Bookreads: Όταν ο John Berryman αναζητούσε τους θεούς μέσα στις πόλεις

Ο John Berryman γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου του 1914 στο ΜακΆλεστερ της Οκλαχόμα.

Αυτοκτόνησε στις 7 Ιανουαρίου του 1972 στη Μινεάπολη της Μινεσότα, πηδώντας από τη γέφυρα Ουάσινγκτον του ποταμού Μισισιπή.

Η ζωή του δεν ήταν μία εύκολη ζωή κι όμως ο John Berryman είχε ότι θα ήθελε ένας άνθρωπος που ασχολείται με το βιβλίο και την ποίηση: βραβεία, δόξα και μία καλή θέση στο Πανεπιστήμιο σαν καθηγητής.

Κι όμως κάτι πήγε στραβά στο βίο του, τουλάχιστον όλα πήγαν καλά στην ποίηση του.

Η καθημερινότητα του ήταν παράξενη για έναν καθηγητή πανεπιστημίου: πήγαινε κάθε βράδυ σε ένα μπαρ της γειτονιάς του και γινόταν χάλια από το ποτό, καλούσε ένα ασθενοφόρο για το νοσοκομείο και την επόμενη μέρα πάλι στο σπίτι.

Το πρωί σηκωνόταν για τη δουλειά κανονικά, ίσως να έτρεμε λιγάκι όπως αναφέρουν κάποιες πηγές, κι όμως δεν το έβαζε κάτω, έμπαινε στην αίθουσα για να διδάξει τους φοιτητές του.

Οι λέξεις του πάντα ήταν παράξενες και σίγουρο ακόμη πιο παράξενος ήταν ο τρόπος που τις συνδύαζε, έτσι κέρδισε μία θέση ανάμεσα στους μοντέρνους ποιητές της Αμερικής. Η ζωή βέβαια του έπεφτε αρκετά βαριά για τα γούστα του, ήταν λες και ο ίδιος, η ίδια του η σάρκα να ήταν φτιαγμένη από ποίηση.

Στην τέχνη του τα έδινε όλα, στην ζωή του όμως δεν χάριζε τίποτα, πάντα αυστηρός και σχεδόν παράφρων με την ιδέα της καθημερινότητας, δεν άντεχε τις συμβάσεις του κόσμου, των ανθρώπων και τελικά του εαυτού του.

Ο John Berryman ήταν πάντα καλή παρέα για τους φίλους του μιας και αναλάμβανε πάντα τον ρόλο του διασκεδαστή, του κλόουν, μπορούσε όμως να γίνει απέραντα θλιμμένος.

Το αλκοόλ φυσικά δεν βοηθούσε σε όλη αυτή την κατάσταση. Μπορεί ο John Berryman να χρωστάει ένα ποσοστό της επιτυχίας του στην αθώα του τρέλα, η καταστροφή του όμως μάλλον προήλθε από την ίδια πηγή: την ψυχική του ασθένεια που φούντωνε όσο μεγάλωνε.

Λόγιος, αλκοολικός, εστέτ και γυναικάς, ο Berryman μπήκε στον κόσμο της λογοτεχνίας δυνατά στα πρώτα του βήματα, για να θεωρηθεί στη συνέχεια «χαμένος» και να καταλήξει, τέλος, ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Aμερικανούς ποιητές.

Το 77 Songs θεωρείται το αριστούργημα του.