Γαλλία: το διακύβευμα των προκριματικών εκλογών της Δεξιάς (vid)
Οι σημερινές πρώτες προκριματικές -όπως και ο δεύτερος γύρος στις 27 Νοέμβρη- για το χρίσμα του υποψηφίου της Κεντροδεξιάς στις γαλλικές προεδρικές εκλογές του ‘17 πραγματοποιούνται σε μια κρίσιμη περίοδο για τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον απόηχο της επικράτησης Τραμπ και της ψήφου υπέρ του Brexit.
Μεταξύ των 7 υποψηφίων, τα μεγάλα φαβορί είναι ο Σαρκοζί και οι πρώην πρωθυπουργοί Ζιπέ και Φιγιόν, με τον τελευταίο, μάλιστα, να έχει ελαφρύ προβάδισμα στο όριο του στατιστικού λάθους. «Το ποιος θα εκλεγεί είναι το πρώτο μεγάλο διακύβευμα για το χώρο μας», λέει στο CNN Greece o αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Αξέλ Πονιατοφσκί και προσθέτει: «Από τη μεριά μου, ελπίζω να είναι ο Αλέν Ζιπέ, τον οποίο υποστηρίζω και ο οποίος φαίνεται να είναι σήμερα ο καλύτερα προετοιμασμένος, ανάμεσα σε διάφορους υποψηφίους, για να αναλάβει το προεδρικό αξίωμα. Στη συνέχεια θα έρθει η ώρα της προεδρικής εκλογής, όπου θα έχουμε έναν και μόνο υποψήφιο, αφού όσοι δεν επικρατήσουν στις προκριματικές θα είναι υποχρεωμένοι να υποστηρίξουν τον νικητή και επομένως θα έχουμε έναν υποψήφιο της Δεξιάς και του Κέντρου».
Και ο οποίος θα πρέπει να νικήσει στο δεύτερο γύρο των προεδρικών του Μαΐου την αδιαφιλονίκητη -όπως προβλέπουν δημοσκόποι και αναλυτές- αντίπαλό του, Μαρίν Λεπέν.
Γραφεία Εθνικού Μετώπου - Νορμανδία
Στην πόλη Εβρέ, της περιφέρειας Ερ της Νορμανδίας, συναντώ τον επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, Εμανουέλ Καμουάν. Η συνομιλία μαζί του γίνεται λίγη ώρα μετά το τέλος της συνάντησης που είχαν τα μέλη της τοπικής του Εβρέ με θέμα το μεταναστευτικό. «Οι ξεκάθαρες θέσεις μας σε ό,τι ταλαιπωρεί τους Γάλλους, εξηγούν», μου λέει, «την άνοδο και τη δυναμική μας» και συνεχίζει:
Καμιά πολιτική δύναμη της περιφέρειας, είτε προέρχεται από το δικό μας είτε από άλλο χώρο, δεν αμφιβάλλει σήμερα ότι η Μαρίν Λεπέν στην περιφέρεια της Ερ θα είναι πρώτη στις προεδρικές εκλογές [...] Το πρώτιστο πρόβλημα που οι Γάλλοι περιμένουν από εμάς να λύσουμε είναι η ανεργία. Ο Πρόεδρος Ολάντ είπε 'θα μειώσω την ανεργία', μετά εξήγησε ότι απλώς θα αντιστρέψει την καμπύλη και τελικά, φτάνοντας στο τέλος της θητείας του, τα ποσοστά της ανεργίας συνεχίζουν να σκαρφαλώνουν. Υπάρχουν ολένα και περισσότεροι άνεργοι και επιπλέον έχουμε μια εισροή πληθυσμού που αποτελείται από ξένους σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, οι οποίοι δημιουργούν επιπρόσθετα προβλήματα στο επίπεδο της εργασίας. Και ακούμε και σχόλια από διάφορες παρατάξεις -κάτι που εκνευρίζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού- ότι φέρνουμε αυτούς τους ανθρώπους στο έδαφός μας και επιπλέον θα τους βρούμε και δουλειά. Αυτό είναι εντελώς ουτοπικό, εφόσον δεν μπορούμε καν να βρούμε δουλειά στους ανθρώπους που δεν βρίσκονται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, είτε είναι ξένοι είτε είναι Γάλλοι.
