Από τους Bobbies στους ...Robocops

Η Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου -η Βρετανία δεν έχει εθνική αστυνομική δύναμη- δημιουργήθηκε το 1829 βάσει νομοσχεδίου του τότε υπουργού Εσωτερικών, σερ Ρόμπερτ (Μπόμπι) Πιλ. Η μαύρη στολή των αστυνομικών εσκεμμένα δεν έμοιαζε στρατιωτική ώστε να μην θυμίζει τις αυτόνομες ομάδες επιτηρητών και στρατιωτών που είχαν αναλάβει με εξαιρετικά αμφιλεγόμενα αποτελέσματα τη διατήρηση της τάξης. Σταδιακά, το οπλισμένο μόνο με ένα μικρό κλομπ και μια σφυρίχτρα, νέο αστυνομικό σώμα κατέκτησε τη συμπάθεια των Λονδρέζων που τους ονόμασε Μπόμπις -από το χαϊδευτικό του υπουργού που τους δημιούργησε.

Αν και ενδεικτικές της κυρίαρχης αντίληψης, οι ιστορίες για την εποχή όπου υπήρχε άγραφη συμφωνία αστυνομικών και κακοποιών για τη μη χρήση ένοπλης βίας, είναι μάλλον αστικός μύθος. Ήδη από το 1884 και τη δολοφονία δύο αστυνομικών, όσοι αστυνομικοί το επιθυμούσαν μπορούσαν να φέρουν μαζί τους ένα ρεβόλβερ -τον «καθησυχαστή» όπως το αποκαλούσαν. Η πρακτική αυτή εγκαταλείφθηκε το 1936 οπότε και τα όπλα έμειναν κλειδωμένα στο αστυνομικό τμήμα, μέχρι τον Δεκέμβριο του 1966, οπότε και δημιουργήθηκε η Ένοπλη Δύναμη μετά τη δολοφονία τριών αστυνομικών με πολιτικά που κυνηγούσαν μια συμμορία ένοπλων ληστών.

Υπάρχουν μια σειρά διαβαθμίσεις, από τους Εξουσιοδοτημένους Ένοπλους Αστυνομικούς (AFO) που φέρουν μόνο ένα περίστροφο ως το ειδικά εκπαιδευμένο σώμα για την αντιμετώπιση τρομοκρατικών ενεργειών με δύναμη περίπου 130 αστυνομικών. Όσοι θέλουν να ενταχθούν στις ένοπλες μονάδες περνούν από μια διαδικασία επιλογής σε δυο στάδια και εκπαίδευση εννέα εβδομάδων. Οι επίλεκτες μονάδες που αναπτύσσονται στο Λονδίνο για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας έχουν εκπαιδευτεί για τουλάχιστον τρεις επιπλέον μήνες και έχουν μάθει να λειτουργούν σε διάφορα πεδία, στο νερό, αναρριχώμενοι και σε μοτοσικλέτες.

Παρά τη συνεχή εκπαίδευση, η δράση του Ένοπλου Τμήματος δεν είναι χωρίς αμφιλεγόμενες στιγμές. Η χαρακτηριστικότερη ήταν στις 4 Αυγούστου του 2011 όταν υπό αμφιλεγόμενες συνθήκες πυροβόλησαν και σκότωσαν στη συνοικία του Τότεναμ τον 29χρονο, πατέρα τεσσάρων παιδιών, Μαρκ Ντάγκαν που ήταν ύποπτος για εμπορία ναρκωτικών. Το περιστατικό ακολούθησαν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που εξελίχθηκαν στις μεγάλες ταραχές του Λονδίνου, κατά τις οποίες σκοτώθηκαν πέντε άνθρωποι, τραυματίστηκαν τουλάχιστον 16, πάνω από 100 σπίτια καταστράφηκαν και πλήθος καταστημάτων λεηλατήθηκε, με τις συνολικές καταστροφές να φτάνουν περίπου τα 200 εκατομμύρια λίρες.

Δεν πρόκειται για απλή αποστολή. Όπως συμβούλευσε σε φόρουμ αστυνομικών, ένας παλιός αστυνομικός ένα νεαρό συνάδελφό του που ήταν ιδιαίτερα πρόθυμος να καταταγεί στις ένοπλες δυνάμεις: «Κατανοώ ότι σε ενδιαφέρει, αλλά η σκληρή πραγματικότητά είναι πως πρέπει να είσαι προετοιμασμένος, αν χρειαστεί, να πυροβολήσεις και πιθανόν να σκοτώσεις κάποιον. Κι έπειτα να είσαι προετοιμασμένος να ζήσεις με αυτό και με την εμπειρία και με τις συνέπειες που αναπόφευκτα ακολουθούν [...] και με το ενδεχόμενο να αντιμετωπίσεις ποινικές ευθύνες αν κριθεί πως πήρες την λάθος απόφαση.»

Αποφάσεις και συναισθήματα που δεν θα αναγνώριζε ένας Μπόμπι του 19ου αιώνα, κάτω από την μαύρη του μπέρτα, με το ψηλό πηλήκιο και το διακριτικό αστυνομικό σήμα. Η σύγχρονη πραγματικότητα είναι πια σύνθετη για όλους, «κλέφτες κι αστυνόμους».