«Με τον τρόπο του έκανε πάντα αυτό που ήθελε»: Οι αδερφές Κηλαηδόνη θυμούνται τον Λουκιανό
Ανανεώθηκε:
«Με τον τρόπο του έκανε πάντα αυτό που ήθελε», «ο Λουκιανός είχε πάντα μία μαγική ιδιότητα που μπορούσε να προφυλάσσει τα πράγματα που αγαπούσε»: οι φράσεις αυτές μοιάζουν ιδανικές για να αρχίσει κανείς να μιλάει για τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και οι κόρες του, Μαρία και Γιασεμή, ξέρουν όσο κανένας άλλος να μιλάνε γι' αυτόν.
Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης ήταν και θα είναι ένας καλλιτέχνης που θα εκφράζει ένα πολύ μεγάλο τμήμα του ελληνικού πληθυσμού, με τα τραγούδια του μεγάλωσαν πολλές γενιές.
Το CNN Greece μίλησε με τις αδερφές Κηλαηδόνη στο θέατρο Μεταξουργείο και μας εξήγησαν αναλυτικά τι θα δούμε στην μεγάλη συναυλία προς τιμήν του Λουκιανού στον Λυκαβηττό, μας είπαν για τις ζωές τους με τον αγαπημένο τους πατέρα και το πως ήταν να μεγαλώνεις με έναν άνθρωπο που άφησε ιστορία στη μουσική της Ελλάδας κι όχι μόνο.
Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης είναι κάτι παραπάνω από ένας Έλληνας συνθέτης και τραγουδιστής, ήταν ένας άνθρωπος που με το απαράμιλλο στυλ και το πάντα προσεγμένο του γούστο, έβαλε τις βάσεις για μία μουσική που πλαισιώνει τις ζωές μας με ελαφρότητα, αγάπη και χιούμορ.
Ο Λουκιανός μας λείπει, μάς λείπει τόσο που δεν σταματάμε να ακούμε τους δίσκους του και να ξαναβλέπουμε μερικές από τις συναυλίες του που άφησαν εποχή. Οι κόρες του, Γιασεμή και Μαρία, τον τιμάνε και τον θυμούνται με μία μεγάλη συναυλία στο Λυκαβηττό στις 25 Σεπτέμβρη.
Οι μουσικές του Λουκιανού Κηλαηδόνη επιστρέφουν στον Λυκαβηττό μέσα από μια μεγάλη συναυλία-αφιέρωμα με τη συμμετοχή αγαπημένων τραγουδιστών και ηθοποιών.
Με ένα μεγάλο «Σ’ευχαριστώ Λουκιανέ», αγαπημένοι ερμηνευτές και ηθοποιοί θα τιμήσουν τον Λουκιανό Κηλαηδόνη τη Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου σε μια συναυλία-αφιέρωμα στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού που επαναλειτουργεί πλήρως ανακαινισμένο και αναβαθμισμένο από τον Δήμο Αθηναίων, ύστερα από 15 χρόνια απουσίας από τον πολιτιστικό χάρτη της πόλης.
Ο ξεχωριστός συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής είχε μια μοναδική σχέση με τον αθηναϊκό λόφο, καθώς είχε δώσει επτά συναυλίες στο πιο αγαπημένο του -όπως ο ίδιος έλεγε- θέατρο, οι οποίες άφησαν το αποτύπωμά τους στην ελληνική μουσική σκηνή. Στο μουσικό αφιέρωμα που θα πραγματοποιηθεί με αφορμή την επαναλειτουργία του ιστορικού θεάτρου, θα ακούσουμε τραγούδια της δισκογραφίας του Λουκιανού που άφησαν εποχή, ενώ θα απολαύσουμε και σπάνια βίντεο-ντοκουμέντα από τις θρυλικές συναυλίες του στον Λυκαβηττό, υλικό που προέρχεται από το πλούσιο προσωπικό του αρχείο.
Η Γιασεμή και η Μαρία μας δεχτήκανε στο θέατρό τους στο Μεταξουργείο και είχαμε μαζί τους μια υπέροχη κουβέντα για τον Λουκιανό.
