ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Record Digging: Οι Iron & Wine επιστρέφουν πιο ώριμοι από ποτέ

Αυτή η φωτογραφία αρχείου στις 14 Μαρτίου 2013 δείχνει τον Sam Beam, από τους Iron & Wine, κατά τη διάρκεια του Μουσικού Φεστιβάλ SXSW στο Ώστιν του Τέξας.

photo/AP

Πώς μετράμε το χρόνο μεταξύ των άλμπουμ; Το ημερολόγιο λέει ότι η τελευταία προσπάθεια στούντιο των Iron & Wine, Light Verses, έρχεται ακριβώς έξι χρόνια, οκτώ μήνες και μια μέρα μετά την τελευταία τους, το Beast Epic του 2017.

Το ράφι των δίσκων σας, από την άλλη πλευρά, λέει ότι υπάρχουν δύο EP, μία κυκλοφορία της σειράς Archive, μία συνεργασία με τους Calexico, μία επανέκδοση του πρώτου άλμπουμ τους, δύο ζωντανά άλμπουμ και ένα ντοκιμαντέρ.

Αυτές οι διάφορες μετρήσεις αναπηδούν γύρω από το κυρίως σώμα του Light Verse, ενός άλμπουμ που γνωρίζει πολύ καλά τον χρόνο που περνά.

Ο Sam Beam επανεμφανίζεται στο Light Verse με μια δυνατή αίσθηση του χιούμορ και μια νεοανακαλυφθείσα ικανότητα να γελάει με ορισμένες τραγωδίες της ζωής, όπως ο θάνατος —τόσο των άλλων όσο και του δικού του— ακριβώς επειδή είναι αναπόφευκτες.

Από την αρχή της καριέρας του, στο lo-fi ντεμπούτο των Iron & Wine το 2002, «The Creek Drank the Cradle», είχε την όρεξη να ντύνει ζοφερές αλήθειες με ζεστές μελωδίες και καθησυχαστικά μετρημένα φωνητικά, όχι μόνο να τα κάνει εύγευστα αλλά να βρίσκει την ομορφιά στη θλίψη.

Ο Beam μπορεί ακόμα να τραβήξει αυτόν τον μουσικό άθλο αρκετά χαριτωμένα ώστε να κάνει τον τίτλο Light Verse να ακούγεται ειρωνικός.

Η νέα προοπτική της μέσης ηλικίας ζωντανεύει αυτά τα τραγούδια και επιτρέπει στον Beam να πειράξει τον τόνο και τη φόρμα της μουσικής του σε μεγάλο βαθμό, αλλά μάλλον με σωστό αποτέλεσμα για τα αυτιά μας.

Συνεργάστηκε με ένα νέο συνεργείο μουσικών, συμπεριλαμβανομένου του μπασίστα Sebastian Steinberg και του πολυοργανιστή Davíd Garza, οι οποίοι φροντίζουν να μην αποσπούν ποτέ την προσοχή τους από τα τραγούδια του.

Το «All in Good Time», ένα ντουέτο με τη Fiona Apple, εξετάζει το πλήρες συναισθηματικό τόξο μιας σχέσης καθώς επαναλαμβάνουν τον τίτλο σαν μάντρα και τον «αρμέγουν» με κάθε πιθανό υπονοούμενο.

Οι εικόνες γίνονται παράξενες και είναι διασκεδαστικό να σκεφτόμαστε την Apple και τον Beam σαν πρωταγωνιστές μίας φανταστικής ταινίας.

Όλα τα χρόνια που πέρασαν έχουν σφίξει τα δόντια του Beam, αλλά έχουν επίσης ακονίσει και την μουσική πένα του.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης