Πώς οι Oasis όρισαν το πνεύμα της Βρετανίας των 90s
Ο Liam Gallagher εμφανίζεται στο Reading Music Festival, Αγγλία στις 29 Αυγούστου 2021, αριστερά και ο Noel Gallagher στο Glastonbury Festival στο Worthy Farm, Somerset, Αγγλία, στις 25 Ιουνίου 2022.
APΜε αφορμή τα νέα για την επανένωση των Oasis κάνουμε μία αναδρομή στο πόσο επηρέασαν τη μουσική σκηνή της εποχής και όχι μόνο.
Όπως όλα τα μεγάλα συγκροτήματα, οι Oasis έχουν μια ιστορία που είναι κατοχυρωμένη στη φολκλόρ του rock 'n' roll: από την ανακάλυψη τους από τον Alan McGee μετά από συναυλία στη Γλασκώβη το 1993, μέχρι τη στιγμή που σήμανε το τέλος 16 χρόνια αργότερα, όταν ο Liam Gallagher πέταξε ένα φρούτο στον αδελφό του Noel στα παρασκήνια στο Παρίσι.
Αυτή την εβδομάδα, σχεδόν 15 χρόνια από την ημέρα που έσπασαν τη μπάντα, το συγκρότημα επιβεβαίωσε ότι θα επανενωθεί για μια σειρά από live το επόμενο καλοκαίρι. Ανακοινώνοντας την είδηση, είπαν: «Τα όπλα σιώπησαν. Τα αστέρια ευθυγραμμίστηκαν. Η μεγάλη αναμονή τελείωσε».
Η τεράστια περιοδεία στα στάδια του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας (πιστεύεται ότι υπάρχουν και διεθνείς ημερομηνίες) την καθιστά μια από τις μεγαλύτερες –και σίγουρα τις πιο αναμενόμενες– μουσικές επιστροφές στην ιστορία.
Και δεν θα είναι μόνο μεσήλικες Gen X που ξεσκονίζουν τα πάρκα τους και προσπαθούν να βγάλουν εισιτήρια, αλλά μια εντελώς νέα γενιά θαυμαστών, πολλοί από τους οποίους δεν είχαν καν γεννηθεί όταν το συγκρότημα πρωτοεμφανίστηκε. Οι Oasis όρισαν μια εποχή – αλλά, καθώς άνθρωποι όλων των ηλικιών ενώνονται με ενθουσιασμό για την επανένωση, έχουν επίσης αποδείξει ότι είναι διαχρονικοί.
Οι Oasis εμφανίστηκαν τη στιγμή που η βρετανική κιθαριστική ποπ αναζωπυρώθηκε, με μπάντες όπως οι Blur, οι Pulp και οι Suede επίσης να ανεβαίνουν ψηλά και να παρέχουν ένα αντίδοτο στην αμερικανική grunge σκηνή που είχε κυριαρχήσει στις αρχές της δεκαετίας του '90. Αλλά οι Oasis δεν αρκέστηκαν ποτέ στο να είναι μόνο ένα συγκρότημα από τα πολλά και δεν ντρέπονταν για τη φιλοδοξία τους να γίνουν το μεγαλύτερο συγκρότημα στον κόσμο.
Η δυναμική μεταξύ των δύο αδερφών Gallagher ήταν αυτό που οδήγησε τους Oasis στη δόξα, και τελικά στη διάλυση. Όταν το συγκρότημα χώρισε το 2009, ο Noel είπε: «Απλώς δεν μπορούσα να συνεχίσω να δουλεύω με τον Liam ούτε μια μέρα παραπάνω». Έκτοτε, οι δυο τους ανταλλάσσουν βρίσιμο στον Τύπο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο Liam αποκάλεσε τον Νόελ «Potato» και «προδότη της εργατικής τάξης». Ο Noel περιέγραψε τον Liam ως «έναν άντρα με ένα πιρούνι σε έναν κόσμο σούπας».
Για πολλούς, οι Oasis αντιπροσωπεύουν το είδος των ροκ σταρ που δεν βρίσκει κανείς εύκολα πια. Οι συνεντεύξεις τους ήταν αφιλτράριστες, οι συναυλίες τους συχνά έβγαιναν εκτός ελέγχου, οι διαφωνίες τους –είτε μεταξύ τους είτε με τους συναδέλφους τους– ήταν δημόσιες και χαοτικές. Μια συνέντευξη του 1994, η οποία κατέληξε σε μια λυσσαλέα διαμάχη μεταξύ των αδελφών Gallagher σχετικά με την αποδεκτή συμπεριφορά του rock 'n' roll, ήταν τόσο θρυλική που κυκλοφόρησε ως single 7 ιντσών.
Η Britpop ως κίνημα ήταν θορυβώδες, αλλά η μεγαλειότητά του μπορούσε επίσης να στραφεί προς τον σεξισμό και τον μισογυνισμό. Αργότερα οι συναυλίες των Oasis συχνά έμοιαζαν περισσότερο συγκρουσιακές παρά εορταστικές. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς έναν φωτισμένο Gen Z να αποδέχεται εύκολα αυτές τις στάσεις.
Τώρα που το συγκρότημα επιβεβαιώνει την επιστροφή του, ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Keir Starmer προειδοποιεί τους ανθρώπους ότι τα πράγματα θα χειροτερέψουν πριν βελτιωθούν, ίσως είναι απλώς αυτό το αίσθημα καθαρής τυφλής αισιοδοξίας και απόδρασης που λαχταρούν οι άνθρωποι, κι αυτό ακριβώς αντιπροσωπεύουν οι Oasis, μία ουτοπία που ποτέ δεν θα γίνει τελικά πραγματικότητα. Αλλά πάντα έτσι δεν ήταν το rock and roll τελικά;