Πάμε να δούμε τι μας είπαν η Γιασεμή και η Μαρία Κηλαηδόνη:
Πώς ήταν ο Λουκιανός σαν πατέρας;
Μαρία: Ο Λουκιανός είχε μία πολύ ωραία ιδιότητα σαν πατέρας, κατάφερνε να κρατάει το ρόλο του πατέρα, του μπαμπά, πολύ σωστά, παράλληλα με την τεράστια ζωή που είχε σαν καλλιτέχνης. Σίγουρα είχε μία ισορροπία ανάμεσα σε αυτούς τους δύο ρόλους. Ήταν πάντα εκεί, ήταν ένας τρυφερός πατέρας, μας φρόντιζε, μας διάβαζε, τα έκανε όλα. Είχε μία συνέπεια προς τα εμάς, ήθελε να είναι όλα εντάξει. Ήταν ένας πολύ τρυφερός και καλός πατέρας με πολύ χιούμορ και όσο έπρεπε μας συμβούλευε. Αυτή τη σπάνια ισορροπία ο Λουκιανός την είχε πάντα.
Γιασεμή: Συμφωνώ απόλυτα με την Μαρία για την ισορροπία του Λουκιανού σαν πατέρα. Είμαστε και από δύο γονείς που ήταν καλλιτέχνες, μιας και η μητέρας μας η Άννα Βαγενά, που είναι ηθοποιός, ήταν κι εκείνη στο χώρο. Το πρωί μας είχε ο Λουκιανός, μας πρόσεχε, μιας και η μάνα μας εργαζόταν το πρωί στο θέατρο και το βράδυ που ο Λουκιανός πήγαινε εκείνος για δουλειά στο στούντιο, τότε οι ρόλοι άλλαζαν. Εγώ που ήμουν, για παράδειγμα στα μαθηματικά χάλια, μέχρι να πάρουμε έναν καθηγητή για ιδιαίτερα, ο Λουκιανός με βοηθούσε με τα μαθήματα. Είχε πάρει ακόμη και λυσάρι για τα μαθηματικά στο γυμνάσιο και με βοηθούσε. Μιας και ήταν και των θετικών επιστημών ο ίδιος, γιατί είχε τελειώσει το Πολυτεχνείο, αλλά πέρα από αυτό, θα το έκανε για ό,τι πρόβλημα κι αν είχαμε. Ήταν πολύ καλός μπαμπάς.
Η Κυψέλη έπαιξε μεγάλο ρόλο στη ζωή του Λουκιανού. Πώς τη βλέπετε σήμερα σαν γειτονιά;
Γιασεμή: Εμείς την Κυψέλη δεν την ξέρουμε σαν γειτονιά τώρα, την γνωρίζουμε μόνο από τις αφηγήσεις του Λουκιανού, μιας και ήταν Κυψελιώτης γέννημα θρέμμα, από την Νέα Κυψέλη για την ακρίβεια, εγώ δεν την έχω γνωρίσει, αν εξαιρέσεις την Φωκίωνος Νέγρη, δεν μείναμε ποτέ εκεί εμείς. Σαν οικογένεια ζούσαμε στο Ψυχικό. Εκεί μεγαλώσαμε. Ξέρουμε όμως πολλά για την Κυψέλη από της εφηβικές αφηγήσεις του Λουκιανού, από την δεκαετία του ’50 και του ’60, όταν εκεί γινόντουσαν φοβερά πάρτι που άφησαν ιστορία, τα σφαιριστήρια, όλη αυτή την κουλτούρα, την οποία ο Λουκιανός την έβαλε μέσα στα τραγούδια του. Εμείς σαν γειτονιά δεν την ξέρουμε καλά, ακούμε όμως πως πλέον έχει γίνει και λίγο μόδα να ξαναμένεις εκεί. Μπορώ όμως να σου πω για το Μεταξουργείο που είναι η δική μας γειτονιά και σίγουρα το gentrification εδώ είναι εμφανές. Εγώ ζω εδώ, σίγουρα δεν μου αρέσει σαν αίσθηση το gentrification, αλλά το πιο σοβαρό θέμα είναι εκείνο με τους χρήστες ουσιών. Έτσι ουσιαστικά το gentrification δεν λύνει την κατάσταση με τα ναρκωτικά, απλά την «κουκουλώνει», χωρίς να την λύνει σαν πρόβλημα. Επιστρέφοντας στην ερώτηση σου, ο Λουκιανός την λάτρεψε την Αθήνα όπως και την Κυψέλη μέσα από τα τραγούδια του.
