Το ΔΝT...«πνίγει» την κυβέρνηση με τακτική αφαίμαξης της κοινωνίας

Ενδεικτικά είναι δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα που καταγράφει το ρεπορτάζ:

«Συμπεριφέρονται σαν τον τύπο που θέλει να χωρίσει τη γυναίκα του και επειδή δεν μπορεί να της το πει ακόμα, δεν του αρέσει τίποτα και ανακαλύπτει συνεχώς ζητήματα για καβγάδες», παρατηρούσε κυβερνητικός παράγοντας.

«Καλά, πιο παπάτζας πεθαίνεις!». Η ατάκα εκφωνήθηκε αρκετά δυνατά για να την ακούσουν πολλοί θαμώνες γνωστού καφέ - δημοσιογραφικού στεκιού του Παγκρατίου. Το πολιτικό ενδιαφέρον, βέβαια, έγκειται στην ταυτότητα του προσώπου που τη διατύπωσε. Πρόκειται για τεχνοκράτη με ρόλο κλειδί στη διαπραγματευτική ομάδα της κυβέρνησης. Ο χαρακτηρισμός «παπάτζες» αναφερόταν στα τεχνικά κλιμάκια του ΔΝΤ!

Τα δύο περιστατικά, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες απηχούν τον τρόπο που αντιμετωπίζει συνολικά η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα, το ΔΝΤ.

Οι κυβερνητικοί προσάπτουν στα κλιμάκια του ΔΝΤ:

• Αδιαλλαξία σε βαθμό πρόκλησης.
• Παντελή έλλειψη επιστημονικής τεκμηρίωσης στους υπολογισμούς τους (εξ' ου και το «παπάτζες»).

Ειδικά η έλλειψη επιστημονικής τεκμηρίωσης πυροδοτεί... «τσουνάμι» αγανάκτησης στο μέγαρο της οδού Νίκης.

Οι μανδαρίνοι του ΔΝΤ, όπως τους αποκαλούν στελέχη της κυβέρνησης, ζητάνε συνεχώς περικοπές σε συντάξεις κι επιδόματα, θυμίζοντας τους γιατρούς στον "Κατά φαντασίαν ασθενή" του Μολιέρου που φώναζαν συνεχώς «Αφαίμαξη! Αφαίμαξη!».

Και οι έλληνες τεχνοκράτες κατηγορούν τους αντίστοιχους του ΔΝΤ ότι δεν μπορούν να τεκμηριώσουν με επιστημονικό τρόπο το γιατί απορρίπτουν τις ελληνικές προτάσεις, οι οποίες προκρίνουν την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού του 2018 χωρίς οριζόντιες περικοπές, αλλά με βάση τις στοχευμένες οικονομίες και την υπεραπόδοση των εσόδων. Το ΔΝΤ ούτε καν λαμβάνει υπ’ όψη του τα εξαιρετικά αποτελέσματα στην απόδοση του ΦΠΑ στα τουριστικά νησιά και τους φορολογικούς ελέγχους που δημιουργούν καινούργια δεδομένα για τα οικονομικά του κράτους.

Πώς εξηγείται όμως η στάση του ΔΝΤ;

Στις κυβερνητικές συσκέψεις συζητούν τρία σενάρια:

Σενάριο 1: Το ΔΝΤ θέλει να φύγει και δημιουργεί αγεφύρωτες διαφορές για να έχει δικαιολογία. Είναι γνωστό ότι εδώ και καιρό στο Ταμείο μαίνεται σοβαρή σύγκρουση μεταξύ αυτών που θέλουν την αποχώρηση του ΔΝΤ από την Ευρώπη θεωρώντας το ελληνικό πρόγραμμα αποτυχημένο (κυρίως οι εκπρόσωποι χωρών όπως η Βραζιλία, η Ινδία κτλ) και της «ομάδας Τόμσεν» που έχει επενδύσει την καριέρα της στο ελληνικό Μνημόνιο. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, η σύγκρουση έχει κριθεί και το ΔΝΤ δημιουργεί το κατάλληλο έδαφος για να είναι λογική η αποχώρησή του.

Σενάριο 2: Το ΔΝΤ έχει ιδεολογικές εμμονές. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, το Ταμείο καθοδηγείται από τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την οικονομική πολιτική, που δεν είναι άλλος από τον πιο σκληρό νεοφιλελευθερισμό. Τα κλιμάκια του ΔΝΤ θέλουν τις οριζόντιες περικοπές όχι τόσο για τη δημοσιονομική απόδοσή τους, όσο γιατί προωθούν το στρατηγικό σχέδιο τους για την ελληνική οικονομία.

Σενάριο 3: Το ΔΝΤ τα έχει βρει με τον Σόιμπλε. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, το ΔΝΤ ακολουθεί ρεαλπολιτίκ. Από τη στιγμή που δεν πέρασε η γραμμή του για πιο μικρά πλεονάσματα από το πολύ υψηλό 3,5%, το Ταμείο έσπευσε να προσαρμοστεί, πηγαίνοντας με τα νερά του «Μέτερνιχ» της ευρωπαϊκής οικονομίας. Η ενδεχόμενη συμμαχία ΔΝΤ - Σόιμπλε οικοδομείται με βάση την πιο ακραία εκδοχή του Μνημόνιου.

Αν ισχύει το τρίτο σκληρό σενάριο, που φαίνεται και το πιθανότερο,όπως παραδέχονται κυβερνητικά στελέχη τα περιθώρια για την κυβέρνηση Τσίπρα είναι ασφυκτικά.