Guns N’ Roses στο ΟΑΚΑ: «Ίδρωσαν τη φανέλα» με τρίωρο ροκ εν ρολ έπος

Έπρεπε να φτάσουν σχεδόν 60 ετών (ο Axl τα έχει ήδη περάσει, οι υπόλοιποι πλησιάζουν) για να φερθούν επιτέλους σαν επαγγελματίες και να δώσουν μια συναυλία αντάξια των προσδοκιών του κοινού τους, όπως η χθεσινή στο Ολυμπιακό Στάδιο.

Το οποίο κοινό δεν θα φανταζόταν ποτέ ότι θα έβλεπε τους Guns N’ Roses να βγαίνουν στη σκηνή χωρίς καθυστερήσεις (πέρα από εκείνη που είχε ήδη ανακοινωθεί εξαιτίας του καύσωνα), ότι θα έπαιζαν χωρίς σταματημό επί τρεις ολόκληρες ώρες (δεν έφυγαν καν από τη σκηνή πριν το encore) και ότι ο Axl Rose θα ήταν μονίμως χαμογελαστός και ευγενικός (με υπόκλιση στο τέλος κάθε τραγουδιού) και όχι ο απρόβλεπτος και προβληματικός ροκ σταρ του παρελθόντος που θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να διακόψει τη συναυλία επειδή δεν του άρεσε ο τρόπος που τον κοίταζε κάποιος από το κοινό.

Ναι, η χαρακτηριστική φωνή του Axl έχει χαθεί σε μεγάλο ποσοστό (αν και πρέπει να πούμε ότι τα βίντεο στο YouTube από άλλες συναυλίες της περιοδείας τον αδικούν, από κοντά ακούγεται πολύ καλύτερα) και μετά από μερικές επιτυχημένες «στριγγλιές» που θύμιζαν τις ένδοξες μέρες των 80s και των 90s φοβόσουν ότι θα πάθει καρδιακή προσβολή και θα καταρρεύσει στη σκηνή.

Αλλά η τέχνη του καλού frontman δεν ξεχνιέται και ο 61χρονος Axl αλώνιζε τη σκηνή, έτρεχε από τη μία πλευρά στην άλλη όπως πριν από 30 χρόνια στην περιοδεία «Use Your Illusion» και έκανε όλες τις ίδιες, χαρακτηριστικές χορευτικές κινήσεις με ή χωρίς μικρόφωνο στα χέρια. Τα παραπανίσια κιλά, τα μπότοξ και τα λίφτινγκ δεν κατάφεραν να χαλάσουν την εικόνα (όχι εντελώς τουλάχιστον).

Ισάξιοι πρωταγωνιστές δίπλα του, ο κιθαρίστας Slash και ο μπασίστας Duff McKagan, ήταν ο λόγος που όλος αυτός ο κόσμος (τουλάχιστον 40-45.000, θα ήταν περισσότεροι αν ο καύσωνας δεν άλλαζε γνώμη σε πολλούς που γέμισαν τα social media με αγγελίες πώλησης των εισιτηρίων τους λίγες μέρες πριν τη συναυλία) πήγε να δει ό,τι πιο κοντινό υπάρχει στους «παλιούς, καλούς Guns N’ Roses». Τα δύο ιδρυτικά μέλη του γκρουπ, που είχαν αποχωρήσει μετά τα μέσα των 90s, επανήλθαν το 2016 και μαζί με τον κιθαρίστα Richard Fortus (από το 2002), τον κιμπορντίστα Dizzy Reed («παλιοσειρά» από το 1990), τον ντράμερ Frank Ferrer (από το 2006) και την Melissa Reese, επίσης στα πλήκτρα (από το 2016) αποτελούν τη σημερινή σύνθεση του πολύπαθου συγκροτήματος.

Όταν ένα δροσερό αεράκι έφερε αναστεναγμούς ανακούφισης στο κοινό και το ρολόι έδειχνε 9 το βράδυ, οι Guns N’ Roses βγήκαν στη σκηνή υπό τους ήχους του «It’s So Easy» και συνέχισαν με επιτυχίες κυρίως από το ντεμπούτο τους «Appetite for Destruction» και τα δύο άλμπουμ «Use Your Illusion». Ανάμεσα στον καταιγισμό των τραγουδιών δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου μπλα-μπλα, αν και ο Axl φρόντισε αρκετές φορές να ευχαριστήσει τον κόσμο που αψήφησε τον καύσωνα για να τους δει, και να κάνει τα κοπλιμέντα του («you are some loud motherfuckers», «you look and sound great»).

