ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Bookreads: Ο Georges Perec έγραψε κάποτε ένα manual για την ζωή

Bookreads: Ο Georges Perec έγραψε κάποτε ένα manual για την ζωή
Γυρνάμε πάντα πίσω στα αγαπημένα μας βιβλία, κι ένα από αυτά είναι το «Zωή: Οδηγίες Χρήσεως»

Γυρνάμε πάντα πίσω στα αγαπημένα μας βιβλία, κι ένα από αυτά είναι το «Zωή: Οδηγίες Χρήσεως».

Ένα βιβλίο μπορεί να σε συντροφεύει για μια ζωή κι ένα από αυτά είναι το αριστούργημα του Georges Perec. Μέσα του μπορεί κανείς να χαθεί ολοκληρωτικά και να βιώσει εμπειρίες άπειρες, να δει σκηνές από ζωές που δεν τις φανταζόταν ποτέ. Το γράψιμο του Perec δεν μπορεί κανείς να το μιμηθεί εύκολα, είναι τόσο πηγαίο που σε ξαφνιάζει στην αρχή με την λεπτομέρεια του, σιγά σιγά όμως σε ρουφάει η δίνη της τόσης πληροφορίας που σου δίνεται. Ο ίδιος ξέρει πολύ καλά πως στη ζωή αυτή μπορεί να είναι μόνο συγγραφέας, δεν ξέρει όμως γιατί ακριβώς.

«Ξέρω πάνω-κάτω πώς έγινα συγγραφέας. Αυτό που δεν ξέρω με ακρίβεια, είναι το γιατί. Είναι στ' αλήθεια πόσο αναγκαίο για να υπάρχω, ν' αραδιάζω λέξεις και φράσεις; [...] Είχα κάτι το τόσο ιδιαίτερο να πω; Και τι είπα; Και όταν λέω να πω, τι ακριβώς εννοώ; Να πω ότι υπάρχω; Να πω ότι γράφω; Ότι είμαι συγγραφέας; Ανάγκη επικοινωνίας; Σε τι; Ανάγκη να επικοινωνήσουμε την ανάγκη μας να επικοινωνήσουμε;». Τα λόγια του είναι αληθινά αλλά οι ιστορίες του είναι βγαλμένες από το μυαλό του, παρουσιάζονται σαν σκηνές μίας ζωής που δεν έχει ποτέ βιωθεί αλλά μόνο ονειρευτεί.

Το βιβλίο αυτό είναι απόλυτα πληθωρικό, τρομερά αστείο αλλά και πολύ μελαγχολικό, είναι ταυτόχρονα σύνθετο και χαμηλόφωνο - ένα μαγικό κουτί γεμάτο ιστορίες, που θα τις χαρούν όσοι εντρυφούν με απόλαυση στις ανάλογες σελίδες του Ραμπελαί, του Τσώσερ και του Λώρενς Στερν. Είναι το πρώτο μυθιστόρημα μετά τον "Οδυσσέα", που κατορθώνει τόσα πολλά απ' το τίποτα - και, μ' αυτό το πνεύμα. Σίγουρα ο Perec έχει επηρεαστεί από τον James Joyce, είναι φανερό. Αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι φυσικά.

Ουσιαστικά το βιβλίο είναι μία αναλυτική περιγραφή αντικειμένων, δωματίων και συνηθειών. Λεπτομερείς περιγραφές σπιτιών, τοίχων, αντικειμένων, φύλλων εφημερίδων, περιοδικών, ανθρώπων κ.α., με φωτογραφική λεπτομέρεια που θυμίζει συλλέκτη, της πολυκατοικίας στην οδό Σιμόν-Κρυμπελλιέ του Παρισιού. Μικρές βινιέτες που σε γοητεύουν και συνθέτουν ένα μεγάλο μυθιστόρημα που σίγουρα δεν έχεις διαβάσει κάτι ανάλογο του.