Γιατί είναι η τέλεια στιγμή για μια βιογραφική ταινία του Μπομπ Ντίλαν

Υπάρχουν πάνω από 100.000 τραγούδια που ηχογραφούνται και κυκλοφορούν κάθε μέρα. και εννοείται ότι δεν είναι όλα καλά. Είναι επίσης αυτονόητο ότι μια τέτοια συνεχής ροή κυκλοφοριών συνοδεύεται από εγγενή προβλήματα, αλλά ένας συνεχώς διαφοροποιούμενος κόσμος του ήχου είναι το πλεονέκτημα. Κατά ειρωνικό τρόπο, αν υπάρχει ένα στοιχείο που μπορεί να είναι ανεπαρκές τελικά, αυτό είναι το δόγμα του φολκ «τέσσερις συγχορδίες και η αλήθεια» που διακινούσε κάποτε ο μεγάλος Μπομπ Ντίλαν.

• Διαβάστε επίσης: Το αριστούργημα του Μπομπ Ντίλαν που γράφτηκε στο πίσω κάθισμα ενός ταξί

Ίσως ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες όλων των εποχών. Όχι λόγω των εγγενών του χαρισμάτων - η φωνή του μοιάζει σαν ένα κοράκι που έχει πονόλαιμο και σε σύγκριση με τρομερά λαρύγγια όπως η Aretha Franklin ή ο Johnny Cash. Η χροιά του δεν είναι και η πιο καλή. Ούτε λόγω των μουσικών ικανοτήτων του όμως μπορεί κανείς να τον πει σημαντικό - ο Μάιλς Ντέιβις θα είχε τα δικαιώματά του να χλευάζει το περιορισμένο μουσικό λεξιλόγιο που εμπορεύεται ο Ντίλαν.

Ούτε καν λόγω της ποιητικής του ικανότητας που έφερε στην ταπεινή του λαϊκή τέχνη, δεδομένου ότι ο Λέοναρντ Κοέν είναι σίγουρα πολύ πιο πάνω σε επίπεδο λέξεων και αισθημάτων. Αλλά τελικά ο Ντίλαν με τρόπο ασυναγώνιστο που δεν υπάρχει πουθενά στην τέχνη, άδραξε μια κομβική στιγμή στην ιστορία με την μεγαλύτερη αμεσότητα, νόημα, επιρροή και μαγεία από οποιονδήποτε άλλο πριν και μετά.

Ωστόσο, όπως φαίνεται να δείχνει η νέα βιογραφική ταινία, A Complete Unknown, δεν το έκανε αυτό εύκολα. Στην πραγματικότητα ήταν απλά ένας αλήτης. Αν δεν είχε βγάλει το The Freewheelin' Bob Dylan, ένα αριστούργημα που θεωρείται τώρα ο δίσκος που άλλαξε τον κόσμο, μπορεί τώρα απλά να ήταν νεκρός ή άστεγος.

Η άνοδος του Ντίλαν από τα χαμηλά επίπεδα του πολιτισμού στα κλαμπ του Γκρίνουιτς Βίλατζ δεν ήταν λαμπερή. Ουσιαστικά, ο Ντίλαν έκανε κάτι πολύ καινούριο για την εποχή του και αυτό ήταν που τον πήγε μπροστά. Σίγουρα όμως υπήρξε και τυχερός, πολύ πιο τυχερός από άλλους συναδέλφους όπως π.χ. ο Dave Van Ronk.

Με αυτόν τον τρόπο, ο Ντίλαν μπορεί δικαίως να συμφιλιωθεί ως το πιο απίθανο φαινόμενο που έχει υπάρξει ποτέ στη μουσική. Πριν από μια δεκαετία, οι πανίσχυροι αδερφοί Coen φλέρταραν με μια βιογραφική ταινία του Ντίλαν με τον Inside Llewyn Davis, αλλά δικαίως συνειδητοποίησαν ότι η ιστορία του Ντίλαν αψηφά τη σκηνή που προσπαθούσαν να απαθανατίσουν.

Ήρθε η ώρα να εστιάσουμε στο αστέρι που τα κατάφερε μόνο με μία άσχημη φωνή, μία κιθάρα και εκατοντάδες τραγούδια, το έκανε σωστά και άλλαξε τον κόσμο. Αυτό παρέχει ο Ντίλαν, και με τον αγαπημένο της νεολαίας, Timothée Chalamet, να μπαίνει στα παπούτσια του, ίσως ο αρχικός αλήτης να γίνει αγαπητός και σε μια άλλη γενιά την κατάλληλη στιγμή. Τώρα.