H Ασημίνα Προέδρου σκηνοθέτησε την ταινία που είναι φαβορί για να μας εκπροσωπήσει στα Όσκαρ

Το Ελληνικό σινεμά πλέον έχει σκηνοθέτες που μπορούν να σταθούν με αξιώσεις μπροστά στις απαιτήσεις της διεθνούς σκηνής του κινηματογράφου, μέσα στα χρόνια έχουμε δει πολλά παραδείγματα...To CNN Greece είχε την τύχη να βρεθεί με μία από τις πιο ταλαντούχες δημιουργούς στην Ελλάδα, η οποία με την τελευταία της ταινία μας άφησε άφωνους.

Ο λόγος για την Ασημίνα Προέδρου, μία από τις πιο ελπιδοφόρες «φωνές» στο ελληνικό σινεμά.

Βρεθήκαμε με τη σκηνοθέτη και μιλήσαμε από κοντά για την πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία, η οποία επιλέχτηκε από την Ελληνικά Ακαδημία Κινηματογράφου να μας εκπροσωπήσει στα φετινά Όσκαρ. Τώρα μένει μόνο η απόφαση από την επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού.

Η ταινία της «Πίσω από τις θημωνιές» έχει κερδίσει μέχρι τώρα πολλά βραβεία και επαίνους και τώρα θα διεκδικήσει μία θέση στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου πηγαίνοντας στην τελετή της Αμερικάνικης Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Πιο συγκεκριμένα, στόχος είναι η ταινία να θέσει υποψηφιότητα ώστε να διεκδικήσει το Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας.

Την τελική επιλογή της ταινίας θα κάνει η ειδική επταμελής επιτροπή που έχει ορίσει το υπουργείο Πολιτισμού.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Ασημίνας Προέδρου, με πρωταγωνιστές τους Στάθη Σταμουλακάτο, Λένα Ουζουνίδου, Πασχάλη Τσαρούχα, Ευγενία Λάβδα, Χρήστο Κοντογεώργη και Ντίνα Μιχαηλίδου, που αποτυπώνει γλαφυρά τη διάβρωση της ελληνικής κοινωνίας, απέσπασε δέκα συνολικά βραβεία μεταξύ των οποίων και αυτά για την Καλύτερη Ταινία, την Καλύτερη Σκηνοθεσία και τον Καλύτερο Πρωτοεμφανιζόμενο Σκηνοθέτη στα βραβεία Ίρις.

Η Ασημίνα Προέδρου γεννήθηκε το 1982 στην Αθήνα.

Σπούδασε μουσική (2001), oικονομικά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (πτυχίο το 2005 και μεταπτυχιακό το 2007) και σκηνοθεσία κινηματογράφου (πτυχίο το 2013 στο Μητροπολιτικό Κολέγιο, Αθήνα· και μεταπτυχιακό το 2016 στο Πανεπιστήμιο του Σταφορντσάιρ).

Η μικρού μήκους ταινία της «Red Hulk» (2013), την οποία ολοκλήρωσε (σενάριο, σκηνοθεσία, παραγωγή) στo πλαίσιo των προπτυχιακών της σπουδών, κέρδισε τον Χρυσό Διόνυσο στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας (2013) και το πρώτο βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας (2013).

Η ταινία έχει παρουσιαστεί σε πάνω από εξήντα διεθνή φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων και το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Clermont-Ferrand (Διεθνές Διαγωνιστικό, 2014), αποσπώντας εννέα διεθνή βραβεία.

Η πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία, «Πίσω από τις θημωνιές» αναπτύχθηκε μέσω των προγραμμάτων «Script Station – Talents Sarajevo» (2015) και «Script Station – Berlinale Talents» (2016), καθώς και του προγράμματος «First Film First – Goethe-Institut Young Directors Academy» (2016-2017), ενώ απέσπασε το βραβείο του Centre National du cinéma et de l’Image animée της Γαλλίας στο Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads του 57ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (2016).

Ολόκληρη η συνέντευξη της Ασημίνας Προέδρου στο CNN Greece

Πόσο καιρό ασχολείσαι με τον κινηματογράφο και τι ήταν αυτό που σε τράβηξε εκεί;

Ασημίνα Προέδρου: Ήθελα από πάντα να ασχοληθώ με τον κινηματογράφο, από πολύ μικρή, είδα για πρώτη φορά την ταινία Σινεμά ο Παράδεισος του Τορνατόρε και κάπως ερωτεύτηκα το σύμπαν αυτό κι έλεγα από τότε θέλω να γίνω σκηνοθέτης. Σπούδασα κάτι διαφορετικό, οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ, μιας και δεν υπήρχε κιόλας σχολή ανώτερης εκπαίδευσης για κινηματογράφο τότε, στη λογική να βρω δουλειά κάποια στιγμή. Μάλιστα έκανα και μεταπτυχιακό στα οικονομικά. Δούλεψα σε μία κατασκευαστική για 15 χρόνια, το όνειρο μου όμως παρέμενε να είναι το σινεμά, κι έτσι πήγα σε μία ιδιωτική σχολή, στο Athens New York College, και να σπουδάσω κινηματογράφο, τα απογεύματα, γιατί δούλευα.

