H Ηλιάνα Μαυρομάτη μας εξηγεί πόσο δύσκολο είναι να είσαι νέα γυναίκα και ηθοποιός σήμερα

H Ηλιάνα Μαυρομάτη είναι μία νέα γυναίκα, ηθοποιός, με πολλές παραστάσεις στο ενεργητικό της.

Είναι ένα πρόσωπο φρέσκο που σίγουρα κάπου το έχεις δει, σίγουρα κάτι σου θυμίζει.

Η Ηλιάνα είναι μία γυναίκα που προσπαθεί να ζήσει από αυτό που αγαπάει, δηλαδή το θέατρο και το σινεμά, αγαπάει τη ζωή και την περιπέτεια αλλά την ίδια στιγμή δεν αφήνει τα πόδια από το έδαφος, γερά στηριγμένη στις δυνάμεις της, ξέρει τι θέλει και μπορεί να το καταφέρει.

Η δουλειά του ηθοποιού δεν είναι εύκολη, αυτό όλοι το ξέρουμε, χρειάζεται πυγμή και ήθος, επιμονή και σκληρή δουλειά. Η Ηλιάνα έχει φτάσει μέχρι σήμερα πολύ ψηλά στο βάθρο του θεάτρου και μπορεί να λέει πως έχει κατακτήσει διάφορες κορυφές.

Το CNN Greece βρεθηκε μαζί της και μίλησε για την καριέρα της, τους φόβους της και τις επιθυμίες της.

Η Ηλιάνα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής “Θεατρικά Δρώμενα Ίασμος” του Β. Διαμαντόπουλου, ενώ φοιτά στο τμήμα θεατρικών σπουδών του Παν/μίου Πατρών. Έχει συμμετάσχει σε σεμινάρια υποκριτικής και κίνησης με δασκάλους τους Β. Παπαβασιλείου, Θ. Μοσχόπουλο, Μ. Μαρμαρινό, Σ. Χατζάκη, Δ. Μαυρίκιο, Σ. Παυλίδη, Ρ. Πατεράκη, Α. Στελλάτου. Από το 2009 έως το 2014 παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής και αυτοσχεδιασμού (σχολή Στανισλάβσκι | method acting) με την Ελένη Σκότη στο studio ΝΑΜΑ του θεάτρου Επί Κολωνώ.

Στο θέατρο έχει πάρει μέρος στις παραστάσεις: “52 Λεπτά” σκ. Σ. Παυλίδης, θέατρο Θησίον (2009), “La Chunga” (2010-12) και “Κίεβο” (2012-13) σκ. Ε. Σκότη, θέατρο Επί Κολωνώ, “Τίρζα” σκ. Κ. Φιλίππογλου, θέατρο Ιλίσια (2013-14 – υποψήφια για το θεατρικό βραβείο “Μελίνα Μερκούρη”), “Μεγάλη Χίμαιρα”, σκ. Δ. Τάρλοου, θέατρο Πορεία – Φεστιβάλ Αθηνών (2014-15), “Η γυναίκα από τα παλιά” σκ. Ε. Καρακούλη, θέατρο Πορεία (2015), “Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17” σκ. Σ. Στρούμπος, θέατρο Επί Κολωνώ (2015-17), “Οι ιδιοτροπίες της Μαριάννας”, σκ. Θ. Μοσχόπουλος, θέατρο Πόρτα (2016), “Λεωφορείο ο πόθος” σκ. Ε. Σκότη, Σύγχρονο θέατρο (2016-2017), “Ο δρόμος περνά από μέσα” σκ. Κ. Καζάκος, θέατρο Τζένη Καρέζη (2017-18), “Ψηλά από τη γέφυρα” σκ. Ν. Κοντούρη, Εθνικό Θέατρο (2018), “Προμηθέας Δεσμώτης” σκ. Σ. Τσακίρης, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου (2019), “Δόξα Κοινή από την Οδό των Φιλελλήνων”, σκ. Δ. Τάρλοου, θέατρο Πορεία (2020).

Στον κινηματογράφο έχει πάρει μέρος στην μεγάλου μήκους ταινία “Οι Αισθηματίες” (σκην. Ν. Τριανταφυλλίδης), στις μικρού μήκους ταινίες “Humphrey” (σκ. Σ. Γκέκας) “Largo” (σκην. Σ. Πάσχος), “Avalon” (σκην. Δ. Παπαναστασίου), “Οι Πεινασμένοι” (σκην. Γ. Μπακάλη), και τέλος, συμμετείχε στην μεγάλου μήκους ταινία “Dead Europe” (σκην. T. Kravitz). Στην τηλεόραση έχει συνεργαστεί με τους Τ. Ψαρρά, Π. Κοκκινόπουλο, Κ. Φιλιώτου, Τ. Δήμα, Ο. Μαλέα, Δ. Κουτσιαμπασάκο και Π. Πορτοκαλάκη. Εχει εργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτη στην παράσταση «Ολεάννα», του Ντ. Μάμετ, σε σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη στο θέατρο «Εμπορικόν». Σκηνοθέτησε την devised παράσταση“Kiska”, που παρουσιάστηκε στο θέατρο “Beton 7” και στο αντιφασιστικό φεστιβάλ του θεάτρου “Εμπρός” (2015).

