Τσεπέλοβο: Περιήγηση στο «μεγάλο» Ζαγοροχώρι

Χτισμένο στην κορυφή Καζάρμα, σε υψόμετρο που ξεπερνάει τα 1000 μ., του όρου Τύμφη, στέκεται αρχοντικά το Τσεπέλοβο. Με τη χλωρίδα να οργιάζει στο γύρω φόντο, δείχνει σαν να έχει ενσωματωθεί ανάγλυφα πάνω στον ίδιο το βράχο, να αποτελεί πλέον προέκταση, κομμάτι του ίδιου του βουνού.

Η ιστορία του είναι μακρά και δεν θα μπορούσε να μην εμπλέκεται με την Ελληνική Επανάσταση αφού από εκεί το 1820, ο ποιητής Ιωάννης Βηλαράς μαζί με τον δάσκαλο του Γένους Αθανάσιο Ψαλίδα, καθοδήγησαν την πρώτη φάση του Αγώνα. Η εμπορική ακμή του, η οποία παρατηρήθηκε κυρίως στον τομέα της ξυλείας, χρονολογείται από πιο πριν, κάπου το 18ο αιώνα και ενώ όλα βρίσκονται υπό την Οθωμανική αυτοκρατορία. Από το 1700 λειτουργούσε εκεί ένα από τα πρώτα σχολεία στο οποίο μάλιστα ο Ψαλίδας εκτελούσε χρέη δασκάλου. Σήμερα απαριθμεί λιγότερους από 300 κατοίκους.

Όπως όλα τα γνήσια ηπειρώτικα χωριά είναι ένας παραδοσιακός οικισμός που η πέτρα παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο όπου κοιτάξει κανείς. Από τον αιωνόβιο πλάτανο που βρίσκεται στην πλατεία του χωριού ξεκινάει ένα οδοιπορικό στα λιθόστρωτα σοκάκια του που καλύπτονται κάθε φθινόπωρο από πορτοκαλί φύλλα. Οι περίπατοι οδηγούνε σε γέφυρες όπως αυτή του Κονόμου, του Χάτσιου και της Κοβάτσαινας, σε κομψές αυλόπορτες πετρόχτιστων αρχοντικών με καμινάδες που καπνίζουν τους χειμερινούς μήνες. Πολλά από τα κτήριά του, όπως ήταν αναμενόμενο, έχουν κριθεί διατηρητέα.

Η διαμονή στο μαγευτικό Τσεπέλοβο είναι κάτι παραπάνω από ευχάριστη για τους επισκέπτες, καθώς τους προσφέρει στιγμές χαλάρωσης σε γραφικούς ξενώνες και χώρους εστίασης. Στην πλατεία του οικισμού βρίσκεται η ανακαινισμένη, από το 1753, εκκλησία του Αγίου Νικολάου με το εξάγωνο καμπαναριό στην οποία μπορεί ο καθένας να θαυμάσει αγιογραφίες ανεκτίμητης ιστορικής αξίας. Μόλις 60 μέτρα πιο πάνω υπάρχουν τα ερείπια του σπιτιού της μεγάλης ηθοποιού Μαρίκας Κοτοπούλη. Βγαίνοντας λίγο πιο έξω από τον οικισμό και πριν περάσουμε στο Καπέσοβο, κοντά στο φαράγγι «Βικάκι», υπάρχει η Μονή Αη-Γιάννη Ροκοβού που ιδρύθηκε με προτροπή της αυτοκράτειρας Πουλχερίας το 1028, ενώ οι τοιχογραφίες του χρονολογούνται από το 18^ο αιώνα και έπειτα.

Κάθε χειμώνα το «μεγάλο» Ζαγοροχώρι, «σκαρφαλώνει» στις θέσεις των τουριστικών προορισμών. Όλο και περισσότερος κόσμος στρέφεται βόρεια αναζητώντας λίγες στιγμές ανάπαυσης, απολαμβάνοντας την αυθεντική ζαγορίτικη φιλοξενία. Αναμφίβολα όποιος αποφασίσει να αψηφήσει την απόσταση που χρειάζεται να καλυφθεί μέχρι το Τσεπέλοβο, θα αποζημιωθεί από την απέραντη άγρια, ορεινή ομορφιά του και τις ζεστές καρδιές των ανθρώπων που το κατοικούν.

PHOTO 1 / 5