Τα πέντε πιο διάσημα «exploding heads» στην ιστορία του σινεμά
Σκηνή από την ταινία «Scanners» του David Cronenberg, 1981.
Triton PicturesΗ έλευση της εποχής του CGI και η κυριαρχία της στις περισσότερες ταινίες σημαίνει ότι μία πραγματική έκρηξη μετατρέπεται σε χαμένη τέχνη. Βέβαια, όλοι γνωρίζουν ότι τα pixels δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τα έξυπνα και πρακτικά εφέ που μετατρέπουν τα «σκασμένα κεφάλια» σε έργο τέχνης.
Για να κάνουμε μια σωστή εκτίμηση, χιλιάδες κεφάλια έχουν σκάσει στην ιστορία του κινηματογράφου, η πλειονότητα από αυτά προέρχονται από b movies και ταινίες τρόμου. Η ποσότητα μπορεί να υπερβαίνει δραματικά την ποιότητα, αλλά μερικά από αυτά είναι τόσο καλά που έχουν αφήσει οπτική ιστορία.
Τα πέντε κεφάλια που ακολουθούν σίγουρα ταιριάζουν στην παραπάνω κατηγορία, ακόμα κι αν δεν είναι για όλους, ειδικά μετά το φαγητό. Πιτσιλίσματα μυαλών παντού, με το καθένα τους να είναι τελικά κινηματογραφικά όμορφο με τον δικό του τρόπο.
Planet Terror (Robert Rodriguez, 2007)
Η ίδια η ταινία μπορεί να ήταν κάτι που δεν εξελίχθηκε όπως περίμεναν ούτε ο Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ ούτε ο Κουέντιν Ταραντίνο, αλλά τουλάχιστον έχει μία από τις καλύτερες σκηνές με κεφάλι που εκρήγνυται στην ιστορία του σινεμά.
Deadly Friend (Wes Craven, 1986)
Κανείς δεν γίνεται σωστός σκηνοθετης του τρόμου χωρίς να γνωρίζει τον καλύτερο τρόπο για να οργανώσει μια δολοφονία, και είναι ο θάνατος στο Deadly Friend που το κάνει να ξεχωρίζει ως μεταξύ των καλύτερων «αποτυχιών» που ενορχηστρώθηκε ποτέ από τον Wes Craven. Η σκηνή με τη μπάλα του μπάσκετ και το κεφάλι της Elvira Parker είναι απόλυτα απολαυστική ακόμη κι αν είναι αποτυχημένη σε ρεαλιστικό επίπεδο.
The Prowler (Joseph Zito, 1981)
Τα αποτελέσματα είναι ικανοποιητικά. οι σκηνές χτίζονται βαθμηδόν και η συσσώρευση αυξάνει την ένταση πριν φτάσει το απόλυτο κρεσέντο. Είναι πραγματικό αυτό που συμβαίνει όταν το κεφάλι συναντά το κυνηγετικό όπλο; Ποιος νοιάζεται, η απόλαυση είναι όλη δική μας.
Raiders of the Lost Ark (Steven Spielberg, 1981)
Δεν είναι απλώς ένα από τα πιο διάσημα εφέ που έχει φιλοξενήσει ποτέ η οθόνη, αλλά είναι ένα κορυφαίο «σκασμένο κεφάλι» που δίνει σε έναν πραγματικά απεχθή χαρακτήρα την αγωνιώδη και απογυμνωτική ποινή που του άξιζε.
Scanners (David Cronenberg, 1981)
Αυτή ήταν η ταινία που τον βοήθησε να τοποθετηθεί στον χάρτη έξω από την πατρίδα του τον Καναδά, και το κάνει με την απόλυτη μαεστρία ενός αληθινού καλλιτέχνη. Τηλεπάθεια, κουβάδες με αίμα αλλά πάντα με στυλ και γούστο. Ιστορική στιγμή για το σινεμά. Ευχαριστούμε David Cronenberg.