Οι θεσμοί θα αποδεχθούν «απρόθυμα» την αύξηση των εισφορών εργοδοτών και εργαζομένων

Ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός από τη μια και η πολιτική αποσταθεροποίηση που θα προέκυπτε από μεγάλες περικοπές στις κύριες συντάξεις έχει οδηγήσει το ΔΝΤ, την ΕΕ, τον ESM και την ΕΚΤ να εξετάζουν, αν και με απροθυμία, το ζήτημα της αύξησης των εργοδοτικών εισφορών και των εισφορών εργαζομένων.

Σημαντικό ρόλο σε αυτό διαδραματίζει η αποφασιστικότητα της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας να προχωρήσει ακόμη και σε μονομερή νομοθέτηση της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών κατά 2 μονάδες, προκειμένου να αποφύγει τη μείωση των κύριων συντάξεων.

Η κυβέρνηση θέλει να καλύψει σημαντικό μέρος της δημοσιονομικής προσαρμογής κατά 1% του ΑΕΠ εντός του 2016 με την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και δευτερευόντως με τη μείωση επικουρικών συντάξεων, χωρίς να πειράξει τις κύριες συντάξεις. Από την πλευρά τους οι δανειστές και ειδικά το ΔΝΤ επιθυμούν να επιβληθούν μειώσεις κύριων συντάξεων από 6% έως και 30%.

Γνωρίζοντας το πολιτικό κόστος που θα συνεπαγόταν μια τέτοια εξέλιξη η κυβέρνηση είναι ανυποχώρητη στην προστασία των ήδη καταβαλλόμενων κύριων συντάξεων και δηλώνει αποφασισμένη ακόμη και να νομοθετήσει -χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των θεσμών την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 2 μονάδες, εκ των οποίων 1,5 θα επιβαρύνει τους εργοδότες (1 μονάδα για την κύρια ασφάλιση και 0,5 για την επικούρηση) και 0,5 τους εργαζομένους.

Όπως έχει διαμηνύσει τόσο στους πιστωτές όσο και τους κοινωνικούς εταίρους το μέτρο θα είναι προσωρινό για τα επόμενα 3 χρόνια, και θα συνδεθεί με την αύξηση της εισπραξιμότητας του συστήματος. Δηλαδή, εάν μέσα στο διάστημα αυτό υπάρξει αύξηση των εσόδων για τα ταμεία, θα προχωρεί σε αντίστοιχη μείωση των εισφορών.

Με βάση τα στοιχεία των κοινωνικών προϋπολογισμών τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων από ασφαλιστικές εισφορές έχουν μειωθεί, λόγω της ανεργίας και της μείωσης των μισθών, από τα 21,32 δισ. ευρώ το 2011 στα 18,1 δισ. ευρώ το 2015 και θα είναι 18,5 δισ. ευρώ το 2016, ενώ οι επιχορηγήσεις του κράτους έχουν περιοριστεί στα 13,49 δισ. ευρώ από 18,12 δισ. ευρώ το 2011. Η δαπάνη για τις πληρωμές συντάξεων, μετά τις περικοπές που έχουν γίνει, το 2016 δεν θα ξεπεράσει τα 23,7 δισ. ευρώ από 25 δισ. ευρώ που ήταν το 2011.

Ένα ακόμη επιχείρημα της κυβέρνησης προς τους δανειστές είναι ότι εκείνοι σε παρόμοιες οικονομικές συνθήκες είχαν τον Ιούλιο του 2011 συναινέσει στην αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών υπέρ του κλάδου ανεργίας του ΟΑΕΔ με τον εφαρμοστικό τότε νόμο του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015.

Θετικά προς την ίδια κατεύθυνση έχει συμβάλει και η διαβεβαίωσή της κυβέρνησης ότι θα βρεθεί νομική φόρμουλα για να παρακαμφθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές του 2012 σε συντάξεις και εφάπαξ του Δημοσίου.

Μπορεί οι δανειστές να ενδιαφέρονται για τη μακροχρόνια εξασφάλιση ενός χαμηλού κόστους του συνταξιοδοτικού συστήματος, ωστόσο φαίνεται να αναγνωρίζουν τους περιορισμούς που θέτει το πολιτικό πλαίσιο και στη φάση αυτή θα έκαναν τις ίδιες υπαναχωρήσεις που έκαναν το 2011.