Τα νέα «όπλα» στη φαρέτρα Μακρόν και η δύσκολη επόμενη ημέρα για τη Γαλλία
Όταν στις 9 Ιουνίου δύο ώρες πριν την ανακοίνωση της συντριβής στις ευρωεκλογές ο Πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν συγκαλούσε έκτακτη συνάντηση στο Μέγαρο των Ιλισίων, κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα ένα μήνα αργότερα.
Οι βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία θα μείνουν στην ιστορία της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας για αρκετούς λόγους, αλλά κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο οι δημοκρατικές δυνάμεις – συγκεκριμένα οι πολίτες, ανέτρεψαν ένα αποτέλεσμα που όλοι θεωρούσαν τετελεσμένη κατάσταση.
Τρεις πλέον ημέρες μετά την ολοκλήρωση του Β' γύρου και τη νίκη της αριστεράς, δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική εξέλιξη στο ζήτημα του σχηματισμού Κυβέρνησης στη χώρα και δεν φαντάζει πιθανό κάτι τέτοιο να γίνει και σύντομα.
Από την πλευρά της η Αριστερά με τα κόμματα του Συνασπισμού που κατέγραψαν το μεγαλύτερο ποσοστό εδρών, δεν φαίνεται να έχει βρει τη χρυσή τομή και το πρόσωπο εκείνο που θα προταθεί για Πρωθυπουργός και από την άλλη η παράταξη του Γάλλου Προέδρου και ο ίδιος προσωπικά δεν φαίνεται να βιάζονται.
Μετά την επιστροφή Μακρόν από τις ΗΠΑ οι εξελίξεις
Η Γαλλία είναι επί της ουσίας με την Κυβερνητική Σύνθεση της απερχόμενης Κυβερνητικής πλειοψηφίας και το μέγαρο των Ιλισίων επίσημα δηλώνει πως οι εξελίξεις θα «τρέξουν» με την επιστροφή του Μακρόν από τις ΗΠΑ και τη διάσκεψη του ΝΑΤΟ, ενώ ανεπίσημα διαρρέεται πως σήμερα δεν υπάρχει σχήμα που να έχει επικρατήσει ώστε να ηγηθεί της νέας Κυβέρνησης.
Γαλλικά μέσα αναφέρουν, πως ίσως αυτή τη φορά ο Μακρόν να είχε οργανώσει κάτι πολύ πιο πολύπλοκο από αυτό που φαίνεται. Υπάρχουν αναλυτές που υπογραμμίζουν όλο και πιο εμφατικά πως ίσως σήμερα ο Εμανουέλ Μακρόν να υλοποιεί ένα σχέδιο από το οποίο θα βγει διπλά κερδισμένος ο ίδιος προσωπικά και φυσικά οι φιλοδοξίες του.
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο γαλλικό Τύπο, ο Μακρόν φαίνεται να έχει εδώ και αρκετό καιρό συνειδητοποιήσει πως οι πολιτικές του και ο ίδιος προσωπικά είναι εξόχως δυσάρεστοι στο μεγαλύτερο κομμάτι της γαλλικής κοινωνίας.
Ο Μακρόν αποδέχθηκε την πραγματικότητα και εδώ και καιρό φαίνεται να έθεσε τις βάσεις για όσα διαδραματίζονται σήμερα.
Από τη μία πήρε πάνω του αρκετές φορές – όσα και τα διαγγέλματα στον γαλλικό λαό, την ευθύνη και από την άλλη προγραμμάτισε να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση προκειμένου να μη συνεχίσει να χάνει σε δημοτικότητα η παράταξή του.
Συγκέντρωσε ο ίδιος τα πυρά των πάντων και έστειλε μήνυμα στους Γάλλους να καταψηφίσουν τον ίδιο, όχι όμως και την Δημοκρατία.
Το μήνυμα ήταν έξοχα εκφρασμένο και φαίνεται πως έφτασε με ευκρίνεια στα αυτιά του γαλλικού λαού.
Κερδισμένος ο Μακρόν από τα δημοκρατικά «ένστικτα των Γάλλων»
Στον πρώτο γύρο κυριολεκτικά τον «μαύρισαν» ενώ στον δεύτερο αναγκάστηκαν να ακολουθήσουν τα Δημοκρατικά τους ένστικτα, «μαυρίζοντας» το κόμμα των Λε Πεν Μπαρνετλά.
Από αυτή την κίνηση και τη συνεννόηση με το Νέο Λαϊκό Μέτωπο κερδισμένος βγήκε μόνο ο Μακρόν. Ναι, η αριστερά κέρδισε, αλλά ο επί επτά χρόνια Πρόεδρος της χώρας έλαβε σχεδόν τις διπλάσιες έδρες από αυτές που προέβλεπαν οι δημοσκόποι στις 30 Ιουνίου.
Σήμερα ο Μακρόν δεν έχει ορίσει Πρωθυπουργό από τον Συνασπισμό που κέρδισε τις περισσότερες έδρες και έχει την ακροδεξιά και πάλι στα σχοινιά.
Ο Μακρόν έχει και πάλι κερδίσει χάνοντας… Τα παραπάνω μπορεί να είναι δηλωτικά πολιτικής «μαεστρίας» αλλά θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να συνεχίσει ο Γάλλος Πρόεδρος τις «καθυστερήσεις», καθώς θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως το Νέο Λαϊκό Μέτωπο αργά ή γρήγορα θα καταλήξει σε επιλογή προσώπου που ο Μακρόν δεν θα μπορεί να αρνηθεί να ορκίσει Πρωθυπουργό και να του δώσει τα κλειδιά του Ματινιόν.
Μέχρι τότε πάντως φαίνεται πως θα έχει και ο ίδιος συγκεκριμένα, νέα όπλα στη φαρέτρα του.
Σήμερα από τη μία επιχειρεί να διαλύσει το Συνασπισμό του Λαϊκού μετώπου παίρνοντας με το μέρος του τους Σοσιαλιστές που έχουν ξεκαθαρίσει πως δεν θέλουν να κυβερνήσουν με τον Μελανσόν και από την άλλη προσεγγίζει ο ίδιος της παραδοσιακή γαλλική δεξιά (Republicains) στοχεύοντας πλέον στην ενσωμάτωσή της στην δική του πτέρυγα.
Όποιο και από τα δύο σενάρια κι αν «λειτουργήσει» ο Μακρόν και η παράταξή του αυτόματα θα γίνουν σε απόλυτους αριθμούς η πρώτη δύναμη στη νέα Εθνοσυνέλευση.
Αν αυτό συμβεί τότε ο Γάλλος Πρόεδρος έχει την επιλογή να προτείνει συνεργασία – για τα μάτια της Γαλλίας και μόνο- στην αριστερά που θα αρνηθεί και τότε θα σχηματίσει εκ νέου Κυβέρνηση με τους δικούς του όρους.
Όλο αυτό είναι ξεκάθαρο πως θα προκαλέσει τεράστια – κοινωνική και πολιτική – αναταραχή αλλά ο Εμανουέλ Μακρόν φαίνεται πως δεν φοβάται για ακόμη μία φορά να βρεθεί σε αυτή τη θέση.
Τα πολιτικά αποτελέσματα πάντως μίας τέτοιας κίνησης θα είναι απίθανο να μη δώσουν για ακόμη μία φορά τεράστια ώθηση στην ακροδεξιά η οποία θα φαντάζει ως η μόνη «αδοκίμαστη» και μοιραία «φερέγγυα» πολιτική λύση…