Το ζευγάρι Γερμανών που τόλμησε να ανοίξει πιτσαρία στην Ιταλία

Οι 60χρονοι Τόμας Χάρτκε και η Ιρένα Χόρμπραντ διευθύνουν την A Teira, τη μοναδική πιτσαρία που λειτουργεί όλο το χρόνο στο χωριό Αϊρόλε, στη Λιγουρία. Από τους 450 κατοίκους, οι 150 είναι ξένοι.

Αυτό που ξεκίνησε ως διακοπές πριν από σχεδόν 50 χρόνια μετατράπηκε σε μια νέα ζωή γεμάτη απροσδόκητα γαστρονομικά επιτεύγματα.

«Ερωτευτήκαμε αυτό το μέρος το 1975, όταν το επισκεφτήκαμε για πρώτη φορά», λέει ο Χάρτκε, πρώην λιθοξόος που έγινε σερβιτόρος. «Επιστρέψαμε πολλές φορές, και πριν από 23 χρόνια μετακομίσαμε εδώ για τα καλά και νοικιάσαμε σπίτι».

Για μερικά χρόνια διηύθυναν το κεντρικό μπαρ του χωριού και το 2016 ανέλαβαν την πιτσαρία.

Πώς να πουλήσεις πίτσα στους Ιταλούς

Ακούγεται εύκολο, αλλά είναι μεγάλη πρόκληση να φτιάξεις μια καλή – ή έστω αποδεκτή – πίτσα και να ελπίζεις ότι οι ντόπιοι δεν θα την έβρισκαν αποκρουστική.

«Ξέραμε ότι δεν θα ήταν εύκολο να σερβίρουμε πίτσα στους Ιταλούς - είναι ένα τόσο ιερό φαγητό γι’ αυτούς, αλλά ποτέ δεν φοβηθήκαμε να προσπαθήσουμε και το θάρρος μας ανταμείφθηκε», λέει ο Χάρτκε.

«Οι πελάτες εκτιμούν πραγματικά τις πίτσες μας, γίνονται τακτικοί, και δεν είναι μόνο οι ξένοι. Ακόμη και οι ντόπιοι έρχονται εδώ».

Η πιτσαρία είναι ένα δημοφιλές στέκι για βραδινά γεύματα και σαββατοκυριακάτικα απεριτίφ, ειδικά το χειμώνα, όταν τα περισσότερα από τα λίγα εστιατόρια και μπαρ στο Αϊρόλε είναι κλειστά. Μόνο άλλο ένα μέρος για φαγητό είναι ανοιχτό όλο το χρόνο – ένα εστιατόριο που σερβίρει τοπική κουζίνα, αλλά όχι πίτσα. Ο μόνος ανταγωνισμός τους είναι μια ταβέρνα που κάνει πίτσα για takeaway τους καλοκαιρινούς μήνες.

Το Αϊρόλε δεν απέχει πολύ από τις πολυσύχναστες παραλίες της Λιγουρίας και είναι περιτριγυρισμένο από παρθένα δάση και κοιλάδες.

Μοιάζει παγωμένο στο χρόνο. Υπάρχουν στενά πλακόστρωτα δρομάκια που ονομάζονται caruggi και είναι αρκετά φαρδιά μόνο για γαϊδουράκια, παλιά σπίτια παστέλ χρώματος με ξύλινες πόρτες, και μεσαιωνικές κολώνες καλυμμένες με κισσό.

Χάρη εν μέρει στις εκπληκτικές ικανότητες των Γερμανών στην παρασκευή πίτσας, η δημοτικότητα της A Teira έχει εξαπλωθεί. Την άνοιξη και το καλοκαίρι, όταν οι παραθεριστές έρχονται μετά τη θάλασσα στο Αϊρόλε αναζητώντας δροσερότερο αέρα και ησυχία, η πιτσαρία είναι γεμάτη.

Υπάρχουν μόλις 10 τραπέζια για 50 πελάτες και καθόλου επιπλέον προσωπικό – ο Τόμας και η Ιρένε τα κάνουν όλα. Εκείνη φτιάχνει τις πίτσες, εκείνος χειρίζεται τα τραπέζια και τους πελάτες.

