Κωνσταντίνος Σειραδάκης: «Αγαπάω το θέατρο αλλά παίρνω πολύ στα σοβαρά την τηλεόραση»

Το επάγγελμα του ηθοποιού είναι τελικά κάτι που προσφέρει πολλά στον κόσμο. Είναι, ας πούμε, ένα λειτούργημα. Αυτό όμως δεν «έρχεται» εύκολα. Συμβαίνει πάντα με κόπο και πολύ δουλειά. Ο Κωσταντίνος Σειραδάκης είναι ένας σημαντικός ηθοποιός της γενιάς του, τον έχουμε γνωρίσει μέσα από την τηλεόραση και το θέατρο και μας έχει προσφέρει μερικούς από τους πιο ενδιαφέροντες ρόλους.

Θα τον δούμε να εμφανίζεται και στο «17 Κλωστές» του Σωτήρη Τσαφούλια που παίζεται τώρα στη συνδρομητική τηλεόραση.

Το CNN Greece βρέθηκε με τον Κωσταντίνο Σειραδάκη στο Κουκάκι και μίλησε μαζί του για τη ζωή του, τη δύσκολη δουλειά του ηθοποιού, την Αθήνα, για τις νέες σειρές στις οποίες παίζει στην τηλεόραση, το θέατρο και πολλά άλλα.

Ο Κωστανίνος Σειραδάκης γεννήθηκε στην Αθήνα. Φοίτησε στο εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στο τμήμα Φυσικής, ακολούθως για ένα χρόνο στην Ανώτερη Ιδιωτική Σχολή Δραματικής Τέχνης «Βεάκη» και για τέσσερα χρόνια στο Εργαστήρι Υποκριτικής του Άκη Δαβή. Στο θέατρο έχει παίξει, μεταξύ άλλων, στις παραστάσεις «Ο ΗΛΙΘΙΟΣ» και «PUERTO GRANDE» σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη, «ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΡΑΝΟΣ» σε σκηνοθεσία Τζέζαρις Γκραουζίνις, «Η ΛΙΜΝΗ» σε σκηνοθεσία Ζωής Ξανθοπούλου, «Παρακαλώ στείλτε μου μία ρεπούμπλικα», σε σκηνοθεσία Γιάννη Αναστασάκη, «ΕΚΑΒΗ» σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι, «KILLER JOE» σε σκηνοθεσία Γιάννη Στάνκογλου και άλλες. Έχει παίξει σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, μεταξύ άλλων, στη «ΣΤΡΕΛΛΑ» σε σκηνοθεσία Πάνου Κούτρα, «ΨΥΧΗ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ», σκηνοθεσία Γιάννη Οικονομίδη, «Ο ΟΜΗΡΟΣ» σκηνοθεσία Κων/νου Γιάνναρη, «ΝΑ ΚΑΘΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ», σκηνοθεσία Γιώργου Σερβετά, «ΠΑΡΙ» σε σκηνοθεσία Σιαμάκ Ετεμάντι, ταινία στην οποία έχει συνεργαστεί και στην συγγραφή του σεναρίου, «DANIEL 16» σεσκηνοθεσία Δημήτρη Κουτσαμπασιάκου, «ΟΘΕΛΛΟΣ» σε σκηνοθεσία Φράνκο Τζεφιρέλλι, και άλλες. Πρόσφατα ολοκλήρωσε το πρώτο θεατρικό του έργο με το τίτλο «ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΒΡΟΧΗ».

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη με τον Κωσταντίνο Σειραδάκη:

Πώς επέλεξες να γίνεις ηθοποιός;

Κ. Σειραδάκης: Πήρα την απόφαση αφού είδα τέσσερις φορές στο σινεμά μία συγκεκριμένη ταινία (γέλια). Η ταινία ήταν οι «Κακόφημοι Δρόμοι» του Σκορσέζε. Αυτό έγινε όταν ήμουν πιο μικρός. Η πρώτη μου επιλογή ήταν να γίνω μουσικός, για την ακρίβεια ροκ σταρ (γέλια). Μέσα από αυτό, όμως, μπήκα στις τέχνες κάπως. Το ένα έφερε το άλλο θα έλεγα. Είμαι ηθοποιός περίπου 20 χρόνια. Με μία διακοπή κάπου στο 2010 για 8 χρόνια, λόγω επαναπροσδιορισμού. Το χρειαζόμουν αυτό το διάλειμμα. Αποφάσισα να γίνω ηθοποιός στα 25, αρκετά μεγάλος σχετικά.

Μίλησε μας λίγο για την παράσταση που εμφανίζεσαι τώρα, «Ο Πατέρας».

