ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Πώς το «Shaun of the Dead» έβαλε τα θεμέλια του σύγχρονου βρετανικού κινηματογράφου

Σκηνή από την ταινία «Shaun Of The Dead».

Universal Pictures

Από το swingball μέχρι τις παμπ, η ταινία του Edgar Wright είναι μια από τις πιο χιουμοριστικές και ειλικρινείς αποστάξεις της βρετανικής κουλτούρας που έχουν κινηματογραφηθεί.

Η ιστορική ταινία ακολουθεί τον Nick Frost και τον Simon Pegg, δύο κολλητούς σε μία μικρή αγγλική πόλη, που προσπαθούν να ξεφύγουν από ένα στρατό από ζόμπι. Κάθε πλάνο είναι γεμάτο με αναφορές σε κλασικά έργα τρόμου.

Το 2004, ο σκηνοθέτης Wright γύρισε το Shaun of the Dead, μια νέα εκδοχή του είδους ταινιών ζόμπι. Ο Pegg πρωταγωνιστεί ως Shaun, ο οποίος φαίνεται εξίσου άψυχος με τα πλάσματα που εισβάλλουν στο σπίτι του στο Crouch End. Καθώς παρασύρεται από τα προσωπικά του προβλήματα, αναγκάζεται ξαφνικά να αναλάβει δράση ενάντια σε μια εισροή νεκρών, οδηγώντας τους φίλους του στην ασφάλεια μιας παμπ.

Η ιστορία του Shaun of the Dead ήταν αρκετά απλή. Ένας άντρας χωρίς μέλλον, διασχίζοντας τη μίζερη ζωή του, ανακαλύπτει τη δύναμη της φιλίας και μετατρέπει μία επίθεση από ζόμπι σε μάθημα ζωής.

Χωρίς τη σκηνοθεσία του Wright όμως, δεν θα ξεπερνούσε τη μετριότητα και δεν θα κέρδιζε την κλασική ιδιότητα του καλτ που έχει σήμερα. Ακόμη και τώρα, 20 χρόνια μετά, παραμένει μια από τις πιο εμβληματικές ταινίες στον σύγχρονο βρετανικό κινηματογράφο και μια διαρκής επιρροή σε αυτά που ακολούθησαν.

Ένα από τα πιο διασκεδαστικά στοιχεία της σκηνοθεσίας του Wright είναι η ικανότητά του να συνδυάζει είδη, η οποία γίνεται ολοένα και πιο εμφανής στον σύγχρονο κινηματογράφο. Το Shaun of the Dead περιέχει όλα τα κλασικά κλισέ τρόμου, από κουρτίνες μπάνιου μέχρι αυτοθυσία, αλλά ποτέ δεν θα μπορούσε πραγματικά να χαρακτηριστεί ως «κλασικό». Περιέχει στοιχεία ρομαντισμού, επίσης, στη σχέση του Shaun με τη Liz και στο bromance του με τον Ed του Frost, αλλά σίγουρα δεν είναι το μέτριο rom-com που υπονοεί η αφίσα.

Στον πυρήνα του, το Shaun of the Dead είναι μια κωμωδία. Οι μάχες με τα ζόμπι και οι στιγμές συγκίνησης κατέχουν τη δράση και το δράμα που τους αξίζει, αλλά σχεδόν πάντα είναι εμποτισμένες με το γελοίο.

Από το Shaun of the Dead και μετά, η βρετανική κωμωδία έχει δείξει μια συνεχή ενασχόληση με αυτό το είδος της μαύρης κωμωδίας που μπορεί να μιξάρει τα είδη, από το Frank του Lenny Abrahamson μέχρι το πιο φρικιαστικό In Bruges του Martin McDonagh.

Ανάμεσα στις τάσεις του Wright βρίσκει κανείς ένα ήφος κινηματογραφικής δημιουργίας που είναι όλο και πιο εμφανές στον σύγχρονο κινηματογράφο. Η αναφορική φύση της ταινίας δεν περιορίζεται στους προκατόχους της τρόμου. Το Shaun of the Dead είναι κάτι παραπάνω από πρόθυμο να κοροϊδέψει τον εαυτό του, τον χώρο των ζόμπι αλλά τελικά και την ίδια την βρετανική κουλτούρα.

Το Shaun of the Dead είναι εμποτισμένο από ένα απίστευτα καλογραμμένο χιούμορ με μία δράση γεμάτη ανατροπές και αίμα. Όλα αυτά τα στοιχεία συνδυάζονται για να το κάνουν μία από τις πιο αγαπημένες ταινίες του σύγχρονου βρετανικού κινηματογράφου.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης