Επικοινωνιακά παιχνίδια και στο βάθος... ανασχηματισμός

Πιθανόν να συνεχιστεί και με κάποιο υπουργικό συμβούλιο, αύριο, Τετάρτη, αλλά επί της ουσίας σήμερα τελειώνει. Και απομένει το ερώτημα πώς προχωρά η κυβέρνηση από εδώ και πέρα.

Το Μαξίμου κέρδισε άφθονο πολιτικό χρόνο, τουλάχιστον έως την άνοιξη του 2018, καθώς δεν φαίνεται να απειλείται με "τράβηγμα του χαλιού" από τους ευρωπαίους, ενώ, στο εσωτερικό μέτωπο, ο Κ. Μητσοτάκης, παρά τη συνεχή επίκληση στις εκλογές δεν μπορεί να τις επιβάλει. Αυτός ο (πολιτικός) χρόνος μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το Μαξίμου προκειμένου να αλλάξει το κλίμα στην κοινωνία; Δύσκολα καθώς η συμφωνία της 15ης Ιουνίου δεν αλλάζει τα δεδομένα της οικονομίας που αφορούν την κοινωνία. Το παιχνίδι θα παιχθεί στο επίπεδο της καθημερινότητας, πεδίο όπου η κυβέρνηση δεν έχει δείξει θετικά δείγματα έως σήμερα.

Οι προβληματισμοί που οδηγούν σε ανασχηματισμό

Το ερώτημα είναι αν θα μπορέσει το Μαξίμου να κινητοποιήσει υπουργούς και κρατικό μηχανισμό προκειμένου να εκμεταλλευτεί τις θετικές δεσμεύσεις της συμφωνίας. Η αβεβαιότητα μπορεί να μην απομακρύνθηκε τελείως αλλά μειώθηκε σε μεγάλο βαθμό, γεγονός που επιτρέπει μια διαφορετική διαχείριση της καθημερινότητας.

Το Μαξίμου, ωστόσο, σύμφωνα με αξιωματούχο της κυβέρνησης, θα "αναγκαστεί" να πάει σε ανασχηματισμό καθώς στα βασικά κοινωνικά πεδία υπολειτουργεί. Η κατάσταση στα νοσοκομεία -και γενικότερα στην υγεία- παραμένει προβληματική, το ίδιο και στη δημόσια διοίκηση, ενώ δράσεις που θα μπορούσαν να γίνουν σ' άλλα πεδία (π.χ. μείωση της στρατιωτικής θητείας ή των στρατοπέδων) προσκρούουν σε οργανωμένα συμφέροντα. Το θέμα της παιδείας έχει σε κάποιο βαθμό αντιμετωπιστεί, το μεγαλύτερο, όμως, πρόβλημα, αυτό της ανεργίας, δεν φαίνεται να αντιμετωπίζεται εύκολα. Παρόλο που θα υπάρξει ανάπτυξη δύσκολα η ανεργία θα μειωθεί αισθητά -σήμερα η ανεργία στους νέους είναι περίπου στο 50%, ενώ το συνολικό της ποσοστό κυμαίνεται πάνω από το 23%.

Πηγή: Eurokinissi

Πόση Γερμανία αντέχει η Ευρώπη;

Η δημοσιονομική στενότητα θα παραμείνει, ωστόσο ο τουρισμός έχει φέρει τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης με μείωση και της ανεργίας. Ένας κούκος, βέβαια, ποτέ δεν φέρνει την άνοιξη όμως, ακόμη και μία μικρή πρόοδος είναι πολύ καλύτερη από το τίποτα. Όσον αφορά το QE, σύμφωνα με την Morgan Stanley, "υπάρχει μικρό παράθυρο για την ΕΚΤ να αγοράσει ενδεχομένως ελληνικά ομόλογα, περιορίζοντας έτσι το αποτέλεσμα του QE". Τι θα κάνει, όμως, το ΔΝΤ; Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, που δεν ανακοινώθηκαν αλλά είναι γνωστά σ' όλες τις πλευρές, δεν ήταν αρκετά για να πειστεί το Ταμείο να συμμετάσχει στο πρόγραμμα και έτσι οδηγηθήκαμε σε μια "συμφωνία εν αναμονή", όσον αφορά τη συμμετοχή με χρηματοδότηση ή όχι του ΔΝΤ.

Όλα μετατίθενται για μετά τις γερμανικές εκλογές χωρίς, όμως, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι η Γερμανία θα δεχτεί να ανακοινωθούν τότε τα μέτρα ή θα τα παραπέμψει για μετά το τέλος του προγράμματος. Με την πολιτική της Γερμανίας, βέβαια, δεν ασχολούμαστε μόνο εμείς. Μόλις προχθές έγινε εκδήλωση στο Βερολίνο με τίτλο "Πόση Γερμανία αντέχει η Ευρώπη;". Ο Πιέρ Μοσκοβισί, που συμμετείχε στην εκδήλωση, τόνισε ότι του "είναι κάπως άβολο να απαντήσω ένα ερώτημα το οποίο κανονικά θα έπρεπε να απαντήσει ο Β. Σόιμπλε", και επεσήμανε ότι η Γερμανία "πρέπει να καταλάβει ότι τώρα πρέπει να προσφέρει προοπτική στον ελληνικό λαό". Δεν παρέλειψε να κάνει την αυτοκριτική του ότι "επιβάλλονται αποφάσεις χωρίς κοινοβουλευτική συμμετοχή και διαφάνεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο", ενώ τόνισε πως "συχνά αποφασίζουμε εμείς στη θέση των Ελλήνων για την τύχη τους".

Καλά είναι όλα αυτά αλλά ούτε QE μας δίνουν και ούτε ανάπτυξη εξασφαλίζουν... Άρα υπομονή και προσευχές στον Άγιο Φανούριο μήπως και... φανερωθεί η ανάπτυξη!