Bookreads: Ήσυχα να πας – Η Ούρσουλα Φωσκόλου δημιουργεί έναν δικό της ξεχωριστό πλανήτη

Το νέο βιβλίο της Φωσκόλου μας δείχνει επιτέλους κάτι νέο, κάτι φρέσκο, κάτι που δεν βλέπουμε συχνά στην ελληνική λογοτεχνία. Συνήθως διαβάζουμε για ιστορίες από την επαρχία, από τον εμφύλιο ή από την Μικρά Ασία. Εδώ έχουμε όμως ένα πολύ καλοφτιαγμένο έργο επιστημονικής φαντασίας.

Η Ολίβια και ο Θάνος ξεκινούν μια νέα ζωή στον πλανήτη Γκλίζε. Στην τεχνολογικά εξελιγμένη αποικία του Έσπερου, που είναι χτισμένη μέσα σε οργιαστική βλάστηση, συμβιώνουν αρμονικά άνθρωποι από όλα τα μέρη του παλαιού κόσμου μαζί με ζώα και ανθρωποειδή.

Η γραφή της Φωσκόλου είναι λιτή αλλά οι εικόνες της τραβάνε σε περιγραφή. Επιμένει στη λεπτομέρεια και μας βάζει αρκετά βαθιά μέσα στον κόσμο της. Η ιστορία είναι αρκετά περίπλοκη στην αρχή αλλά μετά το ξεδιαλύνει έτσι ώστε τελικά όλα μας γίνονται κατανοητά.

Μέσα στο κλίμα χαράς και ευφορίας που φαίνεται να διακατέχει τους κατοίκους της Γκλίζε, η Ολίβια είναι σκεπτική, σχεδόν μελαγχολική. Ένας χαρακτήρας ώριμος που μπορεί να οδηγήσει τον αναγνώστη στην κατανόηση πολλών σύγχρονων θεμάτων που απασχολούν την σημερινή κοινωνία.

Μια τυχαία συνάντηση με τον από χρόνια χαμένο θείο της, αλλά και η ανακάλυψη των καλά κρυμμένων υπόγειων λουτρών στο σύνορο με την απαγορευμένη ζώνη τη φέρνουν αντιμέτωπη με παράξενα οράματα.

PHOTO 1 / 3

Το κλίμα που δημιουργεί η Φωσκόλου είναι ατμοσφαιρικό και μπορεί να ταξιδέψει εύκολα τον αναγνώστη. Μετά από μερικές σελίδες πείθει. Ίσως θα ήθελα λίγο περισσότερο δυστοπία, αλλά από την άλλη το χειρίζεται καλά και μπορούμε να δούμε κάτι σκοτεινό, κρυμμένο πίσω από την πρασινάδα της Γκλίζε.

Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που συναντά όποτε καταδύεται στον πυθμένα των λουτρών;

Πίσω στη Γη, ένας νεαρός διανομέας βρίσκει νεκρό τον ηλικιωμένο παραλήπτη του δέματος που μεταφέρει, εξερευνά το διαμέρισμά του και ανακαλύπτει ένα γράμμα που απευθύνεται στον ίδιο.

Κινούμενη στην επικράτεια της επιστημονικής φαντασίας, η νουβέλα κρύβει στο κέντρο της την αναζήτηση του εαυτού και της μνήμης, διερευνά τα ρευστά όρια της ταυτότητας και συνάμα αγγίζει το μυστήριο του τέλους.

Αξίζει να το διαβάσετε αν θέλετε κάτι διαφορετικό.