Γιούλη Τσαγκαράκη: «Είναι μεγάλο μάθημα για εμένα η τηλεόραση»

Την έχουμε δει στις οθόνες μέσα από νέες σειρές όπως είναι «Ο Παράδεισος των Κυριών» που παίζεται τώρα στην τηλεόραση με μεγάλη επιτυχία. Η Γιούλη Τσαγκαράκη είναι μία απίστευτα συμπαθητική μορφή, απέραντα φιλική και γεμάτη απαντήσεις για τις απορίες μας σχετικά με την τέχνη της και για τους ρόλους, με τους οποίους μας έχει αφήσει άφωνους.

Το CNN Greece συνάντησε την Γιούλη Τσαγκαράκη κάπου στην Πλάκα και είχε μαζί της μία υπέροχη κουβέντα σχετικά με το επάγγελμα του ηθοποιού, τους ρόλους της στην τηλεόραση και την αγάπη της για αυτό που κάνει με τόσο πάθος.

Η Γιούλη Τσαγκαράκη γεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1975 στην Καβάλα. Δείγμα της δουλειάς της στο θέατρο είναι οι παραστάσεις «42497» (2023), «Τι γλώσσα μιλάμε, Άλμπερτ;» (2008). Στην τηλεόραση συμμετείχε στις σειρές «Δις Μαδιάμ» (2006), «Άγριες Μέλισσες» (2019), «Σέρρες» (2022).

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη με την Γιούλη Τσαγκαράκη:

Τι είναι αυτό που σε έκανε να γίνεις ηθοποιός; Πώς και τόλμησες κάτι τέτοιο;

Γιούλη Τσαγκαράκη: Η όλη ιστορία ξεκίνησε από μία θεατρική ομάδα στο Ηράκλειο Κρήτης. Ξεκίνησε σαν χόμπι, και για να είμαι ειλικρινής μου άρεσε πολύ η έκθεση και το χειροκρότημα, η αποδοχή, όλο αυτό που δεν το είχα από το σπίτι. Έτσι κάπως ξεκίνησε. Με ένα: ''Δώστε μου λιγάκι σημασία!". Ταυτόχρονα είχα και μία καθηγήτρια στο σχολείο που είδε κάτι σε εμένα και μου είπε πως πρέπει να το ψάξω με την τέχνη του θεάτρου, κι έτσι έδωσα εξετάσεις στην δραματική σχολή. Πρέπει να ήμουν 16 χρονών όταν πήγα στην ερασιτεχνική ομάδα Αλατσατιανών στο Ηράκλειο. Είχαμε ανεβάσει αρκετά έργα εκεί.

Πώς βιώνεις την επιτυχία που έχουν οι «Σέρρες» τώρα που μπήκαν στο Netflix και μάλιστα πάνε πολύ καλά σε νούμερα;

Γιούλη Τσαγκαράκη: Οι «Σέρρες» βγήκαν αρχικά στην πλατφόρμα του ΑΝΤ1+, αλλά υπάρχει φυσικά μία μεγάλη διαφορά τώρα με το Netflix. Στον ΑΝΤ1+ δεν την είδε πολύς κόσμος τη σειρά η αλήθεια είναι. Τώρα όμως βλέπουμε πως σε κάθε σπίτι υπάρχει και μία συνδρομή του Netflix πλέον. Αυτή είναι τεράστια διαφορά κι αυτό φαίνεται γιατί είναι για καιρό πρώτη στα νούμερα. Είναι σίγουρα μία επιβράβευση για εμάς που δουλέψαμε στη σειρά. Όλοι χαρήκαμε για το μεγάλο άνοιγμα που έγινε με το Netflix και το είδε και κόσμος στην Κύπρο αλλά και έξω. Επίσης να πούμε πως είναι όμορφο που περισσότεροι θεατές θα δουν τον Πάνο Νάτση, έναν άνθρωπο που έφυγε πολύ νωρίς και δεν πρόλαβε να δει ο ίδιος τον εαυτό του στη σειρά.