Όσο ήμουν στη σχολή, έλαβα μέρος στο online festival ταινιών Altcine Action2012 με την ταινία μου, Facets of Loneliness, η ταινία κέρδισε το πρώτο βραβείο κοινού και πήρα υποτροφία για την ΑΚΜΗ.

Οπότε τελείωσα την ΑΚΜΗ κι έκανα το Red Hulk το 2013, πήρε το Χρυσό Διόνυσο στο Φεστιβάλ της Δράμας, ταξίδεψε πάρα πολύ και πήγε πολύ καλά. Στη συνέχεια έκανα μεταπτυχιακό στον κινηματογράφο, στο Raindance, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Straffordshire. Και κάπου εκεί μπήκαμε στον Γολγοθά της χρηματοδότησης για την μεγάλου μήκους, η οποία μας πήρε έξι χρόνια. Η Ιωάννα Μπολομύτη είναι η παραγωγός, και η εταιρία παραγωγής οι Αργοναύτες.

Το «Πίσω από τις Θημωνιές» πήγε πολύ καλά στα φεστιβάλ. Τι έγινε με αυτή την ταινία; Πως σου ήρθε η ιδέα;

Ασημίνα Προέδρου: Η ταινία ολοκληρώθηκε το 2022. Ξεκίνησα να σκέφτομαι το θέμα της ταινίας από το 2015. Ήθελα να μιλήσω για το πως ο καθημερινός άνθρωπος πιέζεται από την κοινωνία και μπορεί να εγκλωβιστεί σε ένα σύστημα διαφθοράς.

Για τυχαίους λόγους, όταν ήμουν στο Λονδίνο, μία φίλη μου μίλησε για τη λίμνη
Δοϊράνη - ότι εκεί το τοπίο είναι πολύ όμορφο και άγριο την ίδια στιγμή, κι ότι λόγω της υπερχείλισης της λίμνης υπάρχουν νεκρά δέντρα μέσα στο νερό. Είδα φωτογραφίες, μαγεύτηκα, κι έτσι αποφάσισα να κάνω εκεί την ταινία.

Την πρώτη ημέρα που πήγαμε για έρευνα στην περιοχή γυρίσματα, το 2015, στο ίδιο ξενοδοχείο έμεναν 50 Σύριοι πρόσφυγες κι έτσι μπήκε και αυτό το στοιχείο μέσα στην ταινία.

Την πρώτη ημέρα που πήγαμε για γυρίσματα, στο ίδιο ξενοδοχείο έμεναν 50 Σύριοι πρόσφυγες κι έτσι μπήκε και αυτό το στοιχείο μέσα στην ταινία. Το μεταναστευτικό όμως δεν είναι σε πρώτο επίπεδο, είναι περισσότερο ο καταλύτης της ιστορίας.

Στο επίκεντρο της ιστορίας είναι μια τριμελής οικογένεια, και ουσιαστικά βλέπουμε μια σειρά γεγονότων από τρεις διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν σκηνοθέτη να πάει από τις μικρού μήκους στις πιο μεγάλες ταινίες;

Ασημίνα Προέδρου: Δεν μπορώ να δώσω μία απλή απάντηση γιατί είναι πολύ σύνθετο ζήτημα. Σίγουρα οι μεγάλου μήκους ταινίες είναι κάτι πολύ πιο δύσκολο και απαιτητικό. Από πολλές απόψεις, χρηματοδότησης, δουλειάς, οργάνωσης, ικανοτήτων που πρέπει να αναπτύσσεις διαρκώς ή προβλημάτων που πρέπει να λύνεις. Η μεγάλη μήκους είναι κάτι πολύ περίπλοκο. Συνήθως αυτό που συμβαίνει είναι το εξής: για να μπορέσει κάποιος παραγωγός να σε εμπιστευτεί και να δουλέψει μαζί σου μια μεγάλου μήκους ταινία θα πρέπει πρώτα να έχεις κάνει κάποιες μικρού μήκους ταινίες που να έχουν μια καλή πορεία, φεστιβαλική κυρίως, ή που μπορούν να δείξουν ότι έχεις «κάτι» ως σκηνοθέτης – να δουν δηλαδή αυτό το «κάτι» σε σένα και στη δουλειά σου.

