Record Digging: Το μικρό μουσικό αριστούργημα που ηχογραφήθηκε μέσα σε 15 λεπτά

Η διαδικασία γραφής της μουσικής μπορεί να είναι μια δύσκολη πρόκληση για κάθε τραγουδοποιό. Ο Kevin Parker των Tame Impala βιώνει αυτό το βάρος της δημιουργικής πίεσης, καθώς απομονώνεται συχνά για να συνθέσει τη μουσική του. Ωστόσο, η ιστορία πίσω από την επιτυχία τους «The Less I Know the Better» είναι μια συναρπαστική αντίθεση στη συνήθη αγωνία της επίπονης σύνθεσης.

• Διαβάστε επίσης: Record Digging: Οι The Smile είναι η μουσική απόδειξη μιας επανάληψης

Αν και η παραγωγή του κομματιού έγινε με τρόπο που συνήθως απαιτεί περισσότερη προετοιμασία, ο σκελετός του δημιουργήθηκε σε λιγότερο από 15 λεπτά. Ο Parker εξήγησε ότι η ιδέα προήλθε από ένα demo που ηχογράφησε, χωρίς να θυμάται αν πρώτα σκέφτηκε τη φωνητική μελωδία ή το χαρακτηριστικό riff του μπάσου που ξεκινά το κομμάτι.

«Απλώς το ηχογράφησα σε περίπου 15 λεπτά», ανέφερε.

Καθώς η έμπνευση του χτύπησε την πόρτα, ο Parker ήξερε ότι έπρεπε να δράσει γρήγορα. «Πρέπει να το ηχογραφήσω πριν το ξεχάσω», σκέφτηκε, και έτσι, ένα λεπτό ή κάτι παραπάνω ήταν αρκετό για να δημιουργήσει τον σκελετό του κομματιού. Αυτή η ενστικτώδης προσέγγιση απέδωσε καρπούς, καθώς η χαρακτηριστική γραμμή του μπάσου έγινε μια από τις πιο εμβληματικές των τελευταίων 20 ετών, όπως περιγράφει ο παραγωγός Mark Ronson.

Ο Ronson αρχικά είχε πάρει το κομμάτι από τον Parker, ο οποίος, αν και το εκτιμούσε, το θεώρησε υπερβολικά pop για τον ήχο των Tame Impala. Ωστόσο, αφού συνειδητοποίησε ότι είχε κάνει λάθος, ζήτησε από τον Ronson να του επιστρέψει το κομμάτι, και ευτυχώς, εκείνος συμφώνησε να το μιξάρει.

Με το κομμάτι να έχει τη βασική ραχοκοκαλιά έτοιμη, ο Parker άρχισε να εργάζεται πάνω στα φωνητικά, μια διαδικασία που απαιτούσε περισσότερο χρόνο. Με πάνω από 1000 ηχογραφήσεις να διαμορφώνουν το τελικό αποτέλεσμα, οι στίχοι ήταν, ευτυχώς, πιο εύκολοι να γραφτούν.

Η επιτυχία του «The Less I Know the Better» είναι πλέον αναμφισβήτητη, με το κομμάτι να έχει ξεπεράσει το ένα δισεκατομμύριο παγκόσμιες ροές, κατακτώντας νέους θαυμαστές και προσφέροντας στον Parker και την κολεκτίβα μια θέση στη μουσική σκηνή.

Αυτή η ιστορία είναι μια απόδειξη του πώς η έμπνευση μπορεί να προκύψει από τη δημιουργική πίεση και πώς μια σωστή απόφαση μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός καλλιτέχνη. Ο Parker, με την οξυδέρκεια του, άφησε τον Ronson να ολοκληρώσει τη μίξη και έτσι, κατάφερε να δημιουργήσει ένα αριστούργημα που θα αναγνωρίζεται για χρόνια.