Η ταυτότητα της πιο διάσημης «απρόσωπης γυναίκας» της τέχνης

Στον πίνακα του 1901 Interior in Strandgade, Sunlight on the Floor, ο Δανός καλλιτέχνης Vilhelm Hammershøi απεικονίζει ένα ψηλό παράθυρο, μια λοξή λευκή πόρτα και μια γυναίκα σε ένα τραπέζι. Δεν μπορούμε να δούμε ακριβώς το πρόσωπό της ή τι κάνει, αλλά δεν είναι η πρωταγωνίστρια του πίνακα. Αυτός ο ρόλος προορίζεται για το φως: τον ασημί σκανδιναβικό ήλιο που διασχίζει το σιωπηλό δωμάτιο για να ρίξει ένα σχέδιο στο πάτωμα.

• Διαβάστε επίσης: Joe Meek: O πρωτοπόρος της μουσικής που ήταν γεννημένος δολοφόνος

Το όνομά της γυναίκας ήταν Ida Ilsted και ήταν η σύζυγος του Hammershøi – παντρεύτηκαν το 1891, όταν εκείνος ήταν 27 ετών και εκείνη 22. Εμφανίζεται σε περίπου 100 από τους πίνακές του, καθισμένη όρθια με το μαύρο φόρεμά της και τις σκέψεις της αλλού. Τις περισσότερες φορές, έχει γυρισμένη την πλάτη της, με κάθε ελπίδα ψυχολογικής σύνδεσης ή ένδειξη για τη συναισθηματική της κατάσταση χαμένη. Ωστόσο, η παρόρμηση για εικασίες είναι ενστικτώδης και συντριπτική.

Πιστεύεται ότι ο Hammershøi ζήτησε από την Ida να τον παντρευτεί τουλάχιστον εν μέρει για να τη βοηθήσει να ξεφύγει από το σπίτι της οικογένειας της. «Η μητέρα της Ida ήταν τρελή - για να το πω ωμά - όσο μπορεί να είναι», γράφει ο Hammershøi στη μητέρα του τον Ιούνιο του 1891. «Στο σπίτι της διαδραματίζονται οι πιο τρομακτικές σκηνές, τις οποίες δεν θα προσπαθήσω καν να περιγράψω.»

Ωστόσο, η ζωή ως γυναίκα του Hammershøi δεν ήταν εύκολη. Ακόμη και οι πιο στενοί του φίλοι τον περιέγραψαν ως ντροπαλό ή εκκεντρικό.

Η αφοσίωση του Hammershøi στη δουλειά του μπορεί να εξηγήσει γιατί το ζευγάρι δεν έκανε παιδιά. Η ανησυχία ότι η ασθένεια που έπληξε τη μητέρα της Ida ήταν κληρονομική την έκανε να είναι πάντα νευρική και μάλλον όχι και πολύ συμπονετική σύζυγο.

Ο Hammershøi ζωγράφισε την Ida για τελευταία φορά το 1907. Η Ida, η οποία ήταν ακόμη ευαίσθητη από μια σοβαρή εγχείρηση τον προηγούμενο χρόνο, υπέφερε από νευρικό σοκ.

Ο Hammershøi κράτησε τον πίνακα μαζί του μέχρι που πέθανε, μετά τον οποίο η Ida εξαφανίζεται από το προσκήνιο, μέχρι το θάνατό της το 1949.

Ο θάνατός της αναφέρεται ως «αυτοκτονία», αν και περαιτέρω έρευνα οδήγησε τους ιστορικούς τέχνης να πιστέψουν ότι «δεν ήταν μια συνηθισμένη αυτοκτονία» και πιο πιθανό ότι μια ηλικιωμένη, κουρασμένη Ida επέλεξε να αρνηθεί τη θεραπεία για μια ασθένεια της.

Με πληροφορίες από: Ida Hammershøi: The identity of art's most famous 'faceless woman'