Κ. Σειραδάκης: Το έργο είναι γραμμένο απο τον Φλοριάν Ζελλερ ο οποίος το μετέφερε και στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστή τον Αντονυ Χόπκινς, που πήρε και το Oscar για την ερμηνεία του. Το θέμα είναι συγκλονιστικό, η προσέγγιση σίγουρα ευφυής μιας και σε «μπάζει» στην εμπειρία του altzheimer αντί να φιλολογει για αυτό. Θεωρείται ήδη instant classic. Εγω παίζω υποτίθεται τον σύντροφο της κόρης του Άντρε, του Πατέρα, είμαι όμως αποκύημα της φαντασίας του. Είμαι ότι θέλει να δει σε εμένα ότι είμαι. Το τι είμαι πραγματικά και τι ρόλο παίζω στη ζωή του αποκαλύπτεται στο τέλος του έργου αλλά ας μην spoilάρουμε. Η παράσταση τα παει πολύ καλά ως τώρα, πιθανότατα θα παίζουμε μέχρι το Πάσχα.

Πού αλλού μπορούμε να σε δούμε;

Κ. Σειραδάκης: Μόλις τελείωσε ο ΟΡΚΟΣ 2 σε σκηνοθεσία Χριστου Γεωργίου, ο κόσμος μπορεί να το βρει στο Ertflix. Θα είμαι στις «17 Κλωστές» που τώρα ξεκινάνε στην Cosmote TV. Πολύ ιδιαίτερο πράγμα, τα γυρίσματα γίνανε ως επι το πλείστον στα Κύθηρα, ο Τσαφουλιας είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος που συνεχώς εξελίσσεται και η εμπειρία μου μαζί του ήταν εξαιρετική. Νομίζω, η σειρά θα πάει πολύ καλά. Παίζω και στο πρώτο επεισόδιο της σειράς «Ο Σκαραβαίος» σε σκηνοθεσία Σταύρου Στάγκου. Με μεγάλη μου χαρά βρήκα εκεί τον φίλο μου τον Γιάννη Τσορτέκη. Ξεκινάει τώρα ο «Σκαραβαιος». Τα επεισόδια είναι αυτοτελή.

Θεωρείς πως το επάγγελμα του ηθοποιού είναι κάποιο είδους ψυχοθεραπείας για τον ίδιο τον ηθοποιό;

Κ. Σειραδάκης: Όχι αναγκαστικά, αλλά μπορεί και να είναι. Πολλοί απο εμάς ξεκινώντας έχουμε ίσως και ένα τέτοιου είδους κίνητρο. Στη πορεία καταλαβαίνεις ότι είναι και ψυχοφθόρο μαζι και ψυχοθεραπευτικό. Είναι μια δουλειά που την κουβαλάς και στο σπιτι μαζί με τις έγνοιες της. Πολυ συχνά την αντιμετωπίζω ως ένα πρόβλημα στο οποίο ψάχνω να βρω λύση. Αλλες φορες πολύ εντατικά αλλες φορες πάλι όχι. Αυτό δεν παει να πει ότι είσαι 24 ώρες το 24ωρο εντός ρόλου. Αυτά τα κάνει ο Daniel Day Lewis που ακολουθεί η ακολουθούσε (γιατί έχει σταματήσει) συγκεκριμένη μέθοδο. Αυτό που διαφέρει ανάμεσα στον κινηματογράφο και στο θέατρο είναι βασικά η απόσταση. Ο θεατής στο οέατρο δεν μπορεί να μπει «μέσα στο μάτι σου» και να διαβάσει τα συναισθήματα σου όπως τα διαβάζει η κάμερα, ούτε ο θεατής στο κινηματογράφο μπορει να δει που ακριβως βρίσκονται τα χέρια σου την ώρα που μιλάς.

Πώς βλέπεις τους νέους ηθοποιούς;

Κ. Σειραδάκης: Μόνο θετικά τους βλέπω. Αγαπάω όλους τους ηθοποιούς, παλιούς και νέους. Οι ηθοποιοί μου αρέσουν και τα νέα παιδιά έχουν πολύ ταλέντο. Το ταλέντο δεν πάει μόνο στους παλιούς (γέλια).

Ποιο θεωρείς εσύ πως είναι το πιο δύσκολο πράγμα για έναν ηθοποιό;

Κ. Σειραδάκης: Θα μιλήσω υποκειμενικά για την απόσταση που ίσως με χωρίζει από κάποιους ρόλους «κακού» που παίρνω. Και για το διάστημα που πρέπει να διανύσω για να τους βρω. Μάλλον κάποιους τους καταλαβαίνω πιο εύκολα απο άλλους. Έχω ανάγκη να καταλάβω έναν ρόλο, γιατί κάνει αυτό που κάνει. Όχι όμως απαραίτητα να συμφωνήσω μαζί του, αλλά να τον καταλάβω. Το άγχος αυτού που εκτίθεται πολύ είναι ένας σταθερός «σύντροφος» σε αυτη τη δουλειά. Ένας ηθοποιός οφείλει να κρατάει το σώμα του και το πνεύμα του σε καλή κατάσταση.

Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν νέο ηθοποιό; Κάτι που εσένα δεν σου είπε ποτέ κανείς.

Κ. Σειραδάκης: Δεν θεωρώ ότι είμαι και ο αρμοδιότερος να δίνω συμβουλές σε νέους ηθοποιούς, θα έλεγα να ασκηθεί όσο τον δυνατόν παραπάνω και για αρχή να παίρνει ότι ρόλο βρεθεί στο δρόμο του. Να μην επιλέγει και τόσο, να παίξει όσο το δυνατόν παραπάνω. Να κάνει θέατρο επίσης. Και κυρίως ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ! Αυτό σίγουρα. Να ζήσει τη ζωή του.

Την Αθήνα πώς την βλέπεις σήμερα;

Κ. Σειραδάκης: Η Αθήνα έχει αλλάξει τόσο πολύ απο όταν εγω ξεκίναγα. Υπάρχει η απαίτηση να γίνονται σίγουρα τα πάντα πιο γρήγορα. Οι διαδικασίες εννοώ, πάνε οι ενάμιση χρόνο και το ένα εξάμηνο πρόβες. Στη τηλεόραση εχεις το πολύ τρία takes και ο κινηματογράφος ακολουθεί κατά πόδας. Όποτε θα πρέπει να παραδώσεις, να κανεις deliver που λέμε σε 3 takes. Στο θέατρο εχεις δυο μήνες πρόβα το πολύ. Το πως θα πεις την ιστορία έχει αλλάξει. Στα πρώτα πεντε λεπτά πρέπει να έχουν βγει τα όπλα. (γέλια). Για την Αθήνα ως πόλη τι να πω; Την αγαπάω με τον τρόπο μου, την έχω συνηθίσει αλλά της αξίζει και κάτι άλλο, κάτι καλύτερο (γέλια).

Έχεις κάτι νέο στα σκαριά; Τι θα δούμε από εσένα μέσα στο 2024;

Κ. Σειραδάκης: Γράφω και πάλι παράλληλα με τις παραστάσεις στο θέατρο, ενώ αναζητώ τρόπους να ξανά ανεβεί το έργο μου «Οι μέρες πριν την Βροχή» που βραβεύτηκε το καλοκαίρι που μας περάσε σε έναν διαγωνισμό που προκυρηξε ο τομέας πολιτισμού της περιφέρειας Αττικής για την ανεύρεση «Νέου ελληνικού έργου». Ως βραβευθέν ανέλαβαν και το ανέβασμα του για μια παράσταση. Ψάχνω τρόπους να ξανά ανεβεί.

Διαβάζεις λογοτεχνία;

Κ. Σειραδάκης: Ναι βέβαια, και θα ήθελα να διαβάζω και περισσότερο. Τελευταία διάβασα ένα υπέροχο βιβλίο του Ερνέστο Σάμπατο με τίτλο «Το τούνελ» κι ένα άλλο με τίτλο «Ο Βούδας των Προαστίων» του Χανίφ Κιουρέισι, το οποίο είναι τρομερό βιβλίο αλλά δυστυχώς η ελληνική έκδοση έχει εξαντληθεί.

Τι προτιμάς; Σινεμά, θέατρο ή τηλεόραση;

Κ. Σειραδάκης: Προτιμώ να δουλεύω γενικώς (γέλια). Μου αρέσει να δουλεύω σε εντατικούς ρυθμούς οπου κι αν βρίσκομαι. Εντάξει με το θέατρο περνάω μια περίοδο «καψούρας» τελευταία. Ο κινηματογράφος εντάξει είναι ίσως η πιο μακροχρόνια σχέση μου μαζί με τη μουσική και τη λογοτεχνία απο τις τέχνες. Υπήρξα nerd του κινηματογράφου, κλεινόμουν τρεις και τέσσερις φορές τη βδομαδα στην σκοτεινή αίθουσα. Την τηλεόραση την γνωρίζω τώρα και με ενδιαφέρει παρά πολυ.

Η παράσταση «Ο πατέρας» παίζεται στο Σύγχρονο θέατρο.

Ημέρες και ώρες παραστάσεων

Τετάρτη 18.15

Πέμπτη 21.00

Σάββατο 21.15

Κυριακή 18.00.