Μέγαρο των Ηλυσίων: οργή για τους σπάταλους Μακρόν & τις πορσελάνες των 50.000 ευρώ

Ξεκινώντας από τα απλά η Μακρόν αποφάσισε να αντικαταστήσει τα σερβίτσια του προεδρικού μεγάρου από την περίοδο θητείας του Ζακ Σιράκ με καινούργια.

Οι 1.200 πορσελάνες κόστισαν στους Γάλλους περίπου 50.000 ευρώ.

Όμως οι Μακρόν δεν θα σταματήσουν εκεί. Αποφασισμένη να αφήσει το δικό της αποτύπωμα στο προεδρικό μέγαρο στο Παρίσι, το Μέγαρο των Ηλυσίων, η Μακρόν υποδέχθηκε 45 επισκέπτες από τους Αμερικανούς Φίλους των Βερσαλιών.

Aνάμεσα σε αυτούς ήταν η Susan Gutfreund, η χήρα του εκλιπόντος "Βασιλιά της Γουόλ Στριτ" John Gutfreund, η Jeannie Lawrence και ο Jonathan Marder (της Jonathan Marder & Co.) στους οποίους και εξομολογήθηκε το όνειρο της.

"Θέλω να φέρω μια ομάδα νεαρών σχεδιαστών. Θέλω πιο μοντέρνα ταπισερί. Θέλουμε να γεφυρώσουμε το κλασικό με τον 21ο αιώνα".

Το Μέγαρο των Ηλυσίων

Το Μέγαρο των Ηλυσίων είναι ο χώρος κατοικίας του εκάστοτε Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, αλλά και ο χώρος που συνεδριάζει με το Συμβούλιο των Υπουργών.

Βρίσκεται στο 8ο διαμέρισμα, στα Ηλύσια Πεδία (Champs-Élysées) απ' όπου και έχει πάρει το όνομά του. Άλλωστε, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, τα Ηλύσια Πεδία ήταν ο τελικός μετά θάνατον προορισμός των ηρώων και ενάρετων ανθρώπων.

Το κομμάτι γης στο οποίο είναι κτισμένο το Μέγαρο ανήκε στον αρχιτέκτονα Armand-Claude Mollet, ο οποίος το πούλησε το 1718 στον Louis Henri de La Tour d'Auvergne, Κόμη του Évreux με τη συμφωνία ότι ο Mollet θα έκτιζε εκεί μία κατοικία που θα ταίριαζε στο κύρος και την αίγλη του Κόμη. Η κατοικία αυτή, ή αλλιώς το Hôtel d'Évreux, ολοκληρώθηκε λίγα χρόνια αργότερα, το 1722.

Το 1753 το κτήριο πέρασε στα χέρια του Βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ', ο οποίος το αγόρασε για την αγαπημένη του, Μαρκησία ντε Πομπαντούρ κάτι που φαίνεται να εξόργισε τους αντιπάλους του. Μετά τον θάνατο της Μαρκησίας το 1764, το κτήριο περιήλθε και πάλι στην κατοχή του στέμματος.

Από τότε το Μέγαρο άλλαξε αρκετές φορές χέρια. Το 1773 το πήρε ο μεγαλοτραπεζίτης και ένας από τους πλουσιότερους Γάλλους της εποχής Nicolas Beaujon. Το 1803 το πήρε ο Joachim Murat και λίγο αργότερα ο αυτοκράτορας Ναπολέοντας έως και το 1815 οπότε και πέρασε για δεύτερη φορά στην κατοχή της Βατθίλδης της Ορλεάνης (η πρώτη φορά ήταν το 1787) και η οποία ήταν αυτή που του είχε δώσει την ονομασία Élysée. Με τη σειρά της το πούλησε και πάλι, το 1816, αυτή τη φορά στον εξάδελφό της Λουδοβίκο ΙΗ'.

Κατά την περίοδο της Δεύτερης Δημοκρατίας το Μέγαρο για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το 1853, ύστερα από το πραξικόπημα που έδωσε τέλος στη Δεύτερη Δημοκρατία, η κυριότητα του Μεγάρου πέρασε στον Ναπολέοντα Γ', ο οποίος συναντούσε εκεί τις ερωμένες του. Το 1873, κατά τη διάρκεια της Τρίτης Δημοκρατίας, το Μέγαρο έγινε και πάλι η επίσημη προεδρική κατοικία.

PHOTO 1 / 8

Photo 1/8

Photo 2/8

Photo 3/8

Photo 4/8

Photo 5/8

Photo 6/8

Photo 7/8

Photo 8/8