ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Η Agnès Varda διοχέτευε μαγεία στα εγκόσμια και καθημερινά θέματα των ταινιών της

Η Agnes Varda φτάνει στα Όσκαρ την Κυριακή 4 Μαρτίου 2018, στο Dolby Theatre του Λος Άντζελες.

(Photo by Jordan Strauss/Invision/AP)

Το 1975, η Agnès Varda κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ Daguerréotypes, προσαρμόζοντας την κινηματογραφική πρακτική της στις ανάγκες του ντοκιμαντέρ.

Η Varda είχε πρόσφατα αποκτήσει το παιδί της και έτσι, αποφάσισε να δημιουργήσει μία ταινία στο σπίτι της, κάνοντας τους ντόπιους καταστηματάρχες θέμα του νέου της ντοκιμαντέρ. Η Varda ζούσε στη Rue Daguerre για δύο δεκαετίες, βρίσκοντας ένα σπίτι ανάμεσα σε κρεοπώλες, φαρμακοποιούς, αρτοποιούς και κομμωτήρια.

Η Varda παίρνει συνεντεύξεις από διάφορους καταστηματάρχες για τη ζωή τους, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μετανάστες. Απλοί άνθρωποι που κάνουν τα ίδια πράγματα κάθε μέρα – κόβουν κρέας, ύφασμα ή μαλλιά, ρίχνουν αρώματα σε μπουκάλια ή ποτά σε ποτήρια – ωστόσο η Varda εμποτίζει τα πάντα με αγάπη, προσοχή και εκτίμηση.

Αυτές οι δουλειές και οι άνθρωποι της εργατικής τάξης που τις αναλαμβάνουν, συχνά υποτιμώνται και θεωρούνται δεδομένοι. Αλλά η Varda γνωρίζει πως χωρίς αυτές, ολόκληρη η κοινωνία κινδυνεύει να καταρρεύσει. Η σκηνοθέτιδα δημιουργεί μια ζωντανή εικόνα του κάθε ατόμου, καταφέρνοντας να μας βάλει αμέσως στον κόσμο της.

Η δουλειά της Varda είναι μια μεταμόρφωση του καθημερινού και εγκόσμιου σε κάτι συναρπαστικό και εορταστικό. Στην πραγματικότητα, η Varda φαίνεται να προτείνει ότι ενώ αυτές οι δουλειές φαίνονται κοινότοπες και επαναλαμβανόμενες, κάθε μαγαζί αντιπροσωπεύει τον δικό του μικρό κόσμο, όπου εμφανίζονται νέοι ή επαναλαμβανόμενοι χαρακτήρες κάθε μέρα, μοιράζονται ιστορίες και διατηρείται η αίσθηση της κοινότητας. Πολλά από τα καταστήματα διοικούνται επίσης από ζευγάρια, με τη Varda να εμβαθύνει γλυκά στις ζωές τους.

Το Daggerréotypes είναι μια γοητευτική ταινία που σηματοδοτεί τη Varda ως έναν από τους πιο δημιουργικούς και καινοτόμους κινηματογραφιστές που έζησαν ποτέ. Σε έναν κλάδο όπου οι γυναίκες αγωνίστηκαν (και εξακολουθούν να το κάνουν) να βρουν ευκαιρίες ως σκηνοθέτες, κάτι που ήταν ακόμα πιο δύσκολο αν είναι και μητέρες, η Varda απέδειξε ότι ήταν δυνατό, και μάλιστα κάνοντας κάτι εντελώς πρωτότυπο για την εποχή: να μπερδέψει υπέροχα την μυθοπλασία με το ντοκιμαντέρ και να δημιουργήσει ουσιαστικά ένα νέο είδος σινεμά.

Με πληροφορίες από: ‘Daguerréotypes’: how Agnès Varda injects magic into the mundane

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης