Η ιστορία που δεν τόλμησε να γράψει ο Στίβεν Κινγκ γιατί ήταν πολύ τρομακτική

Ο Στιβεν Κινγκ έχει εντρυφήσει στους κόσμους του υπερφυσικού και του μακάβριου σε μυθιστορήματα όπως τα «Christine», «The Shining», «Misery» και «It», καθένα από τα οποία έχει μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη σε κινηματογραφικές προσαρμογές από τους John Carpenter, Stanley Kubrick και μια σειρά από άλλους καταξιωμένους σκηνοθέτες.

• Διαβάστε επίσης: Ο συγγραφέας - μυστήριο πίσω από την έμπνευση του Στίβεν Κινγκ για το εμβληματικό «Μίζερι»

Επομένως, είναι δίκαιο να πούμε ότι ο King έχει σοβαρή δύναμη στα χέρια του όταν πρόκειται να γράψει ιστορίες τρόμου και επανειλημμένα έχει αποδείξει τη θέση του ως βασιλιάς της τρομακτικής φαντασίας.

Κάποτε, όμως, έπεσε σε μια ιστορία τρόμου την οποία άρχισε να γράφει αλλά φαινόταν τόσο τρομακτική που ακόμη και ο ίδιος δεν μπορούσε να καταλάβει τι διάολο συνέβαινε και έπρεπε να εγκαταλείψει τη συγγραφή της άμεσα.

Μιλώντας με τον Conan O'Brien, ο King είπε ότι είχε μια ιδέα για μια ιστορία για το μπάνιο των γυναικών στο αεροδρόμιο Stapleton στο Ντένβερ του Κολοράντο. Στην ιστορία, η γυναίκα πηγαίνει στο μπάνιο, αλλά δεν βγαίνει ποτέ. Ο άντρας της απλώς στέκεται και περιμένει να επιστρέψει, κάτι που ο Κινγκ παραδέχτηκε ότι είχε ένα στοιχείο χιούμορ, σημειώνοντας: «Επειδή κάθε άντρας έχει βρεθεί σε αυτή τη θέση κάποια στιγμή».

Μια «περίεργη» ατμόσφαιρα σέρνεται πάνω από το αεροδρόμιο όπου όλοι νιώθουν ξένοι μεταξύ τους, αλλά τελικά, ένας άλλος άνδρας και η γυναίκα του παθαίνουν το ίδιο ακριβώς με τους προηγούμενους η γυναίκα μπαίνει αλλά και δεν επιστρέφει. Ο Κινγκ συνέχισε: «Σύντομα, υπάρχει ένας τρίτος και ένας τέταρτος άντρας, και τελικά, ένας από αυτούς λέει, «Λοιπόν, πρέπει κάτι να κάνουμε, θα πάω εκεί μέσα και θα δω τι γίνεται», αλλά και πάλι δεν επιστρέφει από την τουαλέτα.

Έχοντας γράψει αυτό το μέρος της ιστορίας, ο Κινγκ ένιωσε ότι βρισκόταν μπροστά σε κάτι μεγάλο και είπε: «Ουάου, αυτό είναι καλό. Μου αρέσει αυτό». Καθώς η ιστορία εξελίσσεται και περισσότερες γυναίκες παγιδεύονται στην τουαλέτα, αρκετοί άνθρωποι, «η κρατική πολιτοφυλακή, το FBI, τον στρατό και τα υπόλοιπα», καλούνται για να προσπαθήσουν να βοηθήσουν, αλλά και οι ίδιοι παρασύρονται μέσα στις τουαλέτες χωρίς επιστροφή.

Ο Κινγκ ήξερε ότι είχε μια καλή ιστορία στα χέρια του, αλλά το πρόβλημα ήταν ότι ανεξάρτητα από το πόσοι άνθρωποι στάλθηκαν στην τουαλέτα της απελπισίας, «δεν μπορούσε ποτέ να καταλάβει τι διάολο γινόταν εκεί μέσα». Η ιστορία που ο Κινγκ ήταν υπερβολικά τρομακτική για να την καταλάβει ακόμη και ο ίδιος, οπότε η μόνη επιλογή ήταν να αφήσει τα φτωχά θύματα της τουαλέτας κολλημένα εκεί, σε ένα «συγγραφικό» κενό, για το υπόλοιπο της λογοτεχνικής αιωνιότητας.