ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Οι ταινίες τρόμου είναι το είδος που κόβει πλέον τα περισσότερα εισιτήρια

Οι ταινίες τρόμου είναι το είδος που κόβει πλέον τα περισσότερα εισιτήρια

Η ταινία τρόμου «Pearl» από τον Ti West.

a24

Κάποτε ο τρόμος ήταν συνώνυμο της πορνογραφίας, σήμερα τα μεγάλα στούντιο στηρίζονται στο είδος για να επιβιώσουν οικονομικά.

Η έντονη κυκλοφορία των ταινιών τρόμου παραδοσιακά γίνεται ανυπόφορη ενόψει του Halloween και φέτος δεν αποτελεί εξαίρεση. Με σχεδόν δέκα νέες ταινίες τρόμου να έρχονται φέτος το φθινόπωρο στις αιθουσες.

Τα δακτυλικά αποτυπώματα του horror genre είναι παντού, όχι μόνο στο grindhouse και στο VOD, αλλά και στις επιτυχίες του mainstream multiplex και στις επιτυχίες του arthouse που λατρεύτηκαν από τους κριτικούς.

Οι ταινίες τρόμου δεν αποτελούν πλέον εμπόδιο για τις ταινίες που είναι υποψήφιες για μεγάλα βραβεία: Δες το All of Us Strangers του Andrew Haigh είναι μια ιστορία φαντασμάτων. Ακόμη και το Poor Things του Γιώργου Λάνθιμου (όχι ακριβώς ταινία τρόμου αλλά είχε μερικά στοιχεία) κλίνει σε μεγάλο βαθμό στις εικόνες του Φρανκενστάιν, στους τρελούς επιστήμονες και στις μεταμοσχεύσεις εγκεφάλου.

Στο άλλο άκρο της ζυγαριάς, χαμηλού προϋπολογισμού δημιουργοί ταινιών τροποποιούν τακτικά φόρμουλες τρόμου και ασχολούνται με τον πειραματισμό, όπως φαίνεται κάθε Αύγουστο στο FrightFest στην πλατεία Leicester, στο κεντρικό Λονδίνο.

Το In a Violent Nature του Chris Nash ανανέωσε πρόσφατα το υποείδος slasher, παρουσιάζοντας μια ιστορία από τη σκοπιά του μασκοφόρου δολοφόνου, επίσης φέτος ο JT Mollner τελειώνει το είδος των κατά συρροή δολοφόνων με το Strange Darling, το οποίο φαίνεται πιθανό να είναι το φετινό Barbarian. Και προσέξτε το Dead Mail του Joe DeBoer και του Kyle McConaghy, το οποίο παρουσιάζει ένα φρικτό σκηνικό μικρής πόλης της δεκαετίας του 1980.

Ο τρόμος πουλάει και τα στούντιο το ξέρουν αυτό πολύ καλά, άλλωστε όλα φαίνονται στα νούμερα που κάνουν παγκοσμίως οι κυκλοφορίες τρόμου.

Φυσικά, ο τρόμος δεν έχει ξεφύγει από τις βαρετές συνέχειες, τα reboots και την ανακύκλωση IP που κυριαρχούν σε άλλα είδη.

Ο Beetlejuice Beetlejuice του Tim Burton επισκέπτεται ξανά τη μεταθανάτια ζωή της αγαπημένης του κωμωδίας τρόμου το 1988. Οι λάτρεις των low-end franchise μπορούν να επιλέξουν μεταξύ Hellboy: The Crooked Man, Smile 2 και Terrifier 3. Και οι θαυμαστές του Stephen King μπορούν να περιμένουν με ανυπομονησία ένα άλλο ριμέικ του Salem’s Lot.

Όλη αυτή η κίνηση όμως κάτι λέει για την αγορά των ταινιών, ο κόσμος διψάει για αίμα και κομμένα κεφάλια.

Μένει να δούμε αν η Lady Gaga μπορεί να διαταράξει τη μηδενιστική «incel» τροχιά του κοινωνιοπαθητικού Arthur Fleck στο Joker: Folie à Deux του Todd Phillips. Το τρέιλερ με βαθμολογία R για το Kraven the Hunter της Marvel υπόσχεται άφθονη αιματοχυσία και περιλαμβάνει τον Russell Crowe, ο οποίος έχει επιστρέψει δυνατά.. Εν τω μεταξύ, το sequel του Ridley Scott στην επιτυχία του Crowe του 1999 Gladiator είναι βέβαιο ότι θα ικανοποιήσει όλους τους λάτρεις του αίματος στην αρένα – και αν δεν συμβεί, θέλουμε τα χρήματά μας πίσω. Και τα ρίγη συνεχίζουν να έρχονται, με το Nosferatu του Robert Eggers και το Wolf Man του Leigh Whannell να χτυπούν τα multiplex στις αρχές του νέου έτους.

Στα παλιά χρόνια, ο τρόμος θεωρηθηκε ως ένα μικρό βήμα μπροστά από την πορνογραφία. Τώρα, είναι μια υπολογίσιμη δύναμη – αξιόπιστα κερδοφόρα, δημιουργικά ευέλικτη και άπειρη στην ποικιλία της, από goth-lite έως φρικιαστικό slasher.

Παραδόξως, παρέχει επίσης ένα καταφύγιο από τις φρικαλεότητες των ειδήσεων και των πραγματικών γεγονότων. Τοποθετώντας τον τρόμο με ασφάλεια στην οθόνη, εντός των ορίων της αφήγησης, το είδος ενθαρρύνει το κοινό να δραπετεύσει ή να αντιμετωπίσει τους φόβους και τις ανησυχίες του και, έστω και προσωρινά, να τους ξεπεράσει.