Bookreads: Ο Μητροφάγος από την Αργεντινή που φλερτάρει με τον Thomas Pynchon

Ό,τι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός, λέει η παροιμία.

Όλοι έχουμε μπει στον πειρασμό να γράψουμε λίγο σαν τον μάστορα του μεταμοντερνισμού τον Thomas Pynchon. Κανείς δεν τα έχει καταφέρει μέχρι σήμερα και μάλλον αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Για καλό υποθέτω, μιας και δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε καταραστεί αυτό το ιερό τέρας των αμερικάνικων γραμμάτων. Γιατί ιερό; Έλα ντε. Κι εμείς ακόμη αυτό αναρωτιόμαστε.

Σε ένα σανατόριο των προαστίων του Μπουένος Άιρες το 1907 ένας γιατρός μπλέκεται σε ένα πείραμα, που έχει στόχο να διερευνήσει το όριο μεταξύ ζωής και θανάτου. Εκατό χρόνια αργότερα, ένας διάσημος καλλιτέχνης φτάνει στα άκρα αναζητώντας την αισθητική μεταμόρφωση, μετατρέποντας τον εαυτό του σε έργο τέχνης.

Παράξενα μυρμήγκια που σχηματίζουν σχεδόν τέλειους κύκλους, ακρωτηριασμένα μέλη, εμμονικοί έρωτες και ανθρωπόφαγα φυτά.

Ο Roque Larraquy είναι από την Αργεντινή και έγραψε ένα αρκετά καλό μυθιστόρημα, από τεχνικής άποψης πάντα μιλώντας. Δεν τον γνώριζα, είδα το πολύ ωραίο εξώφυλλο στον πάγκο και το πήρα, μιας και οι εκδόσεις Αντίποδες φημίζονται για την άκρατη ποιότητα τους. Άρχισα να το διαβάζω αλλά σε κάποια φάση συνειδητοποίησα τι ακριβώς κάνει ο Larraquy. Κι εκεί κάπου τελείωσε για μένα το βιβλίο.

Tο όλο πράγμα είναι πειστικό, αλλά μοιάζει τελικά σαν μία φάρσα καλοστημένη που δεν έχει κανένα βαθύτερο νόημα, ένα κουφάρι με ακριβό κουστούμι.

Ουσιαστικά όλα γυρίζουν γύρω από μία κοινότυπη ερωτική ιστορία καλυμμένη με μπόλικο φρικιαστικό ύφασμα που δυστυχώς δεν με εξέπληξε ιδιαιτέρως.

Σίγουρα ο Larraquy είναι άψογος τεχνίτης της γλώσσας και της δομής και αυτό φαίνεται στις απαράμιλλές λεκτικές του ντρίπλες που σε πρώτο βαθμό σε ικανοποιούν, από την άλλη όμως όλο αυτό το κάπως σκοτεινό πανηγύρι δεν ήταν ικανό να με προσγειώσει κάπου με γερές βάσεις.

Υπάρχει αρκετός Burroughs εδώ, άπειρος Pynchon κι ένα ερωτικό ειδύλλιο που είναι ξεκαρδιστικό.

Για να πω την αλήθεια μου, προσωπικά το ερωτικό ειδύλλιο με κράτησε πιο πολύ από το υπόλοιπο χαοτικό συνονθύλευμα. Καλή προσπάθεια και καταπληκτική μετάφραση από την Έφη Γιαννοπούλου.

Αξίζει να του ρίξετε μία ματιά, αν είστε φίλοι των παραπάνω επιρροών.