Bookreads: Ένα βιβλίο για τη βροχή μέσα στο καλοκαίρι
Ο Νικολά Πουλιέζε έγραψε ένα και μοναδικό μυθιστόρημα για την πόλη της Νάπολης που πνίγεται από τέσσερις ημέρες βροχής.
Ο λόγος του είναι σαν νερό και μιας και το βιβλίο μιλάει για το νερό, το όλο πράγμα δένει αμέσως. Από την πρώτη πρόταση καταλαβαίνεις πως ο Πουλιέζε δεν αστειεύεται και δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει. Οι λέξεις ξεπετάγονται από την καρδιά του σαν το νερό της ορμητικής βροχής που περιγράφει στην παράξενη ιστορία του.
Για δεκαετίες το «Σκοτεινό Νερό» κυκλοφορούσε σχεδόν αποκλειστικά σε φωτοαντίγραφα, μετά τον θάνατο του Πουλιέζε το 2012 το μοναδικό μυθιστόρημα του συγγραφέα ζει μια δεύτερη ζωή, μεταφρασμένο ήδη σε τέσσερις γλώσσες.
Η ιστορία είναι πολύ απλή αλλά ταυτόχρονα τόσο περίπλοκη. Τέσσερις ζοφερές ημέρες βροχής, βρίσκουν την πόλη της Νάπολης απροετοίμαστη, γεμάτη με πληγές και παγίδες. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να πιστέψουν αυτό που συμβαίνει στις ζωές τους. Για τέσσερις μέρες είναι φυλακισμένοι του νερού.
Από το παράθυρο οι Ναπολιτάνοι παρατηρούν για τέσσερις μέρες το δυσοίωνο πέπλο της βροχής που πέφτει ακατάπαυστα. Κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα, οι υποδομές της πόλης πέφτουν και όλα μπαίνουν στη δίνη του χάους. Ο δημοσιογράφος παρατηρεί (το alter ego του συγγραφέα), μιλάει κι εκπροσωπεί την φωνή του αιώνιου ματιού που βλέπει χωρίς ακριβώς να κρίνει.
Η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει αιφνιδιαστικά, μυστηριώδεις κούκλες σε σημεία ατυχημάτων, απόκοσμες φωνές από το κάστρο του Μάσκιο Αντζοΐνο, κέρματα που παίζουν μουσική. Το κλίμα του βιβλίου είναι μαγικό κι απόκοσμο την ίδια στιγμή. Κι όμως δεν μπορείς να σταματήσεις να διαβάζεις.
Ένας εφιάλτης που δείχνει πως τίποτα δεν θα παραμείνει ίδιο ή μια παραίσθηση που θα διαλυθεί στο πρώτο φως του ήλιου.
Ο Πουλιέζε έγραψε το βιβλίο αυτό σε 45 μέρες. Ο Ιταλό Καλβίνο που το είδε, του έστειλε διορθώσεις. Τις έκανε. Τις δεύτερες διορθώσεις που του υπέδειξε, αρνήθηκε να τις κάνει. Ο Πουλιέζε, χρόνια δημοσιογράφος στο επάγγελμα, αρνήθηκε να παίξει το παιχνίδι των εκδοτικών κι έτσι δεν έβγαλε ξανά το βιβλίο του, ακόμη κι αν έκανε μεγάλη επιτυχία στην Ιταλία.
Οι μόνοι «ήρωες» στο μυθιστόρημα είναι οι κάτοικοι της Νάπολης που βιώνουν την εκδικητική βροχή και που τελικά γι’ αυτούς μετατρέπεται σε υπαρξιακή ανησυχία, στασιμότητα, αμβιβολία ή απολογισμό, γίνεται αφορμή να μάθουν να ζουν αλλά ταυτόχρονα και να πεθαίνουν.
Η νεροποντή είναι το λογοτεχνικό όχημα του Πουλιέζε, που μπορεί να μην αλλάζει τον κύκλο της ζωής και του θανάτου, ούτε να καταστρέφει ολοκληρωτικά την πόλη και τους ρυθμούς της, αλλά είναι μια καινοφανής ιδέα η οποία εισαγάγει τον ψυχισμό των κατοίκων (και των αναγνωστών τελικά) σε μία γοητευτική, νουάρ ατμόσφαιρα.