει φιλοξενήσει πολλούς ροκ σταρ σε όλη την πολυτάραχη ιστορία του. Αναμφίβολα, η πιο εντυπωσιακή και αξέχαστη ροκ εν ρολ στιγμή που φιλοξένησε ποτέ το κτίριο των 224 ετών ήταν το 2010, κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Μπαράκ Ομπάμα.

Το show «Paul McCartney: In Performance at the White House» φιλοξενήθηκε στον Λευκό Οίκο για να συμπέσει με την αποδοχή από τον McCartney του «Βραβείου Gershwin». Ο McCartney εμφανίστηκε στην εκδήλωση, προσκαλώντας τους Elvis Costello, Dave Grohl, Herbie Hancock, Emmylou Harris, Faith Hill, Jonas Brothers, Lang Lang, Corinne Bailey Rae, Jack White και Stevie Wonder για να εμπλουτίσουν το line-up.

• Διαβάστε επίσης: Ακυκλοφόρητες φωτογραφίες των Rolling Stones θα εκτεθούν στο Λονδίνο

Με θρυλικές ροκ φιγούρες όπως ο Jack White, ο Elvis Costello και ο Dave Grohl παρόντες, η βραδιά θα μείνει στην ιστορία, αλλά δεν ήταν σε καμία περίπτωση η πρώτη φορά που ένας ροκ σταρ εμφανίστηκε στον Λευκό Οίκο.

Παραδόξως, ο πρώτος πρόεδρος που «έσυρε» τον Λευκό Οίκο στην εποχή της ροκ ήταν ο Ρίτσαρντ Νίξον. Πήρε τα ηνία από τον Λίντον Μπ. Τζόνσον το 1969, καθώς ο πόλεμος του Βιετνάμ δεν ήταν πιο κοντά σε κάποια ειρηνική κατάληξη. Ενώ παλεύει με την υπερπόντια κόλαση του πολέμου, στρέφει το βλέμμα του σε μια πιο σύγχρονη άποψη ψυχαγωγίας για τον Λευκό Οίκο.

Για δεκαετίες, ο Λευκός Οίκος φιλοξενούσε παραστάσεις όπερας, μπαλέτου, τζαζ και κλασικής μουσικής αλλά ο Νίξον έκανε χιούμορ για το είδος της μουσικής που άκουγαν οι κόρες του.

• Διαβάστε επίσης: Δέκα εμβληματικοί ροκ δίσκοι που φέτος γίνονται 50 ετών

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η μεγαλύτερη κόρη του, η Τρίσια, ήταν μεγάλη θαυμάστρια των The Turtles, της καλιφορνέζικης μπάντας που ήταν υπεύθυνη για μερικές ποπ ροκ επιτυχίες όπως το «Happy Together» και το «Elenore». Όπως ήταν φυσικό, χάρηκε όταν άκουσε ότι ο πατέρας της είχε κανονίσει να εμφανιστεί η μπάντα στον Λευκό Οίκο στις 10 Μαΐου 1969.

Στην αρχή, τα μέλη του συγκροτήματος δίστασαν ως ειλικρινείς επικριτές της πολιτικής πειθούς του Νίξον, αλλά οι μάνατζερ τους έπεισαν τελικά να αποδεχθούν την πρόσκληση.

«Μας δόθηκε η βιβλιοθήκη του Προέδρου Λίνκολν για να τη χρησιμοποιήσουμε ως καμαρίνι μας», έγραψε ο frontman Howard Kaylan στο βιβλίο Shell Shocked. «Ήταν καταπληκτικό. Ήμασταν φορτωμένοι με μαριχουάνα και περιφερόμασταν στο πιο σημαντικό σπίτι στην Αμερική χωρίς καμία επίβλεψη».

Ευτυχώς για το συγκρότημα, ο Πρόεδρος Νίξον δεν ήταν παρών στην παράσταση. «Είμαι απολύτως θετικός, λαμβάνοντας υπόψη την ψυχική μας κατάσταση εκείνο το βράδυ, ότι εγώ - ή κάποιος άλλος από το γκρουπ - θα τον είχα αγριοκοιτάξει κι αυτό δεν θα ήταν καλό», πρόσθεσε ο Howard Kaylan.

Προφανώς, ο Νίξον δεν έλαβε λεπτομερή περιγραφή των γεγονότων της βραδιάς. Διαφημιστικό κόλπο ή όχι, συνέχισε να προσκαλεί ροκ συγκροτήματα στον Λευκό Οίκο μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Το 1970, κάλεσε τους The Guess Who για μια παράσταση που παρακολούθησε ενθουσιασμένος με την προϋπόθεση ότι θα παρέλειπαν την υποτιθέμενη αντιεθνικιστική επιτυχία «American Woman».