«The Decameron»: Μία πολιτική σάτιρα έρχεται από το Netflix... και τον Βοκάκιο

Η νέα σειρά του Netflix "The Decameron" βασίζεται στη μεσαιωνική λογοτεχνία για να προσφέρει μια απίστευτη ανατροπή στην πορεία, που ενισχύεται με την επικείμενη απειλή της βουβωνικής πανώλης.

Στο έργο του 14ου αιώνα του Τζιοβάνι Βοκάκιο, προδρόμου των «Ιστοριών του Καντέρμπουρυ» του Τσόσερ, δέκα νέοι καταφεύγουν σε ένα αγροτικό κτήμα από τη μαστισμένη από ασθένειες Φλωρεντία, διασκεδάζοντας ο ένας τον άλλον λέγοντας ιστορίες τόσο δραματικές όσο και ταραχώδεις.

• Διαβάστε επίσης: Netflix: Πρόσθεσε 8 εκατ. συνδρομητές στο β΄ τρίμηνο - Ξεπέρασε τις προσδοκίες

Η σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix είναι μια «χαλαρή» προσαρμογή η οποία δανείζεται τα ονόματα των χαρακτήρων και το σκηνικό του Βοκάκιου, αλλά οι ιστορίες είναι αλλαγμένες.

Οι διακοπές των πρωταγωνιστών προσφέρουν μια ευκαιρία για ζωή, παρηγοριά και κοινωνική πρόοδο.. Όμως, παρά την υπέροχη επίπλωση και τους περιποιημένους κήπους του κτήματος, υπάρχουν απάτες και κίνδυνοι.Μία απειλή κρέμεται πάνω από τα κεφάλι τους.

Έξω από τις πύλες της, η ύπαιθρος είναι γεμάτη από ληστές και απελπισμένους μολυσμένους «της επιδημίας». Εντός του σπιτιού των πλουσίων, το προσωπικό υφίστανται τεράστια πίεση, διατηρώντας μετά βίας την ψευδαίσθηση ενός ευχάριστου νοικοκυριού.

Η «παρέα» των πλουσίων σύντομα καταλαβαίνει πως κα΄τι δεν πάει καλά και πως όντως ίσως να έχει έρθει το τέλος του κόσμου με την πανώλη στο κατώφλι τους. Οι επισκέπτες της βίλας χωρίζονται σε φατρίες, ξεπερνώντας τις ταξικές γραμμές, αναζητώντας τον έλεγχο της ιδιοκτησίας. Η ξέγνοιαστη απόδραση γίνεται ένα αποκαλυπτικό μεσαιωνικό θρίλερ: το «Succession» διασταυρώνεται με το «The Walking Dead» αλλά με πολλά περισσότερα στοιχεία κωμωδίας.

Σε ένα επίπεδο, το "The Decameron" μοιάζει με μια πιο ακραία εκδοχή κωμωδιών διεστραμμένου χιούμορ όπως το "Dickinson" και το "My Lady Jane". Έχει μια χαρούμενη αγενή, φαρσική ενέργεια που τελικά σε αφήνει με ένα χαμόγελο.

Το «The Decameron» έχει επιλέξει καλά τους ηθοποιούς κι οι ερμηνειες είναι αρκετά ικανοποιητικές..

Είμαστε αρκετά μακριά από τη δική μας πανδημία ώστε το κοινό να μπορεί να γελάσει με την καρδια του με τη μεσαιωνική Ευρώπη. Το «The Decameron» δεν τρέφει αυταπάτες για τους τρόμους του θανάτου ή τις αδυναμίες και τις ματαιοδοξίες της ανθρωπότητας, αλλά το αντισταθμίζει με την έξυπνη κωμωδία.