7+1 πολιτισμοί που εξαφανίστηκαν
Οκτώ πολιτισμοί που άλλαξαν τον ρου της ιστορίας, άφησαν ανεξίτηλο το σημάδι τους και μετά εξαφανίστηκαν.
Άφησαν ως παρακαταθήκη σπουδαία δείγματα πολιτισμού αλλά εξαφανίσθηκαν από προσώπου γης εν ριπή οφθαλμού.
O πολιτισμός των Μάγια
Το επίκεντρο της αυτοκρατορίας των Μάγια βρισκόταν στις τροπικές πεδιάδες, της σημερινής Γουατεμάλας. Έφτασε στο απόγειο της δύναμης και της επιρροής της τον 6ο αιώνα μ.Χ. Οι Μάγια ανέπτυξαν τη γεωργία, την κεραμική, την ιερογλυφική γραφή, τα μαθηματικά και άφησαν πίσω τους εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά ευρήματα. Από τι όμως εξαφανίσθηκαν; Οι γνώμες διίστανται. Ορισμένοι ερευνητές εκτιμούν ότι εξαφανίστηκαν επειδή είχαν εξαντλήσει όλους τους πόρους του κοντινού περιβάλλοντός τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διατηρήσουν τον τόπο τους βιώσιμο. Πιθανό ενδεχόμενο για τον αφανισμό τους, όπως αναφέρει το history.com ήταν περιβαλλοντική ξηρασία. Άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι συνεχείς πόλεμοι με ανταγωνιστικές πόλεις-κράτη, οδήγησαν στην εξαφάνιση του πολιτισμού.
O πολιτισμός της κοιλάδας του Ίνδου
O πολιτισμός της κοιλάδας του Ίνδου ήταν ένας αρχαίος πολιτισμός που βρισκόταν στο σημερινό Πακιστάν και την βορειοδυτική Ινδία. Αναπτύχθηκε στην εύφορη πεδιάδα των πλημμύρων του Ίνδου ποταμού και εμφανίστηκε περίπου το 4000 π.Χ. Το 1800 π.Χ. άρχισε η παρακμή του πολιτισμού. Οι κάτοικοι σταμάτησαν να γράφουν, κατήργησαν τις μονάδες μέτρησης για εμπορικούς λόγους ενώ διέκοψαν τη σύνδεσή τους με την Εγγύς Ανατολή.
Οι πόλεις εγκαταλείφθηκαν. Οι ερευνητές εκτιμούν, όπως αναφέρει το ancient.eu, ότι για την εξαφάνισή τους ευθύνεται η αποξήρανση του ποταμού Σαρασουάτι, διαδικασία που είχε ξεκινήσει περίπου έναν αιώνα πριν την εξαφάνισή τους. Άλλοι ειδικοί υποστηρίζουν πως μια μεγάλη πλημμύρα θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες στην γεωργία, κάτι που θα καταστούσε την οικονομία τους μη βιώσιμη, προκαλώντας και την κατάρρευση της αστικής τάξης.
Το νησί του Πάσχα
Ο πολιτισμός του Νησιού του Πάσχα κατοικούσε στο ομώνυμο νησί του Ειρηνικού Ωκεανού. Η νήσος του Πάσχα είναι διάσημη σήμερα για τα 887 τεραστίων διαστάσεων, σωζόμενα αγάλματα της. Η ιστορία της ανθρώπινης παρουσίας στο νησί του Πάσχα αρχίζει περίπου το 500 μ.Χ., όταν κατέφθασαν και οι πρώτοι άποικοι από τα νησιά Μαρκέζας και των νήσων Γκάμπιερ της Γαλλικής Πολυνησίας. Οι επιστήμονες σε πρόσφατη έρευνά τους, έφεραν στο φως νέα στοιχεία τα οποία αποκαλύπτουν πως για τον αποδεκατισμό του πολιτισμού ευθύνεται η άφιξη των Ευρωπαίων, οι οποίοι έφεραν την σύφιλη, την ευλογιά και μετέτρεψαν τους κατοίκους σε δούλους.
Mινωικός πολιτισμός
Ο Μινωικός πολιτισμός άνθισε στην μέση της Εποχής του Χαλκού, στην Κρήτη από το 2000 π.Χ. έως το 1500 π.Χ. Η συμβολή τους στο δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό ήταν τεράστια, προσφέροντας μοναδικά δείγματα αρχιτεκτονικής και τέχνης.
