Γιατί όλοι μιλάνε για το Σώσε; Η Στέγη δίνει παράταση στο αίνιγμα μέχρι τις 27 Οκτωβρίου

Άλλοι το βρίσκουν αιχμηρό, άλλοι εντυπωσιακό, άλλοι διαβάζουν στη σκηνή την εικαστική απεικόνικη μιας φάρσας και άλλοι απολαμβάνουν το βρετανικό φλέγμα στη Στέγη που αποφάσισε φέτος να γίνει το "Σώσε" και θα επαναληφθεί για τέσσερις ακόμη παραστάσεις, παράταση στην πολυσυζητημένη παραγωγή της Στέγης που ανακοινώνει 4 έξτρα παραστάσεις (24,25,26,27 Οκτωβρίου στις 20.30).

"Καλώς ήρθατε στα παρασκήνια μιας θεατρικής παράστασης: εκεί όπου κάθε προσπάθεια εκλογίκευσης ακυρώνεται. Εκεί όπου τα σκοτεινά ένστικτα αναδύονται και οι ρόλοι, σαν ζόμπι, καταβροχθίζουν τους ηθοποιούς. Όλα μπερδεύονται: σκηνή, παρασκήνια, ρόλοι, ηθοποιοί, τσεκούρια, σαρδέλες, εσείς κι εμείς. «Μπαίνουμε απ’ τις πόρτες – βγαίνουμε απ’ τις πόρτες. Τι είναι η φάρσα; Αυτό. Τι είναι το θέατρο; Αυτό. Και η ζωή, δηλαδή, τι είναι; Αυτό." Αυτά ακούμε στο "Το Σώσε" (1982) του Michael Frayn που έχει αποσπάσει βραβεία Olivier, London Evening Standard, Drama Desk και Outer Critics Circle.

Πέντε χρόνια μετά το Room Service, ο Έκτορας Λυγίζος επιστρέφει στη Στέγη, σκηνοθετεί ένα εκλεκτό σύνολο ηθοποιών (Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Μιχάλης Κίμωνας, Γιάννης Κλίνης, Σοφία Κόκκαλη, Έμιλυ Κολιανδρή, Άννα Μάσχα, Άρης Μπαλής, Αρετή Σεϊνταρίδου) και, ταυτόχρονα, παίζει τον ρόλο του σκηνοθέτη στην κλασική βρετανική φάρσα που μας βάζει μέσα στα παρασκήνια ενός θεάτρου, καλώντας μας να αναρωτηθούμε: "Τι γίνεται, όταν όλα πάνε στραβά;".

Σε ένα επιβλητικό σκηνικό-ανθρώπινη κυψέλη, που βουίζει από τις προσβολές και τις παρεξηγήσεις από την Κλειώ Μπομπότη, οι ηθοποιοί ξεχνούν τα λόγια τους, ο σκηνοθέτης ωρύεται, τα κοστούμια ξηλώνονται, ενώ οι σαρδέλες, τα τσεκούρια και οι ανθοδέσμες βρίσκονται πάντα στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή...

Θέατρο μέσα στο θέατρο, φάρσα μέσα στη φάρσα, γκάφα πάνω στην γκάφα. Ένας ύμνος στο λάθος, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, από 10 έως 27 Οκτωβρίου.

"Το παρασκήνιο, ο κατεξοχήν χώρος της καταστροφής και του χάους, καταλαμβάνει εδώ τη σκηνή. Επεκτατικό και αδηφάγο…" προειδοποιεί ο Λυγίζος για την παράσταση με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και κοφτερές λεπίδες στη γλώσσα της.

Το Σώσε σε μετάφραση, διασκευή & δκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου, μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, είναι γραμμένο από τον Michael Frayn

Ποιος είναι ο συγγραφέας του Noises Off (Σώσε) Michael Frayn

Ο Βρετανός θεατρικός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, διάσημος στον χώρο του θεάτρου κυρίως για τη φάρσα Το Σώσε (1982) και τα ιστορικά δράματα Κοπεγχάγη (1998) και Δημοκρατία (2003) ο Μάικλ Φρέιν (γενν. 1933) έχει δηλώσει ότι συνέλαβε την ιδέα να γράψει Το Σώσε παρακολουθώντας την πρεμιέρα ενός από τα πρώτα του έργα μέσα από τα παρασκήνια. "Είχε πολύ μεγαλύτερη πλάκα από εκεί!" σκέφτηκε.

Ο Φρέιν εργάστηκε αρχικά ως δημοσιογράφος, αφήνοντας εποχή με τις σατιρικές επιφυλλίδες του στις εφημερίδες Guardian και Observer.

Θεωρείται ένας από τους πιο έγκριτους μεταφραστές του Τσέχοφ.

Το Σώσε (πρωτότυπος τίτλος “Noises Off”, 1982) μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1992 από τον Peter Bogdanovich, με πρωταγωνιστές τους Carol Burnett, Michael Caine και Christopher Reeve.

Η επιστροφή του Λυγίζου στη Στέγη

Ο θεατρικός σκηνοθέτης και κινηματογραφιστής Έκτορας Λυγίζος πρωτοεμφανίστηκε με τις μικρού μήκους ταινίες "Εσωτερικό σπιτιού με γυναίκα που καθαρίζει μήλα" (Κρατικό βραβείο, 2002) και "Αγνά Νιάτα" (Φεστιβάλ Βενετίας 2004) και, στο θέατρο, με το έργο "Ο κόσμος στον βυθό" του Gary Owen (Θέατρο του Νότου, Θέατρο Αμόρε, 2005).

Είναι η δεύτερη φορά που σκηνοθετεί για τη Στέγη. Η προηγούμενη ήταν με τη φάρσα Room Service των John Murray και Allen Boretz τον Δεκέμβριο του 2013. Έχει ανεβάσει περίπου είκοσι έργα, μεταξύ άλλων των Αισχύλου, Ευριπίδη, Μπέκετ, Τσέχοφ, Ίψεν, Βέρντι, Ζαρρύ, Κουμεντάκη, Γουόλς, Μάτεσι κ.ά., στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στο Εθνικό Θέατρο, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Φεστιβάλ Αθηνών, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο Θέατρο του Νότου (Θέατρο Αμόρε), στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, στο Bios κ.α.

Με τη μεγάλου μήκους ταινία "Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού" (2012) συμμετείχε σε περισσότερα από 50 διεθνή φεστιβάλ, λαμβάνοντας 15 βραβεία και διακρίσεις, μεταξύ αυτών και το βραβείο καλύτερης ταινίας από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Πρόκειται για μια ελεύθερη διασκευή στο μυθιστόρημα "Η πείνα" του Knut Hamsun, την οποία γύρισε στα Εξάρχεια και την Κυψέλη, μέσα σε μόλις έναν μήνα.