Πώς είναι να μένεις στο παλαιότερο ξενοδοχείο του κόσμου

Σύμφωνα με το θρύλο, το έτος 705 ο μεγαλύτερος των Fujiwara no Kamatari, της ισχυρότερης αριστοκρατικής οικογένειας της εποχής, ταξίδευε από την πρωτεύουσα και ανακάλυψε θερμές πηγές στην περιοχή.

Σύντομα χτίστηκε εκεί ένα ryokan, παραδοσιακό ιαπωνικό λουτρό-ξενοδοχείο. Για πάνω από μία χιλιετία, ποικίλοι επισκέπτες όπως κουρασμένοι εργαζόμενοι από το Τόκιο, διάσημοι ηγέτες όπως οι Tokugawa (οικογένεια shogun που κυβέρνησε την Ιαπωνία για 400 χρόνια), ακόμα και ο τωρινός αυτοκράτορας της χώρας Naruhito, το έχουν επισκεφθεί για να μουλιάσουν στα νερά και να απολαύσουν το βουκολικό σκηνικό.

Το Nishiyama Onsen Keiunkan ήταν πάντα γνωστό εντός της Ιαπωνίας, αλλά έγινε παγκοσμίως διάσημο όταν το Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες το ανακήρυξε ως το παλαιότερο ξενοδοχείο στον κόσμο.

Αμέσως πολλοί ταξιδιώτες το έβαλαν στη λίστα με τα μέρη που πρέπει να επισκεφθούν πριν πεθάνουν, και σήμερα το ξενοδοχείο προσπαθεί να φιλοξενεί αυτούς τους τουρίστες, μένοντας ταυτόχρονα πιστό στις παραδόσεις 1.300 ετών.

Πώς φτάνεις εκεί

Δεν είναι απλό να φτάσεις στο ξενοδοχείο. Πρώτα πρέπει να βρεις το δρόμο σου στο χάος του σταθμού Shizuoka στην ομώνυμη επαρχία, και να επιβιβαστείς στο bullet train με κατεύθυνση ανατολικά.

Από εκεί και μετά ο κόσμος αρχίζει να χάνεται. Οι σταθμοί γίνονται όλο και μικρότεροι και η γύρω περιοχή όλο και πιο αγροτική. Στη διαδρομή που διαρκεί μια ώρα βλέπεις το Όρος Φούτζι όταν ο ουρανός είναι καθαρός, ενώ οι ορυζώνες και τα παλιά σπίτια θυμίζουν σκηνή από την ταινία κινουμένων σχεδίων «Η Γειτονιά του Δάσους: Οι Περιπέτειες του Τοτόρο».

Αποβιβάζεσαι στο Minobu, ένα χωριό 11.000 κατοίκων, και περιμένεις το πούλμαν που στέλνει το ξενοδοχείο. Ακολουθεί μια διαδρομή μίας ώρας γεμάτη στροφές, βαθιά μέσα στα βουνά.

Το προσωπικό, ντυμένο με παραδοσιακά κιμονό, υποδέχεται τους επισκέπτες και τους συνοδεύει στο λόμπι. Τα παπούτσια απαγορεύονται από αυτό το σημείο και μετά, και όλοι παραλαμβάνουν τις παντόφλες τους.

Μαθαίνοντας να αφήνεσαι

Τα στάνταρ δωμάτια στο Nishiyama Onsen Keiunkan χωρίζονται σε τρεις χώρους: δύο καθιστικά και ένα σαλόνι. Παραδοσιακοί πάπυροι kakejiku κρέμονται στους τοίχους, που απεικονίζουν σκηνές φύσης με καλλιγραφημένη υπογραφή του δημιουργού τους.

Τα παράθυρα είναι τόσο μεγάλα που η θέα στο δάσος είναι σαν ένας πίνακας του Μονέ να καλύπτει ολόκληρο τον τοίχο.

Ένα μεγάλο ποτάμι περνάει από κάτω και ένας άνθρωπος με καλάμι ψαρέματος πιάνει το αποψινό δείπνο.

