Ο τρόμος βρίσκεται μέσα στο σπίτι

Οι μεγάλες κινητοποιήσεις που οργανώνονται σε όλον τον κόσμο αποδεικνύουν την αυξανόμενη ευαισθητοποίηση για το ζήτημα. Μόνο στο Παρίσι το περασμένο Σάββατο διαδήλωσαν πάνω από 100.000. Μια νέα γενικά ακτιβιστριών δίνει πνοή στο διεθνές φεμινιστικό κίνημα και διεκδικεί το αυτονόητο: Ούτε μία λιγότερη.

Ο τρόμος

Ωστόσο, τα στατιστικά στοιχεία προκαλούν σοκ. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, οι γυναικοκτονίες αποτελούν παγκόσμια μάστιγα. Κατά μέσο όρο 137 γυναίκες ανά τον κόσμο δολοφονούνται καθημερινά από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους. Στην Ελλάδα, 18.583 γυναίκες έχουν ζητήσει βοήθεια από τα Συμβουλευτικά Κέντρα της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων από τον Απρίλιο του 2012 μέχρι και την 21η Νοεμβρίου του 2019.

Η πραγματική εικόνα είναι ακόμα χειρότερη γιατί δεν καταγράφεται ποτέ μεγάλος αριθμός περιστατικών βίας κατά των γυναικών.

Μέσα στο σπίτι

Ίσως ακόμα πιο τρομακτικό από το εύρος του φαινομένου, είναι ο χαρακτήρας του. Η βία κατά των γυναικών δεν βρίσκεται «εκεί έξω», αλλά «εδώ μέσα». Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι δράστες είναι οικείοι των γυναικών: Σύζυγοι, σύντροφοι, πατεράδες, αδερφοί, συγγενείς. Η βία κατά των γυναικών είναι το τέρας που φοράει το προσωπείο της οικειότητας ή και της «αγάπης». Πέρα από το φόβο, το προσωπείο της οικειότητας συνιστά βασική αιτία για το ότι πολλά περιστατικά δεν καταγγέλλονται ή μεγάλος αριθμός γυναικών παραμένουν σε κακοποιητικές σχέσεις .

Ο «συμπαθητικός» που σηκώνει χέρι

Αυτός που ασκεί σωματική ή ψυχολογική βία δεν ανταποκρίνεται στο στερεότυπου του άξεστου, αμόρφωτου, περιθωριακού τύπου. Μπορεί να είναι όλα αυτά, αλλά μπορεί εξίσου να είναι εύπορος, μορφωμένος και με καλούς τρόπους –αυτό δείχνουν τα στοιχεία των κέντρων υποστήριξης κακοποιημενων . Η βία κατά των γυναικών διαπερνάει εγκάρσια όλες τις τάξεις, τις κοινωνικές κατηγορίες, τα μορφωτικά επίπεδα. Αυτός που σηκώνει χέρι μπορεί να είναι «cool» και συμπαθητικός, να τον έχει αγαπήσει και να τον έχει επιθυμήσει πολύ η γυναίκα που πέφτει θύμα του.

Όμως η αγάπη και η επιθυμία δεν μπορούν να συνταχθούν με τη βία. Η βία ακυρώνει τη αγάπη και την επιθυμία. Η «συγγνώμη» και η σιωπή δεν μπορούν αν διορθώσουν τα πράγματα. Αντιθέτως, τα αφήνουν να χειροτερεύουν αργά ή γρήγορα. Όσο πιο γρήγορα μια γυναίκα μιλήσει και ζητήσει βοήθεια, τόσο πιο εύκολα θα σπάσει τα δεσμά του «οικείου» τρόμου. Πολλές φορές είναι πολύ δύσκολο, αλλά είναι πάντα απαραίτητο.