O Εμανουέλ Καμουάν στα γραφεία του Εθνικού Μετώπου στο Εβρέ της Νορμανδίας - πηγή: Μαρία Καρχιλάκη
O 'τρίτος άνθρωπος' και τα αν
O τρίτος άνθρωπος που προέκυψε αίφνης, δηλαδή ο Φιγιόν, σε μια κούρσα που μέχρι πριν από μερικά 24ωρα είχε τα χαρακτηριστικά μονομαχίας Ζιπέ - Σαρκοζί, περιπλέκει τα πράγματα. Ορισμένες από τις σκληροπυρηνικές απόψεις του δεν διαφέρουν πολύ από εκείνες του Σαρκοζί. Αν περάσει στο δεύτερο γύρο μαζί με τον Ζιπέ συγκεντρώνει πιθανότητες να επικρατήσει. Αν συμβεί αυτό, τότε η μετατόπιση θα είναι προς τα δεξιά και η αναμέτρηση με την κ. Λεπέν μπορεί να επιφυλάσσει εκπλήξεις. Σε αντίθετη περίπτωση, εάν δηλαδή κυριαρχήσει ο Ζιπέ ο οποίος εκπροσωπεί το διαχωρισμό της Δεξιάς από την Ακροδεξιά, πιθανότατα θα καταφέρει -με τη στήριξη αριστερών και κεντροαριστερών- μεγαλύτερη συσπείρωση αντιπαρατιθέμενος με την επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου και υπέρμαχο του Frexit.
Στη διάρκεια των 5 ετών του κυρίου Ολάντ, η Γαλλία έχασε 600.000 θέσεις εργασίας και δημιούργησε σημαντικά χρέη. Επομένως είναι θεμελιώδες να αποκαταστήσουμε τη χώρα μας στους τομείς της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας. Το άλλο διακύβευμα είναι η Ευρώπη, στην οποία όλοι εμείς ανήκουμε. Η Γαλλία έχασε μέρος της επιρροής της στην Ευρώπη, λόγω των κακών της (οικονομικών) αποτελεσμάτων -δεν είναι πια αξιόπιστη, δεν έχει πια ειδικό βάρος- και για να μπορέσει η Ευρώπη να συνεχίσει να προοδεύει είναι πολύ σημαντικό να ξανακάνουμε τη Γαλλία ισχυρή μέσα στους κόλπους του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. -Αξέλ Πονιατοφσκί, βουλευτής Δεξιάς - υποστηρικτής Αλέν Ζιπέ
Σοσιαλιστικό κόμμα - Παρίσι
Στα κεντρικά γραφεία του σοσιαλιστικού κόμματος στο Παρίσι συναντώ την εκπρόσωπο τύπου, Κορίν Ναρασιγκάν. Οι δικές τους προκριματικές θα γίνουν στα τέλη του Γενάρη -διαδικασία από την οποία θα πρέπει να περάσει και ο Ολάντ, ο οποίος καταρρέει δημοκοπικά, αν τελικώς αποφασίσει να διεκδικήσει το χρίσμα. Από το 2012 και την ηγεμονία της παράταξης, μοιάζει να έχει μεσολαβήσει αιώνας.
H εκπρόσωπος τύπου του σοσιαλιστικού κόμματος, Κορίν Ναρασιγκάν - πηγή: Μαρία Καρχιλάκη
Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσεις αυτά που πετύχαμε, αφής στιγμής υπήρξαν πράγματα στα οποία αποτύχαμε. Η πολιτική ξέρετε είναι επίμονη βάσανος κι εμείς δεν υπήρξαμε πάντα αποτελεσματικοί στο να εξηγούμε γιατί κάναμε ή δεν κάναμε συγκεκριμένα πράγματα. Οι προκριματικές θα μας βοηθήσουν να αποτιμήσουμε τι κάναμε καλά και τι όχι με στόχο εκείνος που θα επικρατήσει να επικεντρωθεί στο πώς θα προχωρήσουμε εφεξής [...] Η δημοκρατία και οι δημοκρατικές αξίες είναι το διακύβευμα. Η λειτουργία της δημοκρατίας με τρόπο ώστε οι πολίτες να αντιλαμβάνονται την αποτελεσματικότητα των πολιτικών δράσεων, ό,τι έχουν έλεγχο στις ζωές τους. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι οι αξίες της γαλλικής δημοκρατίας -τι σημαίνει να υπάρχουν κανόνες δικαίου, η σχέση μας με την εθνική μας ταυτότητα, και κατά συνέπεια με το κοσμικό κράτος και το ισλάμ. Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει ελευθερία, ισότητα. Αυτό που έχει σειρά είναι να προσδώσουμε νόημα στην αδελφοσύνη. Αυτό θα είναι στο επίκεντρο των επικείμενων εκλογών. -Κορίν Ναρασιγκάν, εκπρόσωπος τύπου του σοσιαλιστικού κόμματος
Από το δεύτερο γύρο των οποίων, όμως, οι Σοσιαλιστές και εν γένει η Αριστερά -τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα- θα είναι απούσα ενώ η προεδρική αναμέτρηση ενδεχομένως να έχει ήδη κριθεί στις προκριματικές της Κεντροδεξιάς. Σε κάθε περίπτωση, διχασμός, έριδες, προσωπικές φιλοδοξίες, ένδεια πολιτικής και ιδεών για ν’ αντιμετωπιστούν τα πιεστικά προβλήματα της κοινωνίας δείχνουν -και εδώ- την αποτυχία των mainstream κομμάτων να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των πολλών και εξηγούν -όπως και αλλού- την άνοδο αντισυστημικών πολιτικών δυνάμεων.