Τι σου έχει μάθει η τηλεόραση;

Γιούλη Τσαγκαράκη: Είναι μεγάλο μάθημα για εμένα η τηλεόραση. Με την καθημερινή τριβή που έχεις στο γύρισμα και την κάμερα, μαθαίνεις πολλά πράγματα και ο ηθοποιός και κυρίως στο κομμάτι της εγρήγορσης. Χωρίς βιασύνη. Εγρήγορση αλλα χωρίς βιασύνη και αγχος. Σε λίγο χρόνο πρέπει να βγάλεις πολλή δουλειά. Στο γύρισμα για την τηλεόραση πρέπει να ανταποκριθείς σε πολλά δεδομένα. Πώς να είμαι σωστή - με τις οδηγίες του σκηνοθέτη εκείνη τη στιγμή, να εννοώ τα λόγια μου, να ακούω και πολλά άλλα.

Και στον «Παράδεισο των Κυριών» υποδύεσαι πάλι έναν κάπως στρυφνό χαρακτήρα, έτσι δεν είναι;

Γιούλη Τσαγκαράκη: Ναι ισχύει αυτό που λες. Γενικά αυτό στην τηλεόραση λίγο ισχύει. Αν σε δουν να κάνεις κάτι με ευκολία σου μετά μπορεί να μείνουν σε αυτό. Αλλά και πάλι εχει να κάνει με τις επιλογές που κάνουμε....για να μην ρίχνουμε την ευθύνη στους αλλους!. Από τη σχολή, επειδή έχω αυτό το πρόσωπο, πάντα έκανα τις μανάδες τις πονεμένες κτλπ. Δεν έχω κάνει νέο κοριτσάκι, ανάλαφρο (γέλια). Πάντως θα ήθελα να δοκιμαστώ και σε κάτι άλλο. Η Μιράντα Κωσταντή είναι μια υπέροχη casting director και την ευχαριστώ που με επέλεξε για τον «Παράδεισο των Κυριών». Οι συνάδελφοι μου είναι ήσυχοι με σεβασμό και συνεργάσιμοι όλοι. Όπως ο Γιάννης Βασιλειάδης ο σκηνοθέτης και επίσης η σκηνοθέτης μας Γεωργία Ζήση. Εμένα η ιστορία μου διαφέρει από τις υπόλοιπες. Είμαι η κυρία Σύρμω που έχει το καφέ/ζαχαροπλαστείο και θέλει να τακτοποιήσει τα παιδιά της κλπ. Το σημαντικό είναι πως η τηλεόραση δεν είναι εύκολη, μέσα σε πολύ λίγο χρόνο ο ηθοποιός καλείται να κάνει πολλά πράγματα. Τώρα αισθάνομαι πολύ πιο άνετα με την κάμερα αλλα και πάλι τίποτα δεν τελειώνει.

Είναι ένα ζήτημα η κάμερα λοιπόν. Υπάρχουν στιγμές αμηχανίας στα γυρίσματα;

Γιούλη Τσαγκαράκη: Στην αρχή είχα τρακ με την κάμερα. Είναι μια σχέση παράξενη, γιατί πίσω από την κάμερα και πίσω από τον σκηνοθέτη είναι οι θεατές. Πρέπει να μάθεις πώς να απευθύνεσαι στον ηθοποιό που είναι δίπλα σου αλλά ταυτόχρονα πώς θα είσαι και στην κάμερα, πού να σταθείς την κάθε στιγμή. Εγώ άργησα πολύ να τα καταλάβω όλα αυτά. Δεν είναι κάτι εύκολο. Θέλει τριβή. Όταν όλα αυτά μπαίνουν στοιχειωδώς στη θέση τους τότε αρχίζεις να ανταποκρίνεσαι με άνεση στην κάμερα.

