Ο Γιώργος Ιωάννου έγραψε ένα ημερολόγιο για τον πόνο

Ο Γιώργος Ιωάννου κάποτε έμενε δίπλα από το διαμέρισμα μου, εκεί που τώρα έχει γίνει αίθουσα για Pilates. Είναι παράξενο πως ο χρόνος μεταποιεί τα πράγματα και τους τόπους, τα συναισθήματα και τις καταστάσεις. Καθώς έψαχνα μεταχειρισμένα βιβλία στην Ασκληπιού έπεσα πάνω στο βιβλίο «Πολλαπλά Κατάγματα» του Ιωάννου το οποίο ουσιαστικά είναι μία λεπτομερής καταγραφή ενός ατυχήματος που είχε ο συγγραφέας δίπλα από την πλατεία Εξαρχείων κάπου στο τέλος της δεκαετίας του ’70.

Το βιβλίο είναι μία αρνητική αστική περιπλάνηση στον πόνο, όπως οι διάφορες ταξιδιωτικές εντυπώσεις και τα ημερολόγια, έτσι πρέπει να αντιμετωπισθεί και το κείμενο αυτό του Γιώργου Ιωάννου, μία καταγραφή του πόνου και των νοσοκομείων της Αθήνας: εντυπώσεις, εσωτερικές περιγραφές, άδηλοι και κρύφιοι διαλογισμοί, κοιτάγματα της ζωής μέσα από έναν άλλο χώρο, στον οποίο αποσύρεται το εγώ και επισκοπεί τα πάντα, όταν επισυμβεί στο σώμα το ατύχημα.

Και συνάμα, περιγραφές του κλίματος της εποχής, του περιβάλλοντος, των ειδικών χώρων, της ειδικής συμπεριφοράς που εμφανίζουν ξαφνικά προς τον αδύναμο -και μόνο προς αυτόν- οι άλλοι, καθώς τον βλέπουν να βρίσκεται ολότελα στο έλεος τους.

Ο Γιώργος Ιωάννου σπάει και τα δύο του πόδια μετά που περνάει από πάνω του ένα αυτοκίνητο. Από εκεί ξεκινάει μία πορεία μέσα στα νοσοκομεία της Αθήνας η οποία περιγράφει τις διαθέσεις της εποχής, την οικονομική και πολιτιστική κατάσταση μιας Ελλάδας που από τότε φαίνεται πόσο πίσω ήταν σε πολλά ζητήματα, κυρίως ανθρωπιάς.

Βασική παράμετρος της λογοτεχνίας του Ιωάννου είναι το βιωματικό φορτίο της, ο τρόπος με τον οποίο μεταστοιχειώνονται λογοτεχνικά οι εμπειρίες του από τα μέρη όπου έζησε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και το κοινωνικό και ιστορικό του περιβάλλον (η οικογένεια, οι φτωχογειτονιές, ο κόσμος των εργατών και οι έρωτες τους κ.ά.).

Στοιχεία τεχνικής που χαρακτηρίζουν το έργο του Ιωάννου είναι η μονοεστιακότητα στην αφήγηση, ο κατακερματισμός του θέματος και η ιδιαίτερη μεταχείριση του αφηγηματικού χρόνου. Τα «Πολλαπλά Κατάγματα» είναι ένα βιβλίο ακραία εξομολογητικό, αστείο μέσα στην τραγικότητα του, άκρως περιγραφικό για την Αθήνα της εποχής αλλά και της τότε γειτονιάς των Εξαρχείων. Μία λογοτεχνία δυνατή, γεμάτη με χυμούς, άλλοτε τοξικούς και άλλοτε ζωτικούς. Όλα όμως πρέπει να ειπωθούν, σύμφωνα με τον Ιωάννου, κι αυτό είναι που κάνει αυτό το βιβλίο ξεχωριστό.