Έλβις Κοστέλο: το μελόδραμα του καρκίνου & ο μισογυνισμός που του χρεώνουν κατά λάθος

Ο τραγουδιστής, συνθέτης και μουσικός παραγωγός είπε ότι νωρίτερα φέτος υποβλήθηκε σε επέμβαση αφαίρεσης καρκινικού όγκου "μικρού αλλά πολύ επιθετικού" και αναγκάστηκε να ακυρώσει κάποιες ημερομηνίες συναυλιών του. Τόνισε ότι κάποιες εφημερίδες "δυστυχώς δραματοποίησαν περισσότερο την κατάσταση της υγείας μου".

"Δεν ήθελα να το κάνω μελόδραμα" είπε.

Μερικά από τα τραγούδια στο Look Now είναι προσωπικά, άλλα γράφονται από την οπτική γωνία των φανταστικών χαρακτήρων - περισσότεροι από τους μισούς είναι γυναίκες.

Ο Κοστέλο λέει στον ακροατή του "ξέρω να είμαι αληθινός - αλλά στη φωνή άλλων ανθρώπων... δεν αποφεύγω τίποτα κάνοντας αυτό" σημείωσε.

Το πρώτο τραγούδι "Under Lime" είναι ένα τέτοιο παράδειγμα - εναλλάσσονται οι προοπτικές των ανδρικών και των γυναικείων χαρακτήρων του, συμπεριλαμβανομένου του Τζίμι, ο οποίος για τελευταία φορά εμφανίζεται στο "Jimmie standing in the Rain" του άλμπουμ National Ransom.

Υπήρξε κάποια στιγμή, αποκάλυψε, που αναρωτήθηκε αν έπρεπε να ηχογραφήσει το συγκεκριμένο τραγούδι από φόβο μήπως οι άνθρωποι του κρεμάσουν την ταμπέλα του "μισογυνισμού" ή την ταμπέλα #MeToo.

Ο Έλβις Κοστέλο ανέφερε ότι ερμήνευσε τους στίχους πριν από 18 μήνες, προτού ξεκινήσουν οι καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας. "Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν αυτά τα ζητήματα" σημείωσε.

"Αυτού του είδους οι δοσοληψίες υπάρχουν σε όλα τα τραγούδια μου, όχι επειδή είμαι αυτό το πρόσωπο, αλλά... Θα ήθελα να γράφω σαν τον Λάιονελ Ρίτσι - γνήσια τραγούδια αγάπης με τίποτα ανειλικρινές. Αλλά δεν είναι αυτό που κάνω. Βρίσκω την άλλη γωνία, ή ίσως δύο ή τρεις διαφορετικές γωνίες στην ίδια ιστορία" ανέφερε.

Μια περίεργη βρετανική εμμονή

Ο Κοστέλο, ο οποίος ζει στο Βανκούβερ με την τρίτη σύζυγό του, την Καναδέζα πιανίστρια και τραγουδίστρια της τζαζ, Νταϊάνα Κραλ και τα δίδυμα αγόρια τους Ντέξτερ και Φρανκ, δεν βλέπει το μεγαλύτερο μέρος του δράματος Brexit που συνεχίζει να εκτυλίσσεται στο Ηνωμένο Βασίλειο. "Δεν βλέπουμε τίποτα!" είπε. "Μιλάμε για το αν ο αγωγός θα κατασκευαστεί ή όχι" εξήγησε.

Αυτό που βλέπει, από χιλιάδες μίλια μακριά, είναι ότι η "περίεργη εκτόνωση" της Αγγλίας είναι "μια συγκεκριμένη ανάγκη [για τους πολιτικούς] να απαξιώνονται από τους συμπατριώτες τους", δημιουργώντας ένα θέαμα σαν μία μορφή περισπασμού.