Μαρία: Ο Λουκιανός είχε πάντα μία μαγική ιδιότητα που μπορούσε να προφυλάσσει τα πράγματα που αγαπούσε, έτσι είχε κρατήσει την αγάπη του για την παλιά Κυψέλη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως έμενε εκεί πλέον. Ο Λουκιανός ήταν από μία γενιά που μάλλον εμείς δεν είμαστε σε θέση να την καταλάβουμε ακριβώς. Επίσης να πούμε πως στην οδό Λαχανά 87 όπου ήταν το πατρικό του σπίτι, οι κάτοικοι που έκαναν μία πρωτοβουλία με τίτλο «Κυψέλη Φωτεινή» τοποθέτησαν μία πολύ ωραία πλακέτα, στην είσοδο της πολυκατοικίας που έμενε, με το όνομα του Λουκιανού και την πληροφορία πως κάποτε εκεί έμενε ο πατέρας μας. Μία πολύ όμορφη κίνηση των κατοίκων.
Ο Λουκιανός έχει παίξει 7 φορές στο Λυκαβηττό στην καριέρα του. Γιατί αγαπούσε τόσο πολύ αυτό το μέρος;
Γιασεμή: Το θέατρο του Λυκαβηττού, μετά την ανακαίνιση του, με την συναυλία για τον Λουκιανό. Ο Λουκιανός είχε πολλά κολλήματα στη ζωή του, με την καλή έννοια πάντα. Την αίσθηση που είχε για τον Λυκαβηττό εμείς δεν την γνωρίζουμε ακριβώς, του άρεσε πάρα πολύ σίγουρα σαν σημείο, αγαπούσε αυτό το θέατρο πολύ. Ποτέ όμως δεν το αντιμετώπισε σαν ένα stage, και οι 7 συναυλίες έγιναν κάτω στην ορχήστρα, ποτέ δεν έστηνε σκηνή. Στην πρώτη συναυλία που έκανε εκεί, το 1982, η οποία μάζεψε 10.000 κόσμο, ο Λουκιανός είχε μόνο ένα πιάνο και τους μουσικούς του, στο κέντρο του θεάτρου, το αντιμετώπιζε ουσιαστικά σαν ένα πλατό ταινίας. Έχει φυτέψει μέχρι και γκαζόν σε συναυλία του (γέλια). Μάλιστα είναι γνωστή η συναυλία του στον Λυκαβηττό που την ονόμασε «Κοκτέιλ Πάρτι». Όλες οι συναυλίες του είχαν θέματα. Στην «Σκοτεινή Πλευρά», μία άλλη συναυλία, είχε μεταφέρει όλο το στούντιο του όπου έκανε τις πρόβες, στο χώρο της συναυλίας, δηλαδή μιλάμε για πολύ δουλειά, μιας και τα είχε μεταφέρει όλα, το πιάνο, τον καναπέ, τις καρέκλες, το χαλί, όλα όπως ήταν στο στούντιο. Μία άλλη φορά είχε φέρει τους Preservation Hall Jazz Band από την Νέα Ορλεάνη κι έφτιαξε ακριβώς το τζαζ κλαμπ που παίζανε εκεί, μεταφέροντας το τεχνητά στον συναυλιακό χώρο εδώ. Πρέπει όμως να σκεφτούμε πως όλα αυτά τα πράγματα τα έκανε στην Ελλάδα πριν από 30 και 40 χρόνια. Ήταν πολύ μπροστά ο Λουκιανός. Και το «Πάρτυ στη Βουλιαγμένης», που μάζεψε 100.000 κόσμο, έγινε ουσιαστικά για να ευχαριστήσει τους θεατές που είχαν κατακλύσει το Λυκαβηττό στην πρώτη του συναυλία το 1982.
