Η νέα σειρά με τον Jeff Bridges ως πράκτορα της CIA…«δεν βλέπεται»

Η σειρά «The Old Man» επιχειρεί να μας δώσει ένα σκοτεινό, γεμάτο σασπένς δράμα, που ακολουθεί την πολυτάραχη ζωή του πρώην πράκτορα της CIA, Νταν Τσέις, καθώς προσπαθεί να διαφύγει από τις αρχές.

Η ιστορία, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τόμα Πέρι, διαδραματίζεται σε δύο χρονικά επίπεδα και φέρνει στο προσκήνιο τον υπαρξιακό πόλεμο του πρωταγωνιστή με το παρελθόν του. Καθώς τα γεγονότα ξετυλίγονται, αποκαλύπτεται ένας ιστός ψεμάτων, προδοσίας και γεωπολιτικών συμφερόντων, που κρατά τη θεατή σε συνεχή αβεβαιότητα.

• Διαβάστε επίσης: Πόσο προφητικό είναι το τελευταίο μυθιστόρημα του Πολ Όστερ για τον θάνατό του

Στον ρόλο του Τσέις, ο Τζεφ Μπρίτζες ερμηνεύει έναν ανθεκτικό και σκληροτράχηλο ήρωα που καταδιώκεται από αδυσώπητες υπηρεσίες και από την ψυχική κατάρρευση, προσπαθώντας να διατηρήσει τον έλεγχο μέσα σε ένα περιβάλλον απόλυτου χάους.

Η παρουσία της Έμιλυ, που υποδύεται η Alia Shawkat, εισάγει ένα νέο επίπεδο σύγκρουσης. Η αποκάλυψη της πραγματικής ταυτότητας της ως κόρης του Αφγανού πολέμαρχου Faraz Hamzad (και όχι του Τσέις) περιπλέκει την κατάσταση, αφήνοντας το μέλλον της αβέβαιο και τη θεατή να αναρωτηθεί για τις πραγματικές της συμμαχίες.

Ωστόσο, παρά τις ενδιαφέρουσες προοπτικές και τις υποσχέσεις για υψηλότερα σασπέν, η σειρά δέχεται κριτική για τη σύγχυση που δημιουργεί. Η πλοκή κατακλύεται από βιαστικές και συχνά απίθανες ανατροπές, ενώ οι χαρακτήρες, αν και αρχικά παρουσιάζονται πολυδιάστατοι, συχνά χάνονται σε μακροσκελείς και ανούσιους διαλόγους.

Το αποτέλεσμα είναι μια αφήγηση που, αντί να προχωρά φυσικά και να αφήνει χώρο για μυστήριο, καταλήγει να μπερδεύει τους θεατές, εξαιτίας των πολλαπλών, δαιδαλωδών υποπλοκών που περιλαμβάνουν τα πάντα, από διεθνή κατασκοπεία έως οικογενειακές ανατροπές.

Η σειρά, με τον επιθετικό ρυθμό και το δραματικό cliffhanger φινάλε απαντά της σεζόν, μοιάζει να βασίζεται περισσότερο στην υπόθεση των γεγονότων παρά στην ίδια τη δυναμική των γεγονότων. Το τελευταίο επεισόδιο, που κλείνει με τη συνάντηση της Έμιλυ με τον βιολογικό της πατέρα, αφήνει πολλά ερωτήματα αναπάντητα, με την αίσθηση ότι οι θεατές πρέπει να περιμένουν για μια ενδεχόμενη δεύτερη σεζόν ώστε να βρουν τις απαντήσεις που ψάχνουν.

Η σύγκρουση που γίνεται το σενάριο, με επίκεντρο την προσωπική ταυτότητα και την προδοσία, παραμένει στην επιφάνεια, αφήνοντας τις θεατές ανάμεικτα συναισθήματα σχετικά με τη σειρά και την αξία της επένδυσης χρόνου που ισχύει.

Σε μια εποχή που οι τηλεοπτικές παραγωγές επικεντρώνονται στη δημιουργία μεγάλων σε έκταση σίριαλ με βαθιές αφηγηματικές αναπτύξεις, το «The Old Man» παλεύει να ισορροπήσει ανάμεσα στο μυστήριο και την υπερβολική πολυπλοκότητα. Παρά τις άριστες ερμηνείες των πρωταγωνιστών και την ατμοσφαιρική σκηνοθεσία, οι υπερβολές στην πλοκή και οι αλλεπάλληλες ανατροπές υπονομεύουν την αυθεντικότητα της σειράς, καθιστώντας την περισσότερο μια άσκηση στη σύγχυση παρά στην ουσιαστική αφήγηση.