Υπάρχουν συνολικά έξι θερμές πηγές – τέσσερις εξωτερικές και δύο εσωτερικές. Οι εσωτερικές απαιτούν κράτηση και επιτρέπεται να τις χρησιμοποιήσουν όσοι έχουν τατουάζ. (Στην Ιαπωνία, τα περισσότερα ιαματικά λουτρά συνεχίζουν να απαγορεύουν τα τατουάζ, εξαιτίας της συσχέτισής τους με τις συμμορίες της Γιακούζα, αν και αυτό αρχίζει σταδιακά να αλλάζει).

Για το δείπνο, κλείνεις ένα ιδιωτικό δωμάτιο σε συγκεκριμένη ώρα. Σερβίρεται γεύμα πέντε πιάτων, με ντόπιο κρασί.

Ξεκινώντας με σούσι, τόφου και ελαφριά σούπα, προχωράμε σε καπνιστό ψάρι και φτάνουμε στο ψητό κρέας και το hot pot.

Τα περισσότερα υλικά είναι ντόπια και ψήνονται σε ηφαιστειακές πέτρες από το όρος Φούτζι.

Όταν επιστρέφεις στο δωμάτιό σου, το βρίσκεις μεταμορφωμένο. Το σαλόνι έχει γίνει κρεβατοκάμαρα, με αφράτα στρώματα τοποθετημένα στο πάτωμα.

Όλα είναι φροντισμένα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια: τα μαξιλάρια είναι έτσι τοποθετημένα ώστε ανοίγοντας τα μάτια σου το πρωί να έχεις την καλύτερη δυνατή θέα στο δάσος.

Τα επόμενα 1.300 χρόνια

Η μακρόχρονη ιστορία του Nishiyama Onsen Keiunkan περιλαμβάνει πολλές δραματικές στιγμές. Υπήρξαν δύο μεγάλες πυρκαγιές το 1909 και το 1916. Ένας μεγάλος βράχος κατέστρεψε ένα από τα κτήρια το 1925. Ένας μεγάλος τυφώνας χτύπησε την περιοχή το 1982. Έτσι, το κυρίως κτήριο του ξενοδοχείου έχει μετακινηθεί τρεις φορές.

Ο 53ος πρόεδρος στην ιστορία του ξενοδοχείου, Kenjiro Kawano πιστεύει ότι η απομονωμένη τοποθεσία έχει βοηθήσει την επιχείρηση να επιζήσει όλα αυτά τα χρόνια. Και παρά την επιτυχία της, δεν συζητείται το ενδεχόμενο επέκτασης.

Μία από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το ξενοδοχείο είναι να διατηρεί τις παραδόσεις φροντίζοντας να κάνει προσαρμογές για τους σύγχρονους ταξιδιώτες, πολλοί εκ των οποίων δεν είναι Ιάπωνες.

Ο Kawano λέει ότι πολλά αντίστοιχα ξενοδοχεία αναγκάστηκαν να επιτρέψουν τα παπούτσια και να βάλουν κρεβάτια στα δωμάτια, αλλά εκείνος αρνήθηκε να συμβιβαστεί.

Αυτό που έκανε ήταν να μεγαλώσει το μέγεθος των παραδοσιακών στρωμάτων ύπνου, ώστε να βολεύουν τους ξένους επισκέπτες που είναι πιο μεγαλόσωμοι από τους Ιάπωνες.

«Θέλουμε να βεβαιωθούμε ότι οι φιλοξενούμενοι θα ζήσουν την αυθεντική εμπειρία της παράδοσης που έχουμε προστατεύσει όλα αυτά τα χρόνια», λέει ο Kawano. «Το καθήκον μου είναι να βοηθήσω αυτό το μέρος να επιβιώσει και να το παραδώσω στα χέρια του 54ου προέδρου του».

Με πληροφορίες από: What it’s like to stay at the world’s oldest hotel by Mayumi Maruyama