Τα έδωσαν όλα

Οι φόβοι ότι η καθυστέρηση στην έναρξη θα μείωνε τη διάρκεια της συναυλίας δεν επαληθεύτηκαν, και στην τελευταία τους βραδιά επί ευρωπαϊκού εδάφους οι Guns N’ Roses τα έδωσαν όλα. Έπαιξαν 27 τραγούδια (χωρίς να μετράμε το σόλο του Slash) όταν το 1993 στο ΟΑΚΑ είχαν παίξει 17 και το 2006 στο Terra Vibe 16 (αλλά με τέσσερα διαφορετικά σόλο από κιθάρες και ντραμς).

Η φράση-κλισέ «ίδρωσαν τη φανέλα» ίσχυσε κυριολεκτικά και μεταφορικά, υπήρχαν στιγμές που νόμιζες ότι ο Axl και ο Slash θα άφηναν τα κόκκαλά τους στη σκηνή. Ο τραγουδιστής άλλαξε καμιά δεκαριά μπλουζάκια, ενώ το παντελόνι του κιθαρίστα έδειχνε ότι μετά το τέλος της συναυλίας θα μπορούσε να βγει μόνο με… χειρουργική επέμβαση.

Τα higlights της βραδιάς ήταν πολλά, από τους «ύμνους» των 80s «Welcome to the Jungle» και «Sweet Child O’ Mine» μέχρι τα επικά «Estranged» και «November Rain» των 90s, ή το «Civil War» με σημαίες της Ουκρανίας στις οθόνες και στη μπλούζα του Axl. Αλλά το απόλυτο highlight ήρθε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα και το διονυσιακό φινάλε με το «Paradise City», όταν ο Axl ανακοίνωσε ότι σε 8 λεπτά θα ήταν τα γενέθλια του Slash (γεννημένος στις 23 Ιουλίου 1965, έκλεισε τα 58) και ζήτησε από το κοινό να τραγουδήσει μαζί του το «Happy Birthday».

Τελευταία εικόνα πριν ανάψουν τα φώτα, η ομαδική υπόκλιση των Guns N’ Roses και η αποχώρηση από τη σκηνή, με τον Slash να κάνει… κατακόρυφο (και το χαρακτηριστικό καπέλο να μένει στη θέση του!).

Το setlist

Το συγκρότημα έπαιξε οκτώ τραγούδια από το «Appetite for Destruction», δύο από το «GN’R Lies», δέκα από τα δύο «Use Your Illusion», ένα από το «The Spaghetti Incident?» και ένα από το «Chinese Democracy», μαζί με τα δύο «καινούργια» του και μερικές διασκευές. Αναλυτικά:

It's So Easy, Bad Obsession, Chinese Democracy, Slither, Pretty Tied Up, Mr. Brownstone, Welcome to the Jungle, Double Talkin' Jive, Hard Skool, Absurd, Estranged, Live and Let Die, Rocket Queen, Down on the Farm, You Could Be Mine, T.V. Eye, Anything Goes, Civil War, σόλο του Slash, Sweet Child o' Mine, November Rain, Reckless Life, Wichita Lineman, Locomotive, Knockin' on Heaven's Door, Nightrain, Patience, Paradise City

Το support

Θα ήταν άδικο να μην αναφερθούμε στους Νεοϋορκέζους The Last Internationale, που στο δεύτερο πέρασμά τους από τα μέρη μας (μετά το 2015) έκαναν το κοινό να ξεχάσει για λίγο τη ζέστη με τον ενδιαφέροντα alt rock / punk blues ήχο τους.

Η τραγουδίστριά τους, Delila, έκλεψε την παράσταση με την εμφάνισή της, την επικοινωνιακή της διάθεση και το σόου που έστησε στο φινάλε του σετ τους, όταν κατέβηκε από τη σκηνή, σκαρφάλωσε τα διαχωριστικά κάγκελα και βρέθηκε ανάμεσα στο κοινό συνεχίζοντας να τραγουδάει. Ζήτησε να κάνει crowd surfing και ο κόσμος τη σήκωσε στα χέρια και την πήγαινε πέρα δώθε, με τους εικονολήπτες να προσπαθούν εναγωνίως να βρουν καλή λήψη και τελικά να εστιάζουν στις οθόνες των υψωμένων κινητών που ήταν πιο κοντά στην τραγουδίστρια.