Από τι έπασχαν Πολύφημος, Κέκροπας και Κουασιμόδος: Η επιστήμη «φωτίζει» τη μυθολογία

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο κύκλωπας Πολύφημος, τον οποίο τύφλωσε ο πολυμήχανος Οδυσσέας. Ήταν πράγματι αποκύημα της φαντασίας του Ομήρου ή υπαρκτό πρόσωπο το οποίο έπασχε από κυκλωπία; Αλλά και ο Κέκροπας, ο μυθικός πρώτος βασιλιάς της Αθήνας, που ήταν μισός άνθρωπος και μισός φίδι, ίσως να υπήρξε στην πραγματικότητα και να εμφάνιζε συμπτώματα ιχθύασης.

Πέρα από τα ελληνικά σύνορα, ο Κουασιμόδος, ο πιο διάσημος κωδωνοκρούστης της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ίσως να ήταν ένας ασθενής με νευροϊνωμάτωση και όχι δημιούργημα του Βίκτωρος Ουγκό.

Την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τους πρωταγωνιστές της ελληνικής - και όχι μόνο - μυθολογίας, επιχειρούν να αποκαλύψουν συνολικά 40 επιστήμονες, μέσα από τις 330 σελίδες της επίτομης δίγλωσσης έκδοσης «Υβριδικά και ιδιότυπα όντα. Αποκλίσεις από την "κανονικότητα" στην Αρχαία Ελληνική Μυθολογία και στη Σύγχρονη Ιατρική» που επιμελήθηκαν οι καθηγητές στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Παναγιώτης Ν. Σουκάκος (Ορθοπεδικής), Αριάδνη Γκάρτζιου-Τάττη (Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας) και Μηνάς Πασχόπουλος (Μαιευτικής-Γυναικολογίας).

«Τέρας είναι αυτό που αποκαλύπτει τη θεϊκή βούληση στους ανθρώπους, γι' αυτό και τα ουράνια φαινόμενα ως θεόσταλτα σημάδια ονομάζονται τείρεα και ο Δίας ως κατ' εξοχήν θεός των οιωνών λατρεύεται και ως Τεράστιος» επισημαίνουν οι συγγραφείς. Κάτι που θα αλλάξει στην εποχή του Αριστοτέλη (4ος αι. π.Χ.) με αποτέλεσμα το τέρας, από θεόσταλτο σημάδι με εξέχουσα θρησκευτική σημασία, να εξελιχθεί σε συνώνυμο της γενετικής ανωμαλίας.

«Πιθανότατα η γέννηση των όντων αυτών ανάγεται στην εποχή της πρώτης ανακάλυψης ζωικών απολιθωμάτων από τον προϊστορικό άνθρωπο, μια συνάντηση που πιθανόν δεν συνέβη μόνο μία φορά και μόνο σε ένα μέρος. Γνωρίζουμε ότι στην εποχή του περιηγητή Παυσανία (2ος αι. μ.Χ.) απολιθώματα επιδεικνύονταν για να τεκμηριώσουν την ύπαρξη μυθικών τεράτων, τα οποία οι αρχαίοι είχαν εντάξει στους κοσμογονικούς τους μύθους και τη μυθολογική και θρησκευτική εικονογραφία τους. Τα παλαιοντολογικά απολιθώματα κυρίως της Πλειστόκαινου στην Ελλάδα αφθονούν, με πιο συχνά μεγαλόσωμα είδη τους ελέφαντες, τα μαμούθ, τους ρινόκερους, τους πάνθηρες, τις ύαινες, τις καμηλοπαρδάλεις και τα ελάφια. Και οι άνθρωποι της Εποχής του Χαλκού (3η και 2η χιλιετία π.Χ.) που δεν μπορούσαν να τα ερμηνεύσουν δημιούργησαν εξωτικούς προγονικούς κόσμους και μεταφυσικά φυσικά περιβάλλοντα για τα όντα αυτά», σημειώνεται στον τόμο.

Γι' αυτό και θεωρείται κατά μία εκδοχή ότι ο μύθος των Κυκλώπων σχετίζεται με τον εντοπισμό σε διάφορα σημεία της Μεσογείου (Κρήτη, Κύπρος, Σικελία, Μάλτα κ.λπ.) κρανιακών οστών νάνων ελεφάντων. Η κοιλότητα της προβοσκίδας πιστευόταν ότι είναι κοιλότητα του ενός κεντρικού ματιού, όπως αυτό του Πολύφημου.

Μια διαφορετική εκδοχή ωστόσο παρουσιάζουν οι επιστήμονες σε άλλα άρθρα της έκδοσης, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας Τα Νέα. Εκτιμούν ότι τα πάσχοντα από κυκλωπία - μια χρωμοσωματική ανωμαλία κατά την οποία τα μάτια έχουν μερικά ή ολικά ενωθεί «σε ένα μέσο οφθαλμό που κατασκηνώνει σε ένα μονήρη οφθαλμικό κόγχο» - νεογέννητα ενέπνευσαν τον μύθο των κυκλώπων.

Αιτία δε για την ανωμαλία αυτή ενδέχεται, σύμφωνα με τον Ιπποκράτη, να αποτελεί ο λευκός ελλέβορος, ένα φυτό τερατογόνο που μπορεί να προκαλέσει μια ιδιαίτερα σοβαρή συγγενή διαταραχή του κεντρικού νευρικού συστήματος και ειδικότερα του προσθίου εγκεφάλου με αποτέλεσμα την αδυναμία διαχωρισμού και του οπτικού συστήματος σε δύο οφθαλμούς.

Επιστημονική εξήγηση ωστόσο φαίνεται να υπάρχει και για όσους ήταν κατά το ήμισυ φίδια, όπως ο βασιλιάς των Αθηνών Κέκροπας, και η σύζυγος του τιτάνα Τυφώνα, Έχιδνα. Εστιάζοντας στις βλάβες του δέρματος, θα μπορούσε να εξηγηθεί η παθολογική εικόνα του Κέκροπα στο πλαίσιο των κληρονομούμενων διαταραχών κερατινοποίησης και συγκεκριμένα των ιχθυάσεων, που δίνουν την αίσθηση ότι ο ασθενής έχει σκληρά λέπια στην επιδερμίδα του.

Όσο για τον ήρωα της Παναγίας των Παρισίων, τον Κουασιμόδο με την εξαιρετικά σημαντική κυφοσκολίωση και ένα εξόγκωμα που κάλυπτε τον αριστερό οφθαλμό, η οποία του προσέδιδε μια εικόνα ιδιόμορφου «κύκλωπα», οι επιστήμονες διατείνονται ότι ενδέχεται να έπασχε από νευροϊνωμάτωση. Μια πάθηση στην οποία παρατηρείται παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης με ανάπτυξη παρασπονδυλικών όγκων (που θα μπορούσε να αντιστοιχεί στην «καμπούρα» του ήρωα καθώς και όγκων στην περιοχή των οφθαλμών).