Bookreads: Μία φλόγα που τρεμοσβήνει, μας μαθαίνει πως υπάρχει ελπίδα μέσα στο σκοτάδι

Ο Αλέν γυρίζει στους δρόμους του Παρισιού, βλέπει παλιούς φίλους, εισχωρεί μέσα στα κατάβαθα της ψυχής και δεν βρίσκει τίποτα το καλό ή το ενδιαφέρον. Είναι ένας άνθρωπος δύσκολος, παράξενος, ιδιότροπος, απογοητευμένος.

Ο τοξικομανής Αλέν περιπλανιέται στο Παρίσι του μεσοπολέμου ψάχνοντας τον εαυτό του στα καταγώγια και τα ναρκωτικά. Δεν αντέχει τον εαυτό του αλλά δεν αντέχει ούτε τους λιγοστούς του φίλους. Είναι ένας άνθρωπος του μέλλοντος, ένας χαρακτήρας που γεννιέται και πεθαίνει στις πόλεις, μέσα στα στενά, μέσα στα μικρά μπαρ και δίπλα από κλειστά καταστήματα, κάτω από λιγοστό νέον φως κι ανάμεσα από ριπές παγωμένου αέρα.

Η ίδια η ζωή του συγγραφέα Pierre Drieu La Rochelle θυμίζει πολύ τον πρωταγωνιστή του βιβλίου.

Γεννήθηκε σε μεσοαστική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν αποτυχημένος επιχειρηματίας και γυναικάς που παντρεύτηκε τη μητέρα του για την προίκα της. Αν και ήταν ένας πολύ ευφυής μαθητής, ο Pierre απέτυχε στις διπλωματικές του εξετάσεις στο Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών του Παρισιού. Οι εμπειρίες του ως στρατιώτη κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου τον σημάδεψαν για όλη του τη ζωή.

Το 1917, παντρεύεται την Colette Jeramec την αδελφή ενός Εβραίου φίλου. Ο γάμος ήταν μια αποτυχία και χωρίζουν το 1921. Αρχικά έτρεφε φιλικά αισθήματα προς το ντανταϊστικό κίνημα και ήταν στενός φίλος του Louis Aragon, αλλά σταδιακά στράφηκε προς τον φασισμό και τον αντισημιτισμό.

Στα πολιτικά του γραπτά υποστήριζε πως η φιλελεύθερη δημοκρατία ήταν υπεύθυνη γι' αυτό που θεωρούσε σαν τη παρακμή της Γαλλίας (οικονομική κρίση, μειωμένος ρυθμός γεννήσεων κλπ). Στα έργα του Ο Νεαρός Ευρωπαίος (Le Jeune Européen, 1927) και Γενεύη ή Μόσχα (Genève ou Moscou, 1928), υποστηρίζει μια δυνατή ενωμένη Ευρώπη και αποκηρύσσει τον "παρηκμασμένο υλισμό" της δημοκρατίας.

Τα γεγονότα μίας περιόδου της ζωής του τα βάζει μέσα στη Φλόγα Που Τρεμοσβήνει.

Ο πρωταγωνιστής Αλέν παρατημένος από τη φιλενάδα του και έχοντας προσπαθήσει μάταια να ολοκληρώσει ένα πρόγραμμα αποτοξίνωσης, παραδίδεται στο ανελέητο σφυροκόπημα της ζωής που τον σπρώχνει στην αναπότρεπτη πορεία προς το τέλος. Η Φλόγα Που Τρεμοσβήνει είναι ένα βιβλίο απαισιόδοξο φαινομενικά. Αν όμως κανείς βυθιστεί μέσα του θα καταλάβει τα κίνητρα του Αλέν. Ενός ανθρώπου που βλέπει γυμνή τη ζωή, χωρίς κολακείες, χωρίς στολίδια, κοιτάει μέσα στην ουσία των πραγμάτων και δεν βρίσκει κανένα νόημα ή έστω μόνο το νόημα τη αυτοχειρίας.

PHOTO 1 / 4

Η Φλόγα Που Τρεμοσβήνει είναι ένα φιλοσοφικό μυθιστόρημα, μία αλληγορία της απαξίωσης του σύγχρονου αστικού πλάσματος που τα έχει δοκιμάσει όλα και μένει μόνο με την πικρία του κενού στο στόμα. Κι όμως κάπου εκεί μέσα υπάρχει μία μικρή φλόγα που ακόμη ανάβει, ακόμη αντιστέκεται, ακόμη αντέχει τις κακουχίες και τις απογοητεύσεις μίας ζωής άδειας νοήματος.

Ένα «παρακμιακό» μυθιστόρημα, στην παράδοση των καλύτερων στιγμών του Γουίλιαμ Μπάροουζ και του Ντένις Τζόνσον. Το βιβλίο έγινε διάσημο κυρίως από τις διασκευές του στον κινηματογράφο από σκηνοθετες όπως Louis Malle (Le feu follet 1963) και Joachim Trier (Oslo, August 31st, 2011).