Επιστροφή στο... σπίτι για την Miss Simpson
Στο φυσικό της περιβάλλον επέστρεψε η Miss Simpson, ο θηλυκός πιγκουίνος που εδώ και καιρό απολάμβανε την φροντίδα των ανθρώπων της Τασμανίας, που την βρήκαν βαριά τραυματισμένη έπειτα από επίθεση που δέχθηκε από σκύλο.
Τον Ιούλιο του 2014, περιπατητές στο Cockle Creek, στη νότια Τασμανία, είδαν έναν σκύλο να επιτίθεται σε έναν πιγκουίνο. Ενημέρωσαν τους υπεύθυνους ενός πάρκου άγριας ζωής, που εντόπισαν τον θηλυκό πιγκουίνο να περιπλανιέται τραυματισμένος στην ακτή. Την περιέθαλψαν, περιποιήθηκαν τα τραύματά της στην ράχη, το στήθος και το πόδι, της παρείχαν κάθε φροντίδα που χρειαζόταν.
Με έκπληξη διαπίστωσαν πως το μικρό ζώο με τα κίτρινα φρύδια, ανήκει σε ένα είδος πιγκουίνων που ζει στη Νέα Ζηλανδία, σε μια περιοχή που απέχει περισσότερα από 200 χιλιόμετρα από το σημείο όπου εντοπίστηκε, γεγονός που τους προβλημάτισε καθώς δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πώς βρέθηκε τόσο μακριά από το «σπίτι» του.
Τα τραύματα του μικρού πιγκουίνου ήταν τόσο σοβαρά κι εκτεταμένα, που το ζώο είχε χάσει τις... αδιάβροχες ιδιότητές του, γεγονός που καθιστούσε αδύνατη την επιβίωσή του στα παγωμένα νερά και συνεπώς την επιστροφή του στην πατρίδα του, τα νησιά Snares που βρίσκονται νότια του Ουέλινγκτον.
Η Miss Simpson όπως την ονόμασαν, υποβλήθηκε σε επέμβαση, που κρίθηκε απαραίτητη για την υγεία της και στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε ένα κέντρο που εξειδικεύεται στην προστασία και την φροντίδα των πιγκουίνων, προκειμένου να αρχίσει σταδιακά η αποκατάστασή της.
Εκεί πέρασε αρκετό καιρό, ώσπου να επουλωθούν οι πληγές της, να πάρει βάρος και να ξεπεράσει τις λοιμώξεις που την ταλαιπώρησαν, όπως αναφέρει ο Guardian. Τα τραύματά της επουλώνονταν πολύ πιο αργά από το συνηθισμένο, γεγονός που δεν επέτρεπε σε νέα φτερά να αναπτυχθούν ώστε να δυναμώσει και να επιστρέψει και να επιβιώσει στα παγωμένα νερά.
Όμως χάρη στην επιμονή και την φροντίδα των ανθρώπων που βρέθηκαν κοντά της, η Miss Simpson άρχισε να βγάζει νέα φτερά, ενώ και τα τραύματά της επουλώθηκαν κι έτσι μετά από τρία χρόνια ήταν έτοιμη να επιστρέψει στον ωκεανό.
Οι άνθρωποι που την περιέθαλψαν και τη φρόντισαν όλα αυτά τα χρόνια μέχρι να γίνει και πάλι υγιής και δυνατή, βρέθηκαν δίπλα της όταν έφθασε η στιγμή να επιστρέψει στο φυσικό της περιβάλλον.
Την οδήγησαν σε μια παραλία στη νότια Τασμανία και την είδαν δειλά δειλά να πλησιάζει στη θάλασσα περπατώντας πάνω στη βρεγμένη άμμο και να αφήνει το νερό να βρέξει τα πόδια της. Στη συνέχεια βούτηξε το ράμφος της στα νερά του ωκεανού, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό κι όταν άρχισε να αισθάνεται ασφάλεια με το υγρό στοιχείο, αφέθηκε να την παρασύρει.
Έκανε μερικές βουτιές στο νερό, επέστρεψε στην ακτή, σαν να ήθελε να αποχαιρετήσει τους ανθρώπους που την φρόντισαν τόσο καιρό και στη συνέχεια εξαφανίστηκε στα νερά του ωκεανού.