Θεωρείς πως στην Ελλάδα κάνουμε καλό σινεμά;

Ασημίνα Προέδρου: Θεωρώ πως η Ελλάδα έχει παραδείγματα εξαιρετικού σινεμά παρόλο που πλήττεται από μία απίστευτη υποχρηματοδότηση. Πολλές φορές τα φορτώνουμε στους δημιουργούς αλλά το τι σινεμά κάνεις ως χώρα έχει να κάνει και με το συνολικό επίπεδο παραγωγής και χρηματοδότησης – βεβαίως και με άλλα πράγματα, όπως το επίπεδο κινηματογραφικής εκπαίδευσης. η Ελλάδα για παράδειγμα, δεν έχει μία παράδοση εκπαίδευσης στο σινεμά όπως έχουν άλλες χώρες. Τελοσπάντων, αυτό που θέλω να πω, είναι πως δεδομένων όλων αυτών, ό,τι καλό γίνεται στο σινεμά συνήθως γίνεται από την «τρέλα» και το μεράκι των δημιουργών και των συντελεστών και κάποιων μεμονωμένων ανθρώπων που δίνουν την ψυχή τους. Να σημειώσω ότι είμαστε από τις χώρες με την πιο χαμηλή κρατική χρηματοδότηση σε όλη την Ευρώπη.

Θα ήθελες να κάνεις ταινίες στο εξωτερικό; Έχεις κάτι νέο στα σκαριά;

Ασημίνα Προέδρου: Αυτό που θα ήθελα να κάνω ιδανικά είναι ταινίες στην Ελλάδα με θέματα που ξέρω και με απασχολούν. Τώρα πώς θα τα φέρει η ζωή δεν ξέρω. Έχω δύο ταινίες που είναι στη φάση της ανάπτυξης και της χρηματοδότησης. Επίσης έχω και μια σειρά που γράφω η οποία έχει γυρίσματα και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ποιο είναι το πιο δύσκολο πράγμα για έναν σκηνοθέτη σήμερα; Έχεις αντιμετωπίσει δυσκολίες στο γύρισμα;

Ασημίνα Προέδρου: Δύσκολα είναι τα πάντα στο γύρισμα (γέλια). Γενικά είναι δύσκολο το σινεμά σε όλα επειδή απαιτούνται συνδυασμοί ικανοτήτων που δεν έχουν με το, ας πούμε, το ταλέντο σου και το κινηματογραφικό σου κριτήριο. Κυρίως θέλει πείσμα να μην σταματάς στις δυσκολίες που είναι τεράστιες, να μπορείς να «διαχειρίζεσαι» αποτελεσματικά ανθρώπους και καταστάσεις. Χρειάζονται πολλές ικανότητες που πρέπει να αναπτύσσεις διαρκώς. Η έξτρα δυσκολία που υπάρχει στην Ελλάδα με το σινεμά είναι ότι όλα αυτά πρέπει να γίνουν με αναλογικά πολύ λιγότερα χρήματα απ’ ό,τι σε άλλες χώρες, και με όλες τις δυσκολίες που αυτό συνεπάγεται.

Οπότε η ταινία θα πάει υποψήφια για τα Όσκαρ στις Διεθνείς ταινίες, σωστά;

Ασημίνα Προέδρου: Η ταινία είναι η ελληνική πρόταση για τα Όσκαρ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, σωστά, περιμένουμε την επίσημη απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού για να οριστικοποιηθεί.

Την Αθήνα πως την βλέπεις, έχει να δώσει πράγματα κινηματογραφικά; Ή μήπως η επαρχία είναι πιο πλούσια σε θέματα;

Ασημίνα Προέδρου: Η επόμενη ταινία που γράφω θα είναι κυρίως στην Αθήνα με μία
δόση επαρχίας. Αν η Αθήνα έχει να δώσει πράγματα κινηματογραφικά; Γιατί να μην έχει; Κάθε φορά όμως έχει να κάνει και με αυτό που θέλεις να κάνεις και που θέλεις να πεις. Στο «Πίσω από τις θημωνιές» ήθελα μία κλειστή κοινωνία όπου υπάρχει μεγάλη
αλληλεξάρτηση μεταξύ των ανθρώπων για να δείξω τους μηχανισμούς πίεσης και
εγκλωβισμού. Το Red Hulk από την άλλη, διαδραματίζεται στην Αθήνα. Οπότε κάθε
φορά βλέπεις τι θέλει το σενάριο και τι ανάγκες έχεις.