Οι πολιτειακοί θεσμοί και ο άνθρωπος στην εικόνα μιας μπάλας - σημείου πολιτισμού

Εκτός και αν πιστεύουν πως με μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια παθητικών πολιτών που ψάχνουν τη ντόπα για να ξεχαστούν από τα προβλήματα, συνωστιζόμενοι υπό τη σκέπη της ματαιοδοξίας τους και με εμπροσθοφυλακή τη γλοιώδη αλητεία και αήθεια ολίγων εξανδραποδισμένων στα κομβικά πόστα, μπορούν να κάνουν κυβέρνηση εξουσίας εκμεταλλευόμενοι την αθέατη πλευρά της δημοκρατίας.

Κάτι τέτοιο, θα δήλωνε την πιο σοβαρή κρίση: μια κρίση πολιτειακού πολιτισμού (πιστεύω πως τη ζούμε ήδη) με την ευρύτερη έννοια.

Η ελπίδα: στο τέλος της ιστορίας, όπου και αν υπάρχει πραγματική δημοκρατία ακόμη, αυτή νικά και καταδικάζει νομοτελώς τα πρόσωπα και τα πράγματα που την εξευτελίζουν καιροσκοπώντας πάνω στη γενναιοδωρία ή στα ευάλωτα σημεία των θεσμών της.

Και κάτι σχετικό από τη διεθνή επικαιρότητα, με τίτλους:

Ξεκινά το Mundial 2022 στο Κατάρ, μια χώρα με τυρρανικό καθεστώς που επέλεξε η FIFA για τη διοργάνωση, με έναν χορό δισεκατομμυρίων δολαρίων ολόγυρα.

• Υπολογίζεται πως έχουν πεθάνει κατά τη διάρκεια των έργων περισσότεροι από 6.500 χιλιάδες απελπισμένοι και ευάλωτοι μετανάστες, που εργάζονται για 1 ευρώ την ώρα, σε συνθήκες απάνθρωπες, με ανύπαρκτα εργατικά δικαιώματα.
• Ασκούνται πιέσεις από οργανισμούς για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ποδοσφαιριστές, ακόμη και χορηγούς (αναφέρονται τέσσερεις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις), ώστε να δοθούν αποζημιώσεις στους μετανάστες εργάτες, ισόποσες του συνολικού ποσού που θα διαθέσει η FIFA στις ομάδες (440 εκατ. δολάρια).
• Το ερώτημα: μπορεί να υπάρξει παγκόσμιος πρωταθλητής του ανθρωπισμού σε αυτό το εμπορικό show του λαοφιλέστερου αθλητικού θεάματος;
  
  (*) Γιάννης Ρούντος: Σύμβουλος Σχέσεων, Επικοινωνίας - Δημόσιας εικόνας και Βιωσιμότητας, με ειδικότερη ενασχόληση στον Πολιτισμό.