Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα επιστρέφει σε επετειακή, έγχρωμη έκδοση στους κινηματογράφους

Επετειακή έκδοση

Καθώς ο Κινηματογραφικός Οργανισμός Καραγιάννης –Καρατζόπουλος γιορτάζει τα 50 χρόνια παρουσίας του στον κινηματογράφο, η ταινία που κέρδισε Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Σικάγο και έκοψε 297.273 εισιτήρια, καταλαμβάνοντας τη 13η θέση από τις 93 ταινίες μιας περιόδου που ο Ελληνικός κινηματογράφος ήταν μια ουσιαστική αφορμή για έξοδο και διασκέδαση επεξεργάστηκε ψηφιακά στα West Wing Studios Ιnc. της Φλόριντα και θα προβληθεί για πρώτη φορά έγχρωμη στα Village στο Μαρούσι την 1η Μαρτίου ενώ η διανομή της έχει προγραμματιστεί από την Σπέντζος Φιλμ για τις 10 του ίδιου μήνα.

Μια αστεία ηθογραφία με αξία

Μιλώντας για τις αλλαγές στα ήθη και τη καθημερινότητα μιας Αθήνας που άλλαζε εποχή και αξίες, η ταινία είναι μεταφορά του θεατρικού έργου του ίδιου του Τζαβέλα από το 1958. Ο δημιουργός ταινιών που ακόμη και σήμερα μας κάνουν να γελάμε με το αυθόρμητα κωμικό αλλά κυρίως αληθινό σχολιασμό τους (τα εξαιρετικά Η κάλπικη λίρα, Ο μεθύστακας, Μια ζωή την έχουμε είχαν προηγηθεί) το Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα είχε αρχικό τίτλο Η αστεφάνωτη. “Η ρωμαίικη σάτιρα με βαθιές ανθρώπινες ρίζες” όπως την είχε χαρακτηρίσει ο Τζαβέλλας επιστρέφει ψηφιακά επεξεργασμένη και έτσι θα μάθουμε ακριβώς ποιο ήταν το χρώμα από το καπελάκι του παρακάτω διαλόγου στην οικία Κοκοβίκου στην οδό Τριπόδων 32 και Ραγκαβά της Πλάκας.

Αντωνάκης: Αυτό που σου λέω!

Ελένη: Αυτό που σου λέω εγώ!

Αντωνάκης: Σύνελθε Ελένη!

Ελένη: Σύνελθε εσύ, Αντωνάκη!

Αντωνάκης: Πρόσεχε, Ελενίτσα, γιατί εγώ είμαι παλάβρας. Δε λογαριάζω τίποτα. Παίρνω αυτή τη στιγμή το καπελάκι μου και φεύγω.

Ελένη: Άκουσε να δεις Αντωνάκη μου... δέκα χρόνια μ’ έπρηξες «παίρνω το καπελάκι μου» και «παίρνω το καπελάκι μου». Ε, λοιπόν πάρε το καπελάκι σου και ώρα καλή στην πρύμνη σου και αγέρα στα πανιά σου.
Αντωνάκης: Αααααα, με καπέλωσε. Φεύγωωωω... Φεύγωωωω...

Διαβάστε και αυτά

Δώδεκα χρόνια μετά την "Πολίτικη κουζίνα" έρχεται ο "Νοτιάς"