Το πιο δύσκολο πράγμα για έναν ηθοποιό ποιο πιστεύεις πως είναι;

Γιούλη Τσαγκαράκη: Το πιο δύσκολο πράγμα είναι η ματαιοδοξία και ο εγωισμός. Αυτό το επάγγελμα μπορεί να σου φουσκώσει πολύ το εγώ. Μπορεί να επηρεάσει τη δουλειά σου, να μην εστιάζεις πλέον στην ουσία του ρόλου αλλά να κοιτάς μόνο τι θα γράψουν για σένα, πώς θα φανείς προς τα έξω. Είναι ύπουλο όταν δεν το συνειδητοποιήσει κανείς, αλλά όταν το καταλάβεις μπορείς να το αλλάξεις. Ωστόσο όλες τις δυσκολίες οφείλει να τις δουλεύει ο ηθοποιός ασταματητα. Ταυτόχρονα και τα εκφραστικά του μέσα. Το σώμα, την φωνή του. Εγω τώρα που γέρασα...κάνω φωνητική, με τον δάσκαλό μου Φίλιππο Πασαλίδη στο Λόγω Φωνής στην Ηλιούπολη.

Θα έλεγες ποτέ σε κάποιον να κάνει το επάγγελμα σου; Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που ξεκινάει τώρα;

Γιούλη Τσαγκαράκη: Η μητέρα μου πάντα μου έλεγε για τις δυσκολίες του επαγγέλματος, αλλά αυτό δεν με εμπόδισε, και πάλι το έκανα. Τότε το ήθελα πολύ, ήταν σχεδόν μονοδρομος. Σε καμία περίπτωση δεν θα έλεγα σε κάποιον να μην το κάνει αν το θέλει πολύ. Δεν μου αρέσει να δίνω συμβουλές αλλά αν έπρεπε να δώσω μία θα έλεγα να είναι πιο ανοιχτοί και σε άλλα επαγγέλματα σε περίπτωση ανεργίας, να μην είναι κολλημένοι μόνο στην ηθοποιία. Ξέρεις, δεν υπάρχουν ακόμα συλλογικές συμβάσεις και μόνο με τα ιδιωτικά συμφωνητικά μπορεί κανείς να πάθει μεγάλη ζημιά, δηλαδή μπορεί μία παράσταση να κατέβει ανά πάσα στιγμή και να μην αποζημιωθείς για τίποτα. Ακόμη και στην τηλεόραση τα πράγματα δεν είναι πολύ καλά όσον αφορά τις συμβάσεις. Όπως έχουν δείξει δηλαδή κάποια τελευταία γεγονότα.

Τι είναι αυτό που σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί από το κρεβάτι;

Γιούλη Τσαγκαράκη: Ωραία ερώτηση. Θα ήθελα να σηκώνομαι από το κρεβάτι και να είμαι χρήσιμη. Να ζω στο παρόν και όχι στο τραυματικό μου παρελθόν. Ακόμη δεν το έχω καταφέρει αλλά δεν εγκαταλείπω. Όταν είμαι χρήσιμη, μπορώ να ξεφύγω από το «εγώ» για να μπορώ να δώσω πράγματα στον άνθρωπο μου, στην κοινωνία που ζω κλπ.

Τι προτιμάς να κάνεις; Σινεμά, θέατρο ή τηλεόραση;

Γιούλη Τσαγκαράκη: Θα έλεγα θέατρο. Όλα όμως πρέπει να τα κάνει ένας ηθοποιός. Σε εκπαιδεύουν σε πολλά πράγματα. Είναι σίγουρα διαφορετικές δουλειές. Ωστόσο το θέατρο είναι αυτό που σπουδάσαμε. Στο θέατρο έχεις το χρόνο να μελετήσεις περισσότερο το ρόλο σου, στην τηλεόραση λες μία φορά το κείμενο και μετά το πετάς. Ο ηθοποιός του θεάτρου δεν είναι έτσι.