Οι πέντε πιο σημαντικές αστυνομικές ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ
Είτε πρόκειται για ένα κλασικό νουάρ, για ένα σκληρό θρίλερ, για ένα έργο γεμάτο όπλα και δράση, για μια κωμωδία με μαύρη διάθεση, η ιδέα ενός ντετέκτιβ που χρησιμοποιεί την εξυπνάδα, αλλά και τις γροθιές του για να λύσει ένα το μυστήριο είναι σχεδόν μια διαχρονική αξία.
Ως αποτέλεσμα, ο κινηματογράφος έχει εκτοξεύσει αμέτρητα κλασικά αστυνομικά που καταλαμβάνουν αυτόν ακριβώς τον αφηγηματικό χώρο, με πολλούς θρύλους και στις δύο πλευρές της κάμερας να παίζουν το δικό τους ρόλο.
Για λόγους δικαιοσύνης, οι καλύτερες αστυνομικές ταινίες εξ ορισμού πρέπει να παρουσιάζουν τουλάχιστον έναν κεντρικό χαρακτήρα που είτε είναι είτε ήταν μέλος των αρχών επιβολής του νόμου ή ένας private eye με πολλές ιδιαιτερότητες.
Ακολουθούν πέντε από τις πιο σημαντικές αστυνομικές ταινίες όλων των εποχών:
L.A. Confidential (Curtis Hanson, 1997)
Αν δεν ήταν ο Τζέιμς Κάμερον και ο Τιτανικός, τότε το L.A. Confidential του Κέρτις Χάνσον θα είχε μια πολύ καλή ευκαιρία για να κερδίσει το Όσκαρ «Καλύτερης Ταινίας», με το ερωτικό τρίγωνο του σκηνοθέτη στο κλασικό νουάρ να συνδυάζει επιδέξια μια κλασική ιστορία με μοντέρνο στυλ και δυναμισμό.
Ο ντετέκτιβ του Γκάι Πιρς είναι έτοιμος να εκδικηθεί τη δολοφονία του πατέρα του, ενώ ο Μπαντ Γουάιτ του Ράσελ Κρόου ξεκινά δική του έρευνα, προτού οι δυο τους συγκλίνουν ανάμεσα στις ανατροπές, τις στροφές, τις απάτες, τους θανάτους και τις διπλές διασταυρώσεις για να καθορίσουν τη σκοτεινή πλευρά του Λος Άντζελες.
The Long Goodbye (Robert Altman, 1973)
Μεμονωμένα ή συλλογικά, ο Ρόμπερτ Άλτμαν και ο Έλιοτ Γκουλντ δεν ήταν ποτέ πιο ψύχραιμοι από ό,τι ήταν στο The Long Goodbye, μια σάτιρα σε μια λογοτεχνική μεταφορά τυλιγμένη σε ένα μυστήριο που είναι μπλεγμένο σε ένα άλλο μυστήριο πάνω από αυτό.
Ο χαρισματικός Φίλιπ Μάρλοου καταλήγει να ανακρίνεται για το θάνατο της γυναίκας του φίλου του. Αναλαμβάνοντας μια νέα υπόθεση, οι δύο κόσμοι πλησιάζουν ολοένα και πιο κοντά στη σύγκρουση, με άφθονη κωμωδία να ξεπηδά στην πορεία καθώς το The Long Goodbye κλείνει το μάτι συνεχώς στην μαύρη κωμωδία.
Memories of Murder (Bong Joon-ho, 2003)
Εμπνευσμένος από μια αληθινή ιστορία αλλά κι ένα εξ ολοκλήρου πρωτότυπο έργο, ο Bong Joon-ho εκμεταλλεύεται τις καθημερινές εργασίες της έρευνας για να ρίξει νέο φως στους δύο πρωταγωνιστές του καθώς βρίσκουν τον εαυτό τους να τραβιέται ακόμα πιο βαθιά στην «τρύπα του κουνελιού».
Αρχικά επιφορτισμένοι με έναν διπλό φόνο, οι ντετέκτιβ του Song Kang-ho και της Kim Roi-ha σύντομα ανακαλύπτουν ότι ασχολούνται με την υπόθεση του πρώτου κατά συρροή δολοφόνου της Νότιας Κορέας, και η προσπάθεια να ξεριζώσουν τους ρίχνουν σε μία δίνη που σχεδόν θα τους καταστρέψει.
Chinatown (Roman Polanski, 1974)
Με έναν σκηνοθέτη, σεναριογράφο και πρωταγωνιστή να «πυροβολεί» με όλα τα πυρομαχικά του, το Chinatown χαιρετίστηκε αμέσως ως όχι απλώς μια από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας του 1970 αλλά μια από τις καλύτερες που έγιναν ποτέ.
Ο Τζακ Νίκολσον μπαίνει σε ένα σκοτεινό ταξίδι που αρχικά φαίνεται να είναι μια τυπική περίπτωση απιστίας. Δυστυχώς γι' αυτόν, οι επιπτώσεις από αυτά που ανακαλύπτει είναι τόσο εκτεταμένες όσο και καταστροφικές.
Touch of Evil (Orson Welles, 1958)
Ο συνδυασμός του Orson Welles με τον Charlton Heston θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε αριστούργημα, με το Touch of Evil να φέρνει μια ακαταμάχητη δύναμη στο είδος, πριν τους κάνει να εργαστούν δίπλα-δίπλα για να λύσουν ένα συντριπτικό μυστήριο.
Μια έκρηξη στα σύνορα μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Μεξικού βρίσκει τον μεγαλομανή αρχηγό της αστυνομίας Welles να συνεργάζεται με τον Heston που είναι στην αντίθετη πλευρά, η δυσπιστία μεταξύ τους είναι εμφανής στην αρχή. Όπως αποδεικνύεται, υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος για αυτό.