Bookreads: Η παράδοξη επέλαση των Κινέζων στην Ελλάδα μέσα από την λογοτεχνία

Με τράβηξε αμέσως το όμορφο αλλά την ίδια στιγμή κάπως φρικτό εξώφυλλο του βιβλίου από τις εκδόσεις Κίχλη. Το γνωστό έργο του Yue Minjun σε βάζει αμέσως στο αστείο κλίμα που θα ακολουθήσει μέσα από τις λέξεις του Αντώνη Ιορδάνογλου.

Ο Αντώνης Ιορδάνογλου γεννήθηκε το 1965 στον Πειραιά. Έχει σπουδάσει Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Είναι ταξιδιωτικός συγγραφέας, δημοσιογράφος και χαρτογράφος. Βιβλία του έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις Road, Φυτράκη, Αδάμ-Πέργαμος, Λιβάνης, Πήγασος Εκδοτική και Ίνδικτος.

Έχει συνεργαστεί για περισσότερα από 20 χρόνια με μεγάλες ελληνικές εφημερίδες και περιοδικά, έχει δουλέψει στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση και έχει σχεδιάσει εκατοντάδες χάρτες για όλη την Ελλάδα.

Η συλλογή διηγημάτων “Κινέζικα Μαρτύρια” έχουν σαν κεντρικό θέμα τους νεόπλουτους τουρίστες στην Ελλάδα. Μία “κάστα” παράξενη και αρκετά ιδιότροπη, όπως μας πληροφορεί ο συγγραφέας. Το ύφος είναι αρκετά ανάλαφρο και σε τραβάει αμέσως. Οι περιγραφές είναι πολύ ρεαλιστικές μιας και ο Ιορδάνογλου φαίνεται να έχει εργαστεί στον τουριστικό τομέα και συγκεκριμένα με Κινέζους τουρίστες.

Οι ιστορίες είναι καλογραμμένες και σε πολλές περιπτώσεις γέλασα με την καρδιά μου, από την άλλη δεν κατάφερα να μην αισθανθώ μία ζοφερή μελαγχολία για την κατάντια του τουρισμού στην Ελλάδα. Κι ένα μεγάλο μέρος του οφείλεται και στους Κινέζους οι οποίοι έχουν πάρει σβάρνα τα πάντα στην Αθήνα κι όχι μόνο.

Όπως μας πληροφορεί ο Ιορδάνογλου, υπάρχουν πολλοί τουρίστες νεόπλουτοι από την Κίνα (μάλιστα ένας από αυτούς αποδείχτηκε και απατεώνας με επιχείρηση πυραμίδα), οι περισσότεροι δεν μιλάνε καν αγγλικά αλλά όμως έχουν απαιτήσεις αυτοκράτορα.

Σίγουρα θα θέλαμε να τους καταλάβουμε τους Κινέζους (μας;!) από την άλλη όμως εμάς ποιος θα μας καταλάβει επιτέλους; Σε μία εποχή όπου το gentrification καίει τα πάντα στο πέρασμα του, οι Κινέζοι νεόπλουτοι είναι ένα μεγάλο κομμάτι από την πίτα της καταστροφής του ελληνικού τουρισμού.

Εντάξει ο άνθρωπος έγραψε ένα βιβλίο για τους Κινέζους και μάλιστα αρκετά καλό σε στιγμές, από την άλλη όμως μου έλειψε ένα στιβαρό σχόλιο πάνω στο θέμα όλου αυτού του φρικιαστικού “εξευγενισμού” που συντελείται χρόνια τώρα, αργά και σταθερά, σαν ανίατη αρρώστια στον τουρισμό της Ελλάδας.

Οι Κινέζοι τουρίστες νεόπλουτοι αδειάζουν τα κοσμηματοπωλεία της Βουκουρεστίου, κλείνουν δωμάτια με τζακούζι, είναι απαιτητικοί και δεν έχουν ιδέα από δυτική επικοινωνία. Εκ πρώτης όψεως αρκετά χαριτωμένο, αλλά το πράγμα έχει βάθος, βάθος που θα ήθελα να έβλεπα σε κάποιες από τις ιστορίες του βιβλίου.

Η τουριστική μηχανή της Ελλάδας είναι αδυσώπητη και ο Ιορδάνογλου φαίνεται να είναι μέρος της. Είναι ανακουφιστικό που ένας τόσο αξιόλογος άνθρωπος και συγγραφέας βγαίνει μέσα από έναν χώρο τόσο χάλια και χωρίς ηθικούς φραγμούς.

Το βιβλίο αξίζει να του ρίξετε μία ματιά, από την άλλη όμως θα ήθελα κάτι λίγο πιο ξεκάθαρο όσο αφορά το πολιτικό σχόλιο και το gentrification.