Δύο είναι τα σενάρια για την εξαφάνιση του Μινωικού Πολιτισμού. Σύμφωνα με το πρώτο, έχασαν την ταυτότητά τους κατά την ανάπτυξη του εμπορίου με την ηπειρωτική Ελλάδα και την ανταλλαγή πολιτιστικών στοιχείων. Σύμφωνα με το δεύτερο, τσουνάμι που προκλήθηκε από μεγάλο σεισμό και ηφαιστειακή δραστηριότητα αφάνισε τον πολιτισμό τους. Η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας (το σημερινό νησί της Σαντορίνης), ενδεχομένως να έπαιξε καταλυτικό ρόλο. Ωστόσο, όπως αναφέρει η ancient.eu, δεν είναι σαφής η ημερομηνία της ηφαιστειακής έκρηξης.
Ο πολιτισμός των Ολμέκων
Πρόκειται για προ-Κολομβιανό πολιτισμό της Κεντρικής Αμερικής που έκανε την εμφάνισή του μεταξύ 1200 και 400 π.Χ.. Εκτιμάται ότι είναι πρόγονοι των Ινδιάνων. Ολμέκα, σημαίνει «άνθρωπος από καουτσούκ». Ο όρος αυτός επιλέχθηκε γιατί οι Ολμέκοι εξήγαγαν λάτεξ από δένδρα καουτσούκ. Σύμφωνα με λήμμα της εγκυκλοπαίδειας Βritannica, δεν εγκατέλειψαν όλοι τις πόλεις τους, άλλα έπαψαν να κυριαρχούν στην Κεντρική Αμερική και εκτοπίσθηκαν από άλλους λαούς.
Μυκηναϊκός πολιτισμός
Άνθισε στα τέλη της Εποχής του Χαλκού, από τον 15ο έως τον 13ο αιώνα π.Χ. Επέκτεινε την επιρροή του στην Πελοπόννησο, το Αιγαίο, την Κρήτη και τις Κυκλάδες. Η αρχή του τέλους του Μυκηναϊκού πολιτισμού ξεκίνησε με την κατάρρευση της Εποχής του Χαλκού γύρω στο 1200 π.Χ. (πιθανόν μέσω σεισμού ή ακόμη και από εισβολή). Χρειάστηκαν πολλοί αιώνες για να ανακτήσει πίσω την υπεροχή του ο ελληνικός πολιτισμός, όπως αναφέρει το ancient.eu.
Πολιτισμός των Χετταίων
Κατέλαβε την περιοχή της Ανατολίας (επίσης γνωστή ως Μικρά Ασία, στη σύγχρονη Τουρκία) πριν από το 1700 π.Χ. Δημιούργησαν αυτοκρατορία που συναγωνίστηκε και απείλησε το βασίλειο της Αιγύπτου. Το 1237 π.Χ. ο αυτοκράτορας Hatusilli ΙΙΙ πέθανε και η αυτοκρατορία παραδόθηκε στα χέρια του γιού του Tudhaliya IV. Στη μάχη της Nihriya, το 1245 π.Χ., οι δυνάμεις του Tudhaliya IV νικήθηκαν από τον Ασσυριακό στρατό και τότε άρχισε η παρακμή της αυτοκρατορίας των Χετταίων. Εκείνη την περίοδο οι Ασσύριοι είχαν αυξήσει την δύναμή τους και το 1230 π.Χ., αμφισβήτησαν την κυριαρχία των Χετταίων για τον έλεγχο της περιοχής, όπως αναφέρει το ancient.eu
Ίνκας
O πολιτισμός των Ίνκας άνθισε αρχικά στο αρχαίο Περού μεταξύ 1533 π.Χ και 1400 π.Χ. Η αυτοκρατορία τους επεκτάθηκε σε ολόκληρη τη δυτική Νότια Αμερική, από το Κίτο μέχρι και το Σαντιάγο. Ηταν η μεγαλύτερη αυτοκρατορία της Αμερικής και του κόσμου, εκείνη την περίοδο.
Παρά την δόξα τους, οι Ίνκας τελικά αποδείχθηκαν μια εύθραυστη αυτοκρατορία. Όταν ο Ισπανός Pizaro εκτέλεσε τον τελευταίο αυτοκράτορά τους όλα άρχισαν να καταρρέουν γρήγορα. Οι εξεγέρσεις των πολιτών ήταν ήδη διαδεδομένες και είχαν και θρησκευτική χροιά.
Μεγάλο τμήμα του πληθυσμού είχε αποδεκατιστεί από τις επιδημίες που μετέφεραν οι Ισπανοί, όπως η ευλογιά, η οποία εξαπλώθηκε πιο γρήγορα στην Κεντρική Αμερική.