Τι θα δούμε στη συναυλία προς τιμή του Λουκιανού στο Λυκαβηττό στις 25 Σεπτέμβρη;
Μαρία: Θα έχουμε πολλούς και διάφορους τραγουδιστές και ηθοποιούς στη σκηνή, θα ακούσουμε τα τραγούδια του Λουκιανού ερμηνευμένα από άλλους, θα δούμε πολύ αρχειακό υλικό από τις συναυλίες του εκεί, για να καταλάβουν όσοι δεν ξέρουν τι ακριβώς έκανε ο Λουκιανός στις ζωντανές του εμφανίσεις. Οι καλλιτέχνες είναι αρκετοί. Την άνοιξη που μας πέρασε κυκλοφόρησε ένας δίσκος με διασκευές των τραγουδιών του Λουκιανού, με τίτλο «Σ’ ευχαριστώ Λουκιανέ», όπως ακριβώς ονομάζεται και η βραδιά, εκεί συμμετείχαν 20 καλλιτέχνες υπό την παραγωγή του Μανώλη Φάμελλου, μιας κι εκείνος έκανε όλο το στήσιμο του δίσκου και το έκανε μάλιστα πολύ ωραία, στα χνάρια του Λουκιανού θα λέγαμε, δίνοντας την ίδια στιγμή μία δική του ματιά στο όλο πρότζεκτ. Πολλοί από τους καλλιτέχνες που είναι στο δίσκο θα βρίσκονται και στη σκηνή στις 25 του μήνα, φυσικά δεν ήταν δυνατόν να είναι όλοι. Πέρα από τους μουσικούς θα έχουμε στη σκηνή και κάποιους ηθοποιούς, μιας και ήταν γνωστή η αγάπη του Λουκιανού για το θέατρο αλλά και το σινεμά. Αυτή η βραδιά λοιπόν είναι δύο πράγματα: Πρώτον η σχέση του Λουκιανού με τον Λυκαβηττό και δεύτερον μία αναφορά στο δίσκο που έγινε προς τιμήν του.
Τα πρώτα του ακούσματα του Λουκιανού προήλθαν από το ραδιόφωνο, η ζωή στο σπίτι πως ήταν για εσάς; Σας έβαζε να ακούτε ραδιόφωνο; Πως σας επηρέασε μουσικά ο πατέρας σας;
Μαρία: Θέλοντας και μη μας επηρέασε στα μουσικά ο Λουκιανός. Κι εμένα στην πορεία ως μουσικός με έχει επηρεάσει πολύ. Μάλλον ήταν αδύνατον να μην το κάνει. Οι γονείς μας είχαν ένα πράγμα παράξενο, είχαν μία νεανικότητα στον τρόπο σκέψη τους πολύ, αυτά που ακούγανε ήταν από πάντα πολύ κοντά στα δικά μας. Ποτέ όμως δεν επενέβησαν σε αυτά που ακούγαμε.
Γιασεμή: Ο Λουκιανός μας έβαζε πολλές κασέτες και ακούγαμε. Του άρεσαν πολύ οι κασέτες και είχε μία μεγάλη συλλογή. Μας έγραφε κασέτες με αμερικάνικα τραγούδια από τη δεκαετία του ’50, τα οποία τα αγαπούσε πολύ, χωρίς όμως να το επιβάλει. Έτσι κι αλλιώς ο ίδιος είχε ένα δικό του στούντιο που άκουγε τη δική του μουσική, οπότε ποτέ δεν χρειάστηκε να μας επιβάλλει κάτι που δεν θέλαμε.
Ο Λουκιανός ήταν από τους πρώτους συνθέτες και τραγουδιστές στην Ελλάδα που τόλμησαν να εναντιωθούν στην εταιρεία τους και να πουν οι ίδιοι τα δικά τους τραγούδια, χωρίς να πρέπει να τα δώσουν σε κάποιον άλλο διάσημο ερμηνευτή.
Μαρία: Στην αρχή, στο ξεκίνημα, είχε δώσει τα τραγούδια του να τα πουν άλλοι ερμηνευτές, κάποια στιγμή όμως συνειδητοποίησε πως ήθελε ο ίδιος να πει τα τραγούδια του. Είχε μελοποιήσει και στίχους άλλων, σαν συνθέτης μόνο. Όταν όμως πήρε πάνω του και στο στιχουρχικό κομμάτι, τότε άρχισε η πραγματική του πορεία και αυτό που ξέρουμε σήμερα σαν Λουκιανός Κηλαηδόνης. Θεώρησε, και καλώς το έκανε, πως μόνο ο ίδιος ήταν σε θέση να ερμηνεύσει σωστά τα δικά του τραγούδια. Για την εποχή σίγουρα ήταν ένα άλμα. Με τον τρόπο του έκανε πάντα αυτό που ήθελε.