Πάμε να δούμε την κουβέντα που είχαμε με την ηθοποιό Ηλιάνα Μαυρομάτη:

Μίλησε μας λίγο για την παράσταση που εμφανίζεσαι, «Δωδέκατη νύχτα ή όπως επιθυμείτε».

Ηλιάνα Μαυρομάτη: Κάναμε πρεμιέρα το Σάββατο που μας πέρασε, σε ένα πολύ ωραίο έργο του Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα, παίζεται στο Θέατρο Τέχνης, στο υπόγειο, το ιστορικό αυτό μέρος που έχουν ανέβει τόσες γνωστές παραστάσεις από τον Κάρολο Κουν, οπότε είναι ήδη επιφορτισμένος ο χώρος με μία καλλιτεχνική ευθύνη, και νομίζω πως έχουμε καταφέρει να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις. Είναι η πρώτη φορά που παίζω εκεί και η δεύτερη φορά που συνεργάζομαι με τον Γιάννη Κακλέα. Επίσης είναι η πρώτη φορά που καταπιάνομαι με κείμενο του Σαίξπηρ. Είναι ένα έργο που ουσιαστικά πραγματεύεται τον έρωτα και την επιθυμία, με έναν πιο επίκαιρο τρόπο. Αυτό που με εμπνέει στο ρόλο που υποδύομαι είναι αυτό που ψάχνουμε να βρούμε, δηλαδή αυτό που ερωτευόμαστε, αν ερωτευόμαστε την εικόνα, το φύλο, τον άνθρωπο, την φαντασίωση μας, αυτό που θα θέλαμε να είναι ο άλλος και τι σημαίνει όταν τελικά καταλαβαίνουμε ποιος είναι όντως ο άλλος. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα ελαφρύ κλίμα κωμωδίας, μιας και δεν είναι από τις τραγωδίες του Σαίξπηρ.

Πόσο καιρό ασχολείσαι με το θέατρο και το σινεμά; Και γιατί επέλεξες να το κάνεις;

Ηλιάνα Μαυρομάτη: Γιατί έκανα αυτό το λάθος; (γέλια). Αυτή είναι μία ερώτηση που θέτω πολύ συχνά στον εαυτό μου. Ασχολούμαι με το θέατρο από το 2004 που πέρασα στην δραματική σχολή, από το 2007 το κάνω επαγγελματικά. Το έκανα γιατί είναι ο μόνος τρόπος που έχω βρει να νιώθω ελεύθερη και δημιουργική και μέσα σε αυτό έχω την ανάγκη και την επιθυμία να πηγαίνω παρακάτω. Είναι ένας ενδιαφέρων τρόπος να επικοινωνώ με τον κόσμο.

Προέρχεσαι από οικογένεια ηθοποιών, ήταν βαρύ αυτό; Σου έχουν κάνει κριτική για τη δουλειά σου;

Ηλιάνα Μαυρομάτη: Ναι, και οι δύο μου γονείς είναι ηθοποιοί, αλλά ποτέ δεν το βίωσα σαν κάτι βαρύ όλο αυτό. Ποτέ δεν μου έχουν κάνει κριτική, ούτε με πατρονάρισαν.

Προτιμάς το θέατρο ή το σινεμά;

Ηλιάνα Μαυρομάτη: Θα πω το θέατρο γιατί έχω πολύ μεγαλύτερη εμπειρία. Έχω κάνει πολλά περισσότερα στο θέατρο παρά στο σινεμά. Πέρα από αυτό, κατά κάποιο τρόπο ήταν επιλογή μου, στο θέατρο έχω μία αμεσότητα με τον αποδέκτη, τον θεατή, αυτό δεν το βρίσκω στο σινεμά. Στο σινεμά όμως υπάρχει αυτή η ιστορικότητα, κάτι που μένει, ενώ το θέατρο είναι θνησιγενές. Στο θέατρο όμως η ατμόσφαιρα σε αποζημιώνει. Σου δίνει την ευκαιρία να καταπιαστείς με κλασικά κείμενα, κάτι που στο σινεμά δεν γίνεται συχνά.

Έχεις άγχος πριν βγεις στη σκηνή;

Ηλιάνα Μαυρομάτη: Τώρα πια όχι τόσο, άγχος έχω σε όλη την υπόλοιπη ζωή μου (γέλια). Η αγωνία που έχω πριν βγω στην σκηνή είναι μάλλον δημιουργική, δεν είναι άγχος. Κάνω αυτή τη δουλειά γιατί μπαίνω σε διαφορετικές συνθήκες για να ερμηνεύσω μία διαφορετική ανθρώπινη κατάσταση. Αυτό δεν μου δημιουργεί άγχος σε καμία περίπτωση.

Λογοτεχνία διαβάζεις; Έχεις σκεφτεί ποτέ να γράψεις δικό σου θεατρικό;

Ηλιάνα Μαυρομάτη: Διαβάζω λογοτεχνία, μου αρέσει πολύ. Πολλές φορές έχω σκεφτεί να γράψω πράγματα, δεν νομίζω όμως πως έχω την πειθαρχία και την αφοσίωση που θέλει η συγγραφή. Δεν είναι απωθημένο μου σίγουρα. Τώρα τι να πω, μπορεί κάποτε να μου βγει, είναι όμως πολύ δύσκολο πράγμα, και η συγγραφή και η σκηνοθεσία. Η υποκριτική είναι αυτή που με ενδιαφέρει ουσιαστικά.

Μπορεί κανείς να ζήσει από την ηθοποιία στην Ελλάδα;

Ηλιάνα Μαυρομάτη: Δύσκολα τα πράγματα. Ειδικά στο θέατρο πλέον. Αναγκαζόμαστε να περιορίσουμε πολύ τις ανάγκες μας για να ζούμε από αυτή τη δουλειά. Μη υπάρχουσα σχετική σύμβαση, οι πρόβες είναι απλήρωτες, οι ηθοποιοί κάνουν δύο δουλειές για να ζήσουν, κι αυτό είναι το βασικό μέλημα του σωματείου μας για να μπορούμε να ζούμε με κάποια αξιοπρέπεια. Δεν είναι τυχαίο πως οι περισσότεροι ηθοποιοί στρέφονται στην τηλεόραση. Φυσικά το «ανέκδοτο» στο επάγγελμα μας είναι η σύνταξη (γέλια).

Τo Netflix το βλέπεις σαν κάτι θετικό ή μήπως καταστρέφει το σινεμά;

Ηλιάνα Μαυρομάτη: Δεν μπορώ να πω τόσο εύκολα. Ως θεατής μπορώ μόνο να κρίνω. Τελευταία βλέπω μία πτώση στην ποιότητα των παραγωγών, δύσκολα βρίσκω κάτι να μου αρέσει πλέον στο Netflix, σε αντίθεση με μία διετία πριν, επίσης βλέπω πως δεν αυξάνονται και οι συνδρομές, οπότε πολύς κόσμος το κόβει. Ήδη τα έξοδα για όλους μας είναι τόσα πολλά που σχεδόν 20 ευρώ το μήνα για το Netflix είναι πολλά.

Τι άλλο να περιμένουμε από εσένα μέσα στο 2024;

Ηλιάνα Μαυρομάτη: Μιλάω για διάφορα πράγματα που ίσως να κάνουμε, αλλά ακόμη είναι σε όλα πρώιμο στάδιο, οπότε επικεντρώνομαι στην Δωδέκατη Νύχτα που είναι μία πραγματικότητα (γέλια). Θaα παίζεται μέχρι μέσα Γενάρη. Τετάρτη με Κυριακή. Είμαι επικεντρωμένη σε αυτό τώρα.

Σε επηρεάζει η δουλειά σου στην προσωπική ζωή; Μπορείς να αποστασιοποιηθείς από τους ρόλους σου; Είναι ψυχοθεραπεία η ηθοποιία για σένα;

Ηλιάνα Μαυρομάτη: Σαφώς με επηρεάζει, θα ήθελα να με επηρεάζει λιγότερο, οι περίοδοι των προβών απορροφούν πολύ ενέργεια, είναι περίοδοι στρες, οπότε πρέπει οι δικοί σου άνθρωποι να είναι λίγο πιο ελαστικοί. Υπάρχει ένταση στις πρόβες αλλά προσπαθώ να την ηρεμήσω. Οι περίοδοι των παραστάσεων είναι πιο ήρεμες. Η ηθοποιία δεν θα έλεγα πως είναι ακριβώς ψυχοθεραπεία για εμένα, κάνω έτσι κι αλλιώς κανονική ψυχοθεραπεία πέρα από τη δουλειά μου, σίγουρα σε φέρνει σε επαφή με το ασυνείδητο πολύ έντονα. Έχεις ευκαιρίες στη δουλειά να εντοπίσεις προβλήματα ή φόβους, είναι μία αφορμή.

(Η φωτογράφιση της Ηλιανας έγινε στο καφέ Τιγρέ στην οδό Μαυρομιχάλη 98).

Πληροφορίες για την παράσταση Δωδεκάτη Νύχτα ή όπως επιθυμείτε εδώ.