Αυτό που κάνει την πίτσα τους να ξεχωρίζει είναι οι δημιουργικές «πινελιές» που ξεφεύγουν από την ιταλική παράδοση. Εκτός από τα κλασικά, η Ιρένε έχει πειραματιστεί με επιτυχία με μη ιταλικά υλικά, αναμειγνύοντας τις διαφορετικές κουζίνες

Πίτσα με ξινολάχανο και λουκάνικα

Φτιάχνει «γερμανική» πίτσα με ξινολάχανο, λουκάνικα και μοσχαρίσιο κότσι, πίτσα με ντοματοσαλάτα, πίτσα με κεμπάπ, πίτσα με κατσικίσιο τυρί και πίτσα με σολομό - η τελευταία είναι η πιο δημοφιλής ανάμεσα στους πελάτες.

Η Ιρένε, πρώην σχεδιάστρια γούνινων παλιτών, δεν είχε φτιάξει ποτέ πίτσα προτού αποφασίσει ότι αυτό θα κάνει με τον σύζυγό της στο Αΐρόλε. Έμαθε πώς να το κάνει μέσα σε ένα ταχύρρυθμο σεμινάριο στη Γερμανία, από έναν Ναπολιτάνος pizzaiolo.

Κάθε βράδυ, μόνη της στη μικρή κουζίνα, όπου δεν επιτρέπεται να μπει ούτε ο σύζυγό της, ψήνει 60 πίτσες, από τις 6 το απόγευμα έως τις 10 το βράδυ.

«Αγοράζω ντόπια υλικά, φρέσκα τυριά, ντομάτες, λαχανικά, ψάρια και αλλαντικά κάθε πρωί στην αγορά κάτω στη Βεντιμίλια, η οποία απέχει μόλις 13 χιλιόμετρα και έχει μεγάλη ποικιλία. Μου αρέσει να δημιουργώ διαφορετικές πίτσες με βάση τα εποχιακά προϊόντα και κάθε πίτσα έχει τη δική της ιστορία», λέει.

Υπάρχει η πίτσα Ιρένε με μοτσαρέλα, γκοργκοντζόλα, ρόκα και μανιτάρια. Όπως υποδηλώνει και το όνομά της, είναι η αγαπημένη της Ιρένε.

Η πίτσα Τόμας είναι με σκέτη σάλτσα ντομάτας χωρίς μοτσαρέλα (που δεν του αρέσει), κάπαρη, τόνο και ζαμπόν - ένα αρκετά τολμηρό μείγμα. Στην Ιταλία, το ψάρι και το κρέας δεν συνδυάζονται ποτέ.

Οι Ιταλοί τείνουν να εκνευρίζονται αρκετά αν κάποιος πειράζει τα παραδοσιακά πιάτα, ειδικά τα ζυμαρικά και την πίτσα, αλλά με κάποιο τρόπο οι κάτοικοι του Αϊρόλε γοητεύονται από τις παρασκευές των δύο Γερμανών.

«Φοβηθήκαμε ότι οι πελάτες θα αηδίαζαν με το ζαμπόν και τον τόνο, αλλά τους άρεσε πολύ. Είναι μια πίτσα που θα βρείτε μόνο εδώ», λέει η Ιρένε.

Η πίτσα σολομού με τριμμένη λεμονόφλουδα ήταν φτιαγμένη για να προσελκύσει τους Βορειοευρωπαίους κατοίκους της περιοχής, αλλά απροσδόκητα έγινε δημοφιλής και στους Ιταλούς.

Η πίτσα Μάξιμα, που πήρε το όνομά της από τη βασίλισσα της Ολλανδίας, είναι αφιερωμένη στην ολλανδική κοινότητα του Αϊρόλε και φτιάχνεται από μοτσαρέλα, μπρι, σπεκ και ξηρούς καρπούς. Φτιάχνει επίσης πίτσα με αχλάδια και μία με μανιτάρια και σκόρδο.

Τα βασικά συστατικά της Ιρένε είναι «αγάπη και πάθος», και μια δόση καλλιτεχνίας. Της αρέσει να παίζει με το χρώμα των συστατικών: «Η πίτσα είναι amore, τρώμε πρώτα με τα μάτια και μετά με το στόμα».

Με πληροφορίες από: The German couple who moved to Italy and opened a pizza restaurant by